เรากับแฟนคบกันมา 10 ปี แฟนเราเป็นคนนิสัยดี คอยดูแลเอาใจใส่ ไม่เคยทะเลาะกันแรงเลย มีแต่เถียงกันนิดๆหน่อยๆ พูดเพราะ ขยัน ฐานะทางบ้านปานกลาง ช่วงปีแรกที่คบกันเราเรียนเรียนอยู่ปี1 (แฟนเราจบแค่ปวส.) เราก็ยังไม่กล้าเปิดเผยให้พ่อกับแม่รู้ เพราะพ่อแม่เราหัวโบราณ อีกอย่างตอนนั้นแฟนเราก็เป็นวัยแสบอยู่เหมือนกันการแต่งตัวก็จะแบบไม่ถูกใจผู้ใหญ่ซะหน่อย แต่พอบอกพ่อแม่ เขาก็พูดว่า มีอะไรก็มาคุยกันที่บ้านประมาณว่าหเามไปไหนด้วยกัน เราก็พามาบ้านครั้งแรก แม่เราเริ่มชักสีหน้า แต่งตัวให้ดีกว่านี้ไม่ได้หรอ เริ่มถามที่บ้านแฟนทำอะไร. ทำงานอะไร แล้วก็จนได้คบกันในสายตาเขา แฟนเราเริ่มพายยามปรับลุคการแต่งกายตัวเอง แต่ทุกครั้งที่มาแม่เราเหมือนจะไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไร จนแฟนเราเริ่มพูดว่าแม่ไม่ชอบเขา จนตอนที่เราเริ่มมีปัญหาเรื่องการเรียนเราอยากย้ายสาขา เพราะยิ่งเรียนยิ่งไม่ใช่ทางเริ่มเครียด เราพยยามบอกแม่เรื่องนี้แม่กลับว่าเราเปรียบเรากับคนอื่นสารพัด ไม่ยอมให้เราย้าย เราเริ่มโดดเรียน บางครั้งเราก็ไปบ้านแฟน จนแม่จับได้ ตามมาเจอเราอยู่กับแฟนที่บ้าน แม่ไม่ฟังเราด่าเราต่างๆนาๆ หนักสุดคือคำว่า

แต่ก็นั่นแหละใครเห็นอยู่ด้วยกันก็คิดว่าจะต้องมีอะไรกัน แต่ความเป็นจริงป่าวเลย เรากับแฟนไม่เคยมีอะไรกัน แฟนเราพยยามอธิบายแต่แม่ก็ไม่ฟัง แฟนเราถ้าให้ไปตรวจที่ร.พ. เพื่อคความบริสุทธิ์ใจ แต่แม่เราเงียบไม่ไป ดึงเรากลับบ้าน พอถึงบ้านแม่ยึดโทรศัพท์เรา คือหักดิบเราเลย เราร้องไห้ตลอดเวลา แม่ก็ด่าเรา แต่เราก็ไม่เถียง เราก็ยอมรับว่าเราผิดเหมือนกัน เวลาไปเรียนแม่ก็ไปรับไปส่งไปเฝ้าเพราะคิดว่าเราต้องเจอกับแฟนแน่ๆ แต่แม่ให้โทรศัพท์เราใช้แค่ตอนที่มีเรียนเท่านั้น เเละพอดีวันนั้นแฟนเราโทรมาพอดีแฟนเราดีใจมากที่เรารับสายเขาเป็นห่วงเรากลัวแม่จะตี พอเวลาผ่านไปเราเรียนปี2 แฟนเราพยยามติดต่อเรามาตลอด เหมือนแม่คงจะใจเย็นลงบ้างเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร บางครั้งก็มีแซวๆเราบ้าง เราก็ดีใจมากๆที่แม่เริ่มเข้าใจ แม่ยังบอกอีกว่าจะไปไหนกันก็บอก จนช่วงกีฬาสีของมหาลัย ช่วงนี้จะไม่มีเรียน เรากะว่าจะไปเที่ยวแบบหาของอร่อยกิน ดูหนัง อะไรแบบนี้ ก็ไม่ได้เจอกันตั้งหลายเดือนอะเนอะก็ต้องมีคิดถึงกันบ้าง เราเลยตัดสินใจบอกแม่ตรงๆว่าขอไปเที่ยวกับแฟน เราว่าจะบอกหรือไม่บอกมีค่าไม่ได้ต่างกันเลย เราโดนด่า โดนหาว่าโดนของใส่ เราอธิบายก็หาว่าเถียง พอเราเงียบก็ว่าเรื่องจริง เราร้องไห้ จะเดินออกจากตรงนั้น แต่แม่เรากระชากเสื้อเราไว้แล้วใช้กะตักวัวลานตีเราจนแขนแตก พ่อเรามาห้าม พ่อโทรหาแฟนเราแล้วถามว่า "พ่อถาม ถ้าเป็นลูกผู้ชายต้องตอบความจริง เคยทำอะไรลูกพ่อรึป่าว" คำตอบที่พ่อจากแฟนคือ "ไม่เคยล่วงเกินลูกสาวพ่อ จะให้สาบานหรือจะไปตรวจที่ร.พ.ก็ได้ครับ" แล้วพ่อก็บอกว่าเราโดนแม่ตี หลังจากนั้นเราเป็นไข้เพราะแผลที่แตกอักเสพ แต่เราก็คิดทำใจนะว่า ตั้งแต่คบกับแฟนมามีแต่ปัญหาตลอด แฟนเราคงไม่อยากคบกับเราต่อแล้ว ไหนจะแม่ที่ตั้งแง่ไม่ชอบ แต่ผิดคาดแฟนเรามาเยี่ยมเราที่บ้าน เราร้องไห้ไม่คิดว่าเขาจะยังอยู่ ยังคบเราทั้งที่แม่ไม่ชอบ แต่แฟนเราก็ไม่ค่อยมาบ่อยเพราะต้องทำงานมีแอบเจอกันบ้าง จนเเฟนเรามาบอกว่าไม่อยากไปหาที่บ้านเลย เขารู้สึกว่าเหมือนเป็นอากาศทุกครัง ถามว่าเราเสียใจมั้ย ก็มีบ้างแต่เราเข้าใจความรู้สึกเขา เเละเราก็เข้าใจพ่อแม่เราว่าเขาเป็นห่วงง แต่ห่วงของเขาเหมือนบังคับและไม่เป็นอิสระเลย ก็ขนาดขอไปเที่ยวไปกินหมูกะทกับเพื่อน ยังไม่ให้ไปเลย ถึงให้ไปก็จะไปส่งไปรอรับกลับ ทั้งๆที่เพื่อนผู้หญิง
ครอบครัวเราเป็นคนหัวโบราณ ต้องอยู่ในสายตาเขาตลอด แม้กระท้งการใช้ชีวิต รวมถึงอนาคตด้วย แม่เราจะเป็นคนที่อารมณ์ร้อนไม่มีเหตุผล ส่วนพ่อจะคุยด้วยเหตุผลแต่ถ้าไม่ก็คือไม่เหมือนกัน จนเราไม่กล้าที่จะปรึกษา เพราะอย่างที่ว่าพูดบอกก็โดนด่าไม่บอกก็โดนด่า จนเราเหมือนเก็บกดมีอะไรทุกข์ใจเราก็จะเก็บไว้ข้างใน แต่เราก็จะระบายให้เพื่อนให้แฟนฟังบ้างจะได้ไม่เครียด
จนตอนนี้เรากับแฟนคบกันมาก็ 10 ปีกว่าเเล้ว เวลาเจอ หรือไปเที่ยวก็ต้องหลบแอบพ่อแม่ จนเราอึดอัดเวลาพวกเขาโทรมาคอยจับผิดอยู่ตลอด แต่ในใจแม่เรารู้อยู่เต็มอกว่าเรายังคบกัน ต้องนัดเจอกันบ้างแหละ แต่ทำไมไมปล่อยให้เราได้คบกัน จนตอนนี้แฟนเราเริ่มตัดพ้อว่าตัวเองยังดีไม่พอ พ่อกับแม่เราไม่ชอบเขา จนเขาบอกว่าไม่ชอบแม่เราและจะไม่ไปเหยียบที่บ้านจนกว่าจะไปสู่ขอเรา ทำไงได้ นี่ก็แฟนนั้นก็แม่ เราอึดอัดบางครั้งก็นอนร้องไห้อยู่บ่อยๆสงสารแฟนที่พยยามทำทุกอย่าง แล้วก็น้อยใจที่พ่อแม่ไม่ยอมเข้าใจ แต่เราก็ทำอะไรมากไม่ได้เพราะนั้นคือพ่อกับแม่ เราเหนื่อยนะ อึดอัด 10 มันยงไม่พออีกหรอไง มีคนถามนะว่าคบกับมาได้ไงนานขนาดนี้ แทบจะไม่ได้เจอกันเลย เป็นเขาคงเลิกไปแล้ว บอกเลยสำหรับเราปัญหานี้ไม่ได้ทำให้เรากับแฟนเลิกรักกันได้หรอก ที่เราเล่ามาเกี่ยวกับความรักเรานี่แค่น้ำย้อยนะ บอกคำเดียวว่ารักเราทรหด
ปล. ทางครอบครัวแฟนต้อนรับเราอย่างดีเปิดตัวเรากับคนอื่นว่าเป็นลูกสะใภ้ ผิดกับทางเราตั้งแง่ต่างๆนาๆจนเป็สาเหตุให้แฟนเราเริ่มน้อยใจ
เราควรทำไงดีขอคำแนะนำหน่อยนะคะ หรือมาแชร์ประสบการณ์กันบ้างนะ
ใครที่กำลังคบกับแฟนเเต่ต้องปิดบังพ่อแม่มั้ย?? เราควรทำยังไง
ครอบครัวเราเป็นคนหัวโบราณ ต้องอยู่ในสายตาเขาตลอด แม้กระท้งการใช้ชีวิต รวมถึงอนาคตด้วย แม่เราจะเป็นคนที่อารมณ์ร้อนไม่มีเหตุผล ส่วนพ่อจะคุยด้วยเหตุผลแต่ถ้าไม่ก็คือไม่เหมือนกัน จนเราไม่กล้าที่จะปรึกษา เพราะอย่างที่ว่าพูดบอกก็โดนด่าไม่บอกก็โดนด่า จนเราเหมือนเก็บกดมีอะไรทุกข์ใจเราก็จะเก็บไว้ข้างใน แต่เราก็จะระบายให้เพื่อนให้แฟนฟังบ้างจะได้ไม่เครียด
จนตอนนี้เรากับแฟนคบกันมาก็ 10 ปีกว่าเเล้ว เวลาเจอ หรือไปเที่ยวก็ต้องหลบแอบพ่อแม่ จนเราอึดอัดเวลาพวกเขาโทรมาคอยจับผิดอยู่ตลอด แต่ในใจแม่เรารู้อยู่เต็มอกว่าเรายังคบกัน ต้องนัดเจอกันบ้างแหละ แต่ทำไมไมปล่อยให้เราได้คบกัน จนตอนนี้แฟนเราเริ่มตัดพ้อว่าตัวเองยังดีไม่พอ พ่อกับแม่เราไม่ชอบเขา จนเขาบอกว่าไม่ชอบแม่เราและจะไม่ไปเหยียบที่บ้านจนกว่าจะไปสู่ขอเรา ทำไงได้ นี่ก็แฟนนั้นก็แม่ เราอึดอัดบางครั้งก็นอนร้องไห้อยู่บ่อยๆสงสารแฟนที่พยยามทำทุกอย่าง แล้วก็น้อยใจที่พ่อแม่ไม่ยอมเข้าใจ แต่เราก็ทำอะไรมากไม่ได้เพราะนั้นคือพ่อกับแม่ เราเหนื่อยนะ อึดอัด 10 มันยงไม่พออีกหรอไง มีคนถามนะว่าคบกับมาได้ไงนานขนาดนี้ แทบจะไม่ได้เจอกันเลย เป็นเขาคงเลิกไปแล้ว บอกเลยสำหรับเราปัญหานี้ไม่ได้ทำให้เรากับแฟนเลิกรักกันได้หรอก ที่เราเล่ามาเกี่ยวกับความรักเรานี่แค่น้ำย้อยนะ บอกคำเดียวว่ารักเราทรหด
ปล. ทางครอบครัวแฟนต้อนรับเราอย่างดีเปิดตัวเรากับคนอื่นว่าเป็นลูกสะใภ้ ผิดกับทางเราตั้งแง่ต่างๆนาๆจนเป็สาเหตุให้แฟนเราเริ่มน้อยใจ
เราควรทำไงดีขอคำแนะนำหน่อยนะคะ หรือมาแชร์ประสบการณ์กันบ้างนะ