รำคาญผู้คน

สวัสดีค่ะ คือฉันมีปัญหาเรื่องอารมณ์ของตัวเองค่ะ ตอนนี้ฉันอายุ 18 ในช่วงม.ปลาย ฉันไปใช้ชีวิตอยู่ในหอพัก ซึ่งใช้ชีวิตอยู่คนเดียว ฉันจึงชินเเละรู้สึกสบายใจที่จะอยู่คนเดียว โดยไม่ต้องกังวลเรื่องราวอะไรมากมาย เเต่ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอมเพื่อเตรียมเข้ามหาลัย ฉันจึงกลับมาอยู่ที่บ้าน ช่วงเเรกก็ปกติดี เเต่พอผ่านมาประมาณ 2 เดือน ฉันเริ่มหงุดหงิดที่ต้องพบเจอคนในครอบครัว ฉันไม่ชอบที่พวกเขาทำเหมือนฉันเป็นเด็ก ฉันไม่ชอบอาของฉันมากๆเลยค่ะ เเค่ได้ยินเสียงหรือเห็นหน้าฉันก็หงุดหงิดทุกครั้ง ฉันเริ่มเป็นเเบบนี้มาประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะ ฉันไม่รู้ว่าเป็ฯอาการเครียดร่วมด้วยหรือเปล่า เพราะฉันเองก็มีปัญหาด้านการเงิน ที่เข้ามหาลัยก็มีค่าใช้จ่ายเยอะ นู่นนี่นั่น ฉันไม่อยากรบกวนเงินของพ่อเเม่ และทางครอบครัวฉันก็ไม่ให้ทำงานพาร์ทไทม์เลยค่ะ เเต่พอฉันได้อยู่คนเดียวในห้องของฉัน ฉันรู้สึกดีมากๆ สบายใจ เเต่พอต้องออกไปเจอกับคนในครอบครัวฉันรู้สึกไม่ค่อยโอเค โดยเฉพาะการที่ต้องเจออาฉันทุกวัน ฉันไม่ชอบเลยค่ะ ฉันควรจะทำยังไงดีคะ แต่อาฉันเขาก็ไม่ได้มีนิสัยเเย่อะไร แต่ฉันไม่ชอบ ไม่อยากเจอ ไม่อยากได้ยินเสียง ตอนนี้ฉันอยากไปอยู่ที่ไกลมากๆ ฉันอยากมีเวลาให้ตัวเองบ้างค่ะ แต่ด้วยภาระหลายๆอย่างทำให้ฉันทำไม่ได้ และตอนอยู่หอพัก ฉันกลับบ้านบ้าง อยู่หอพักบ้าง ฉันก็ไม่เคยมีอาการเหล่านี้เลย ฉันควรทำอย่างไรดีคะ ฉันไม่อยากทำร้ายจิตใจคนในครอบครัว แต่ฉันก็ห้ามตัวเองไม่ได้มากเหมือนกัน