Domestic Na Kanojo มังงะตอนที่ 235 (สปอยเต็มเรื่อง)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนที่ 235 respond in kind (กรุณาตอบฉัน ไม่รู้อ่านถูกป่าวนะ)
- เริ่มเรื่อง มิยาบิจูบกับนัตสึโอะ พอทั้งคู่จูบกันเสร็จก็มองตากันหน้าทั้งคู่แดงนิดๆ ก่อนทั้งคู่จะเริ่มรู้สึกตัวจนหน้าเขิน หน้าแดงทั้งคู่
มิยาบิ : ขอโทษ พอดีฉันอินมากไปหน่อย
นัตสึโอะ : คุณเป็นอะไรเนี่ย
มิยาบิ :ฉันกำลังคิดอะไรอยู่! ฉันเพียงแค่สวมบทบาทตัวละคร ขอโทษ
นัตสึโอะ : ฉันก็ขอโทษด้วย ฉันปล่อยให้คุณทำเหมือนไม่มีอะไรเลย แต่ฉันหมายความว่านี่ไม่ใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้น? ถ้าเราเล่นเอ็ดดี้และเกรซ พวกเขารักกัน แต่เอ็ดดี้ทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้เพื่อซ่อนความรู้สึกของเขา ... มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับบางสิ่งที่จะเกิดขึ้น ใช่ไหม?
มิยาบิ : ใช่
นัตสึโอะ : ฉันว่าไม่จำเป็นต้องทำในตอนฝึกก็ได้
มิยาบิ : คิดในใจ ฉันมักจะควบคุมการแสดงของตัวเองได้ แต่ฉันแพ้ให้ฟูจิอิคุงที่แสดงเป็นเอ็ดดี้ ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะมีทักษะในการรับบทนี้
มิยาบิ : กลับไปตรงทางเดิน เราจะต้งฝึกต่อ อย่าเสียเวลาที่เรามี
นัตสึโอะ : แน่นอน
มิยาบิ : ฉันไม่สามารถที่จะลืมคุณได้ แต่ฉันคิดว่าฉันต้องปล่อยคุณไป
นัตสึโอะ :ฉันจะสวดภาวนาเพื่อความสุขของคุณเสมอจากระยะไกล
มิยาบิ : ขอบคุณเอ็ดดี้ รักษาตัวเองให้ดีด้วย ด้วยทักษะการแสดงของคุณตอนนี้ สามารถผ่านการทกสอบได้สบายๆ
นัตสึโอะ : จริงหรือ ?
มิยาบิ : เรามาเตรียมความพร้อมสำหรับวันพรุ่งนี้กัน
นัตสึโอะ : ฉันซาบซึ้งมากๆ ฉันขอบคุณจริงๆ ขอบคุณทุกคนที่ทำให้ฉันปรับปรุงให้มีนดีขึ้นกว่าเดิม
มิยาบิ : ไม่เลยคุณแค่แสดงให้เห็นว่าคุณมีความสามารถอย่างไร ท้ายที่สุดคุณยังมีจินตนาการที่ผลักดันงานเขียนของคุณใช่ไหม(พูดแบบนี้เอาบทนางเอกไปเลยไหม) คุณรู้วิธีแสดงละครในแบบของคุณ ฉันดีใจที่คุณตัดสินใจเป็นนักแสดง! ขอให้โชคดีในการทดสอบในวันพรุ่งนี้
นัตสึโอะ : นัตสึโอะหน้าแดง พร้อมตอบกลับมาว่าใช่ แล้วทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไปเข้านอน ดูเหมือนนัตสึโอะจะนอนไม่หลับเพราะคิดเรื่องบางอย่างอยู่
- เช้าวันรุ่งขึ้น ทุกคนกำลังฝึกซ้อมละครอยู่
มิซูซาว่า : เอาล่ะทุกคเราจะพักเบรคกัน แล้วจะกลับมาซ้อมกันอีก1ครั้ง
นัตสึโอะ : ขอโทษนะ พอมีเวลาสักครู่ไหม
มิซูซาว่า : อะไรนะ บทบาทไหนที่มันไม่มีอยู่ในสคริปต์งั้นหรา ทั้งหมดนั้นแหละ เมื่อคุณบอกฉันว่าคุณต้องการคำแนะนำและลากฉันออกไปจากคนอื่นฉันคิดว่า
นัตสึโอะ : นี่เป็นครั้งแรกของฉันนะ
มิซูซาว่า : เป็นเรื่องปกติที่คุณแสดงบทเวทีเพื่อตอบสนองต่อผู้ชม นั่นเป็นเหตุผลที่เราฝึกอิมโพรฟตอนเริ่มต้นใช่ไหม
นัตสึโอะ : ฉันคิดว่า ฉันรู้สึกสับสนมากๆ ยิ่งฉันพยายามเข้าใจบทบาทมากขึ้นเท่าไหร่ มันไม่แน่ชัดมันทำให้ฉันกับเอ็ดดี้กลายเป็น ชอบ .. เป็นความรู้สึกของฉันเหรอ(ชอบอะไร ของมิยาบิหรา) ฉันไมาสามารถสลับยบทบาทของทั้ง2คนได้
มิซูซาว่า : เกิดอะไรขึ้นกับคุณ เป็นเรื่องเกี่ยวกับเซริซาว่า [ฉันหมกมุ่นเกินไปกับการเป็นเอ็ดดี้! เป็นเรื่องธรรมดาที่ฉันจะเริ่มคิดว่าเซริซาว่าน่ารัก! ตอนนี้ฉันมีความรู้สึกกับเธอจริงๆหรือเปล่า?] นั่นคือสิ่งที่คุณพูด
นัตสึโอะ : มันไม่ถูกต้อง
มิซูซาว่า :ฉันเข้าใจๆ ฉันเป็นนักแสดงแนวคลาสิกเรื่องแบบนั้นก็ไม่ได้เกิดขึ้นกับฉันจริงๆ แต่แน่นอนฉันรู้ว่าถ้ากรณีเช่นคุณบทบาทเริ่มมีอิทธิพลต่อชีวิตจริงของคุณ ดังนั้นคุณควรเริ่มออกเดทกับเซริซาว่าซะ
นัตสึโอะ : หืม
มิซูซาว่า : มีผู้คนมากมากเข้าหากันเพราะได้แสดงด้วยกัน คุณเลิกกับแฟนคุณแล้วใช่ไหมล่ะ คุณต้องเริ่มต้นใหม่ได้แล้ว ฉันจะช่วยคุณเอง(ถ้าจะช่วยนัตสึโอะจีบมิยาบิล้ะก็ไม่ต้องหรอก แค่นัตสึโอะไปบอกรัก มิยาบิมันก็ตกลงแล้ว)
- ตัดมาฉากตอนเย็น ฝั่งผู้หญิงกำลังเปลี่ยนเสิ้อผ้า เตรียมอาบน้ำ
รุ่นน้อง : มีคนพึ่งออกจากที่นี่ นั้นอะไรอ่ะ
รุ่นน้อง1 : บอกเซอร์อาจจเป็นของพวกเมื่อวาน ห่าเอ๋ย ทำไมพวกมันไม่เอากลับไปด้วย
รุ่นน้อง2 : สิ่งอำนวนความสะดวกมันต่างกัน ฉันคิดว่านี่เป็นซาวน่าซะอีก
รุ่นน้อง3 : มีบาร์บีคิดหลังจากนี้ ทำไมเธอไม่ถามพวกเขาที่นั้น ไม่มีใครกล้ายกมือหรอก55
- มิยาบิเปลี่ยนเสื้อเสร็จเป็นคนสุดท้าย เธอหน้าแดงนิดแล้วคิดว่า ฉันซื้อชุดชั้นในตัวนี้มาเพื่อกรณีพิเศษ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้ใช้
- ตัดฉากนัตสึโอะและคนอื่นๆกำลังไปอาบน้ำ นัตสึโอะเดินไปคิดไป >>> เอ็ดดี้มีความรู้สึกดัๆต้อเกรซ แต่เขาต้องเก็บซ่อนความรู้สึกเอาไว้เพราะไม่ต้องการให้เธออยูาในอันตราย เอ็ดดี้เป็นคนใจเย็นเสมอ ความรู้สึกของเขาที่มีต่อผู้มีพระคุณนั้น ฉันแน่ใจว่าถ้าเอ็ดดี้ไม่ได้มีปัญหา ไม่ ในกรณีนี้เขาจะไม่เคยพบผู้มีพระคุณแบบนี้มาก่อน มันยาก นัตสึโอะเอาผ้าไปเก็บและเหลือบมองเห็นมิบาบิยืนอยู่บ้างๆ
มิยาบิ : ทำอะไรนะฟูจิอิคุง นี่ห้องอาบน้ำหญิงนะ
นัตสึโอะ : ขอโทษ
ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ! ฉันแค่คิด เบาๆหน่อย เดี๋ยวมีคนได้ยินเสียงเธอ
นัตสึโอะ : ฉันไม่ได้ตั้งใจทำ! ฉันแค่คิดว่า ยังพูดไม่จบมิยาบิก็เอามือปิดปากนัตสึโอะ (ผลัดกันเอามือปิดมาซะนะ เพราะนัตสึโอะเคยใช้มือปิดปากมายาบิมาแล้วครั้งนึง)
มิยาบิ : ฉันรู้ว่าคุณทำผิดพลาดใช่ไหม? คุณจะไม่แอบดูอย่างโจ่งแจ้ง มันโอเค คุณออกไปจากที่นี่ซะ แล้วฉันจะไม่บอกใคร
นัตสึโอะ : ขอโทษ ขอบคุณมากๆ
แล้วก็มีเสียงพวกผู้หญิงอาบน้ำเสร็จเดินออกมาก เนื้อกวางจริงๆหรา มันค่อนข้างดีนะ ฉันแน่ใจว่ามันน่ากลัวถ้ามันไม่สด แตกต่างจากหมูป่าหรือเปล่า เลือกยากจริงๆ มิยาบิและนัตสึโอะได้เข้าไปหลบในห้องน้ำ
มิยาบิ : พวกเขาไปกันแล้ว
นัตสึโอะ : ฉันขอโทษที่เห็นเธอในสภาพนี้ ฉันพยายามจะไม่มองคุณ
มิยาบิ : มิยาบิคิดในใจว่า ฉันหมายถึง คุณจะมองฉันก็ได้ ถ้าคุณอยากชอบ เธอคิดอะไรอยู่ ก่อนหน้าคุณบอกว่าคุณยอมแพ้
นัตสึโอะ : ฉันคิดถึงฉากในการทดสอบทุกอย่างเกี่ยวกับบทบาท ฉันคุยกับคุณมิซูซาว่า เขาบอกว่าไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะเปลี่ยนการแสดงของคุณในขณะที่อยู่บนเวที นั่นเป็นเหตุผลที่เราฝึกซ้อมแบบเริ่มต้นทันที แต่ฉันไม่ต้องการจบลงด้วยการทำร้ายตัวละครของฉัน ... ดังนั้นฉันคิดว่าฉันควรจะคิด
มิยาบิ : งั้น ... คุณคิดว่า เอ็ดดี้ จะเป็นอย่างไรในตอนนี้?
นัตสึโอะ : เอ่อ เอ็ดดี้ อาจจะเอามือล้วงกระเป๋าแ้วยืนดูอยู่เงียบๆก้ได้
มิยาบิ : นั่นคือเอ็ดดี้ มันเงียบไปแล้ว ฉันคิดว่าคุณมีโอกาสออกไปตอนนี้แหละ
นัตสึโอะ : จริงหรา ของคุณพระเจ้า ขอบคุณนะเซริซาว่า ฉันเดาว่าฉันจะเห็นคุณในการทดสอบ
มิยาบิ : ฟูจิอิคุง ฉันจะแสดงความจริงใจในการทดสอบนี้ .. ดังนั้นคุณควรตอยสนองต่อสิ่งที่ฉันทำด้วย นัตสึโอะมองไปที่ตามิยาบิ
ตัดมาฉากกลางคืน มีคนบอกว่า เข้าใจแล้ว ในระหว่านั้นทุกคนกำลังทานอาหาร
มิซูซาว่า : ทุกคนมารวมตัวกันครแล้วสินะ เยี่ยม เราจะจัดการแสดงขึ้นที่นี่
ผู้ชายคนนึง(จำชื่อไม่ได้) : ในที่สุดก็ได้ดูการแสดงของฟูจิอิ
ผู้ชายคนนึง2(จำชื่อไม่ได้) : เขาน่าสงสาร เพราะต้องแสดงต่อหน้าทุกคน และจะถูกเปรียบเทียบกับเซริซาว่าอีกด้วย (มิยาบิน่าจะเป็นนักแสดงนำ และน่าจะเป็นผู้หญิงที่สวยและดังที่สุดในชมรม)
มิซูซาว่า : และนั่นคือสิ่งที่พวกเราจะได้ดูและเรียนรู้ไว้นะ รุ่นน้อง เอาล่ะเริ่มกันเลย
นัตสึโอะและมิยาบิเริ่มการแสดง โดยพวกเขาวิ่งหนีตามกันมา
นัตสึโอะ : บ้าเอ้ย เรากำลังถูกตามฆ่า พวกเขาเป็นแบบนั้นเสมอ
มิยาบิ :ไม่ .. ฉันก็ประหลาดใจเช่นกัน ขอบคุณที่ช่วยฉัน ว่าแต่คุณเป็นใคร
นัตสึโอะ : เอ็ดดี้ เป็นแค่ลูกค้า
ผู้ชายคนนึง(จำชื่อไม่ได้) : ว้าว เขาเชื่ออย่างนั้นใช่มั้ย
ผู้ชายคนนึง2(จำชื่อไม่ได้) : เขาดูเหมือนว่าเขาจะแสดงอยู่บนเวทีจริงๆกับเซริซาว่า .บหน้าของพวกเขา พวกเขาได้สร้างโลกของตัวเองขึ้นมา
รุ่นพี่ผู้หญิง : ดีมากนาคุง เขาพัฒนาได้เร็วขนาดไหนนะ
นัตสึโอะ : อยู่กับฉันคุณจะไม่มีความสุข
มิยาบิ : เป็นความผิดของคุณ
นัตสึโอะ : ได้โปรดทำความเข้าใจด้วย
มิยาบิ : ไม่ ฉันรักคุณ คุณเข้าใจไหม
นัตสึโอะ : นี่คือ ... คำพูดของฉันออกมาจากปากของผู้มีพระคุณ
มิยาบิ : คุณจะไปแล้วหรา ?
นัตสึโอะ : ใช่
เสียงของพวกคนดูคุบกัน เขาจะตีตัวออกห่างจากเธอ นั่นคือฟูจิอิจริงๆหรา
มิยาบิ : ฉันทำไม่ได้ ฉันไม่ต้องการที่จะสูญเสียคุณ ฉันต้องการ ... อยู่กับคุณ มิยาบิคิดในใจ ตอบรับความรู้สักฉันฟูจิอิคุง
มิซูซาว่า : นั่งดูอยู่อย่างใจเย็น
ผู้ชายคนนึง(จำชื่อไม่ได้) : เกรซยอมรับเรื่องนี้ไม่ได้ พวกเขาไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้?
ผู้ชายคนนึง2(จำชื่อไม่ได้) : มันควรจะเป็น
นัตสึโอะ : ฉันก็ด้วย
>>>>>>จบตอนจ้า<<<<<< มันไม่ได้เป็นเพียงแค่ชั่วขณะมันเป็นความรู้สึกที่ซื่อสัตย์และการตอบกลับก็เป็นไปในทางบวก
ปล. ประธานมิซูซาว่า บอกให้นัตสึโอะไปเดทกับมิยาบิ หรือประธานจะรู้ว่า มิยาบิชอบนัตสึโอะ
ปล. ท่าทางมิยาบิจะดีใจมากๆทั้นัตสึโอะเป็นคนเห็นชุดชั้นในตัวใหม่ของเธอเป้นคนแรก ถึงขนาดคิดในใจ ว่า ถ้านัตสึโอะชอบ จะมองฉันก็ได้
ปล. ดูเหมือนมิยาบิจะไม่บังคับให้นัตสึโอะเป็นนักแสดง เธอต้องต้องการให้เขาตัดสินใจด้วยตัวเอง และพร้อมจะสนับสนุนหากเขาเลือกเป็นนักเขียนนิยายมากกว่านักแสดง
ปล. ดูเหมือนนัตสึโอะจะเล่นนอกบทเลย ผมมองว่าเอ็ดดี้และเกรซนั้นจะไม่ได้อยู่ด้วยกันแน่นอน แต่มิยาบิน่าจะถามแบบนี้นัตสึโอะต้องตอบว่า ไม่ แต่นัตสึโอะตอบว่า ฉันก็อยากอยู่กับเธอ หรือว่า นี่คือสิ่งที่นัตสึโอะจะตอบสนองมิยาบิ หรือเป็นเพียงแค่ถูกตัดให้จบบทพูดเลยไม่ครบ ที่จริงนัตสึโอะอยากบอกว่า ฉันก็อยากอยู่กับเธอ แต่มันทำแบบนั้นไม่ได้ ผมว่าน่าเป็นแบบหลังมากกว่าเพราะะถูกตัดจบบทพูดเลยไม่ครบ
ปล.ใช้เวลานานไปหน่อยเลยออกสปอยช้า ตัวหนังสือเยอะมากตอนนี้ ประมาณ 8700 กว่าคำ เลยใช้เวลานาน ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบครับ
Domestic Na Kanojo มังงะตอนที่ 235 (สปอยเต็มเรื่อง)