ขออนุญาตเล่าเรื่อง

     แฟนทิ้งเราไปหลังจากที่เจอผู้หญิงคนใหม่ในผับ (เหตุการณ์เกิดขึ้นเป็นครั้งที่ 2) เขาให้เหตุผลกับเราว่าคุยกันแล้วเข้ากันได้หลายๆเรื่องและเธอก็เข้าใจความรู้สึกเขามากกว่าเราที่ผ่านสุขทุกข์ลำบากสบายกันมาหลายๆครั้งจนเกิดเป็นความผูกพันที่ทำให้เรายังอยากจะให้เขากลับมารักกันอีกครั้ง แต่ครั้งนี้คงยากสำหรับเรา (เดิมอยู่บ้านใครบ้านมัน) เพราะเขาเลือกที่จะขนเสื้อผ้าย้ายไปอยู่กินกับเขา และมีไรกันอีก แต่เขาก็ดูมีความสุขดีนะ ได้กิน ได้เที่ยว ได้สนุก ตามใจของตัวเอง ส่วนเราก็ดราม่าตามประสาคนอกหักไป 

  
>>> ตามความรู้สึกของแต่ละคนนะ <<<

ใจนึงก็อยากจะรอ(รัก) ใจนึงก็เจ็บจนอยากจะหยุด ให้โอกาสตัวเองและรอเขามา 3 เดือนแล้ว 
ยังคุยติดต่อกันอยู่ แต่ตอนนี้เขาเริ่มห่างๆไปแล้ว เราก็พยายามตัวเองให้เลิกยุ่งกับเขาได้แล้ว

ความรักที่สร้างจากความผูกพัน สิ่งที่ตั้งใจทำด้วยกัน กลับสูญเปล่าแค่คำว่า "ใช่" คำเดียวหรอ คบด้วย "ความจริงใจ" แบบไหนที่มีคุณค่าสำหรับความรัก

>>> พวกเขารักกันจริงๆ หรือแค่รักสนุกๆ <<<

หนักใจทั้งๆที่ไม่ใช่เรื่องของเราเลย แต่ก็ไม่สบายใจอยู่ดี