เบรคที่แล้ว ฉากซ้องปีบวิ่งหาอ้ายจีน...ข้าพเจ้าว่ามันนานมากเลยนะ เฉียดกันไปมา ไม่ได้ป๊ะกันซะที...5555 ถ้าไม่คิดอะไรก็ขำดี แต่ก็รู้สึกอยากให้กระชับกว่านี้ อยากชมญาญ่าว่า เล่นบทร้ายดูน่าหมั่นไส้จริงๆนะ

ทำไมเหมยถึงดูจงรักภักดีกับอี่นายซ้องปีบจังเลย ทั้งๆที่ก็เป็นบ่าวรับใช้ทั้งกาสะลองกับซ้องปีบ แถมอี่นายกาสะลองก็ไม่เคยว่าอะไรเหมย แถมพูดเพราะ ไม่เคยข่มไม่เคยด่า ผิดกับซ้องปีบที่ทั้งด่า ทั้งว่า ทั้งใช้กำ

แต่พอเรียก อี่นาย อี่ป้อ อี่แม่ กลับไม่เป็นอะไร

ในละครกลิ่นกาสะลอง คุณปุ๊ มนตรี เจนอักษร รับบทเป็น แคว้นมั่ง  หรือที่คนทั่วไปเรียก แคว้น เฉยๆก็มี คำว่า " แคว่น " หมายถึง คนที่เป็นกำนัน หรือผู้ปกครองในตำแหน่งเทียบเท่า  ดังนั้นจึ

คือมีเพื่อนร่วมชั้นบางคนเขาชอบถามว่าคนไทยกินพวกหนอนจิ้งหลี๊ดจริงไหม เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะเกิดที่ไทยกินมาตั้งแต่เด็กๆก็จะตอบว่าใช่แต่เขาก็เริ่มหัวเราะเยาะเราจนเสียความมั่นใจ เราว่าคนเราจะกินอะไรแล้วม

ได้แค่หัวเราะแหะๆ อึดอัดมากกับแก้งเด็กวัดวัยรุ่นมันพยายามจะฮา แต่แป้กทุกมุก ยังมีล้อเลียนคนปากห้อย คนหูตึงอยู่ ตลกสังขารจะก้าวพ้นมุกแบบนี้กี่โมง บทมันเชยอ่ะค่ะ ไม่กลมกล่อม ในโรงเมโยด้านหลังเรามีคนแก่ม