ขำอี่นายช้องปีป 555 ญาญ่าเล่นร้ายน่ารักจัง

คนไทย นี่ชอบเรื่องเล่ากันนะครับ  ครั้งก่อนมีเรื่องเล่า  เจ้าของฝูงหมา ครั้งนี้เป็นเรื่องเล่าของพวกใส่สูทที่เล่าเรื่องว่า  ไปพบเจอกับเจ้าของฝูงหมาโดย  บังเอิญ 5555 คนไทยก็แบบนี้&

สวัสดีครับ คือ ผมเลี้ยงแมวอยู่สองตัวครับ หน้าตาน่ารักเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นนายแบบ แต่พฤติกรรมคือเหมือนลูกพี่แถวปากซอย วันๆ นอนอย่างเดียว ตื่นมาก็เดินเหยียบหน้าผมตอนตีสาม ล่าสุดอ้วกใส่รองเท้าใหม่ผมอีกต

เราไปกินก๋วยเตี๋ยวกับแม่ พอใกล้หมดชามก็เพิ่งเห็นว่า เอ๊า ! เราใช้ตะเกียบกลับด้านมาตลอดหรือนี่ สงสัยสายตาไม่ดีงี้ แกะห่อ ก็จ้วงเส้นเลย ทั้ง ๆ ที่มีขีดแล้ว ว่าแต่ ก๋วยเตี๋ยวอร่อยจนเราไม่ได้สนใจ หรือ

คือเมื่อก่อนดูหนังพวกเซียนไพ่แล้วอินมากครับ รู้สึกว่ามันเท่ ฉลาด วางแผนเป็นขั้นเป็นตอน บางฉากนี่แค่ขยิบตาก็รู้ว่าอีกคนคิดอะไรอยู่ แต่พอลองมาเล่นของจริงกับเพื่อน... ความจริงมันโหดกว่าที่คิดมาก! แค่ถือ

ลมฝนทนหวน ทบทวนเรื่องราว สำนึกคึกคราว สาวกลอนกวี หลีกหลบพบรัก ประจักษ์สุขศรีชีวิตเท่านี้ มีอยากระริกระรี้ มีอักษราพักพิง จึ่งย้อนลำนำ งามขำอุ่นอิง ไฟฝันมินิ่ง สรรพสิ่งมิแน่นอน พริ้มตาหลับ ขับมโนจินตน

เวลาออกไปข้างนอกหรือที่คนเยอะๆไรเงี้ย ห้างเอย งานอีเว้นต่างๆเอย แบบคนจะเยอะใช่ปะ ละสนคนอื่นกันมากน้อยแค่ไหนอะ อิอิ หรือไม่อยากสนใจชาวบ้านเลย โฟกัสอยู่แต่กับคนที่มาด้วย อิอิ