มีลูกแล้วแต่ไม่ได้หวังให้เค้าต้องกลับมาเลี้ยงดูเรา แปลกหรอคะ

   สืบเนื่องจาก เพื่อนๆที่ทำงานเปิดประเด็นมีสามี มีลูกขึ้นมาน่ะ ประมาณว่า เพื่อนที่ทำงานเค้าอกหักมาซักพัก ตอนนี้กำลังหาแฟนใหม่ ก็เลยมีประเด็นขึ้นมาว่าต้องมีแฟนเพื่อให้มาเพื่อนช่วยกันคิด มาดูแลเค้า เค้าคิดว่าเรียนจบทำงานแล้วก็ต้องมีสามี แล้วก็ต้องมีลูกเพื่อมาดูแลเค้าตอนแก่ เราก็เลยเถียงเค้าไปว่า เราว่าความคิดแบบนี้มันเห็นแก่ตัวเกินไปค่ะ เราให้เด็กคนนึงเกิดมาเพื่อให้เค้ามาทำหน้าที่ดูแลเราตอนเราแก่เท่านั้นน่ะหรอคะ ถ้าเกิดเค้าต้องการจะไปมีชีวิตของเค้าล่ะคะ เช่นบวช หรือไปทำงานมีครอบครัวใช้ชีวิตอยู่ไกลเรา แต่เค้าต้องทิ้งสิ่งเหล่านั้นเพื่อมาดูแลเรา เราก็ว่ามันไม่น่าจะใช่แบบนั้นค่ะ เค้าก็เถียงเรากลับมาว่า มันเป็นหน้าที่ของลูก ที่ต้องเกิดมาดูแลพ่อแม่ เหมือนที่เราก็ต้องดูแลพ่อแม่เรา มันก็ต้องวนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆแหละ
   เราก็เลยสงสัยเพิ่มขึ้นมาอีกว่า คนเหล่าที่เค้ามีลูกกันเนี้ย เค้ามีลูกกันเพื่ออะไร
   แต่สำหรับตัวเราเองนะคะ ในตอนแรกเลยเราไม่คิดว่าเราจะมีลูกค่ะ คือเห็นโลกทุกวันนี้แล้ว น่ากลัวมาก แต่ในเมื่อโชคชะตา ลิขิตให้เราต้องมี เราก็เลยคิดว่า เราแค่เลี้ยงเค้าให้เค้ามีความสุข ใช้ชีวิตในสังคมนี้ได้ มีความรับผิดชอบต่อตัวเอง และสังคม ไม่ไปสร้างความเดือดให้ตัวเองและคนอื่นก็เพียงพอสำหรับเราแล้วค่ะ แต่การที่เค้าจะกลับมาเลี้ยงดูแลเรามั้ย เราไม่คาดหวังเลยค่ะ ตัวเราก็ต้องพึ่งตัวเองก่อนอยู่แล้ว