ให้ยายเลี้ยงหลานแต่พอโตมาเอาแต่ใจไม่รับผิดชอบช่วยเหลืองานบ้าน

คือว่าเราเป็นคนนึงที่ต้องมาทำงานที่กทม.แล้วเราก็ให้ลูกสาวอยู่กับแม่เราที่บ้านเรามาทำงานตอนลูกอายุได้2ขวบจากนั้นแม่ก็เลี้ยงมาตลอดจนตอนนี้ลูกเราประมาณอายุ 13 ปีคือเค้าเป็นเด็กที่เรียนเก่งมาตลอดค่ะแต่ว่าจะติดอยู่เรื่องเดียวก็คือเค้าจะไม่ค่อยรู้จักรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเองเพราะว่ายายไม่ค่อยให้ทำอะไรตั้งแต่งานบ้านทุกอย่างแล้วก็ ไม่ว่าจะเป็นเสื้อผ้าทุกอย่างรองเท้าที่ใส่ไปโรงเรียนหรือที่ใส่อยู่บ้านยายก็จะเป็นคนทำความสะอาดคือซักรีดให้ทุกอย่างจนเหมือนเค้าแบบติดนิสัยว่าถึงไม่ทำยายก็ต้องทำให้และอีกอย่างคือเค้าจะติดการเล่นโทรศัพท์มากยายพูดไม่ได้บ่นไม่ได้ถ้าพูดก็งอนเค้าจะหมกมุ่นอยู่กับโทรศัพท์หลังเลิกเรียนตั้งแต่ 5 โมงยันสี่ทุ่มห้าทุ่มวันหยุดถึงตีหนึ่งตีสองจนยายบอกไม่ไหวแล้วก็โทรเลยบ่นให้เราฟังว่าลูกเราอ่ะไม่ค่อยทำอะไรช่วยเลยเค้าก็เหนื่อยเราก็เลยตอบไปว่าคือเราก็สอนลูกทุกครั้งที่เรากลับบ้านหรือว่าแม้กระทั่งคุยกันทางโทรศัพท์เราก็จะบอกลูกทุกครั้งว่าให้ช่วยยายทำงานบ้านบ้างยายอายุเยอะแล้วเดินก็แทบไม่ไหวเค้าก็บอกได้เดี๋ยวช่วยทำแต่แม่ก็บ่นตลอดว่าไม่ทำเลยจนเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วเพราะเราก็เข้าใจว่ายายเลี้ยงมาแบบนั้นพอเวลาเรากลับบ้านเราบุญแม่ก็จะชอบว่าไม่ต้องไปบ่นมันหรอกเดี๋ยวมันก็ทำเองนั่นแหละเลยทำให้ลูกเคยตัวแต่ใหญ่ก็รับในสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้เราเป็นแม่เวลาว่าลูกยายก็จะชอบว่าเรากลับไม่ให้เราด่าลูกสอนลูกจนบางครั้งเราคิดว่าเราควรกลับไปอยู่บ้านนอกดีไหมเผื่อว่าลูกเราเค้าจะทำถ้าเกิดเราอยู่ด้วยเพราะทุกครั้งที่กลับบ้านนอก เค้าจะทำเหมือนเค้ารู้จักหน้าที่ของตัวเองตื่นแต่เช้าล้างหน้าแปรงฟันทำงานบ้านคือเราไปแทบจะไม่เคยบ่นเค้าเลยแต่พอเรากลับมาทำงานสักพักประมาณไม่เกินสามวันแม่ก็จะโทรมาบ่นแบบเนี่ยจนเราไม่รู้จะทำยังไงแล้วอ่ะมันก็เลยกลายเป็นว่าเราต้องมารับรู้ปัญหาเดิมๆทุกครั้งบ่อยบ่อยซ้ำๆจนไม่รู้ว่าจาหาทางออกแบบไหนดีระหว่างเอาลูกมาเรียนที่กรุงเทพมาอยู่กับเราแต่ตัวเค้าก็ไม่อยากจะมาเพราะว่ากลัวห่างกับยายกลัวไม่มีใครตามใจกลัวแม่บ่นหรือเราจะกลับไปอยู่บ้านนอกเราดีกับไปหางานทำใหม่โดยที่เราได้ดูแลลูกและสอนลูกเผื่อเขาฟังเราขึ้นมาบ้างนะมีคุณแม่คนไหนที่เจอปัญหาแบบนี้บ้างเอาประสบการณ์มาแชร์กันก็ได้นะคะเผื่อจะมีวิธีแก้ไขไหนที่ อาจจะเหมาะสมและไม่ทำให้ต้องมาทะเลาะกันภายในครอบครัวคะ