เรามีพี่ชาย พ่อแม่เดียวกัน แต่ตอนนี้พ่อกับแม่เสียตั้งแต่อายุเรา 14 ตอนนี้เรา 24 ตั้งแต่พ่อแม่เสียเรากับพี่ชายทะเลาะกันตลอด เพราะความเห็นแก่ตัวของเขา เวลาเขามีอะไรก็จะเอาไปกินในห้อง ไม่เคยจะซื้ออะไรดีๆมากินด้วยกัน ส่วนมากเราชอบทำอาหารเวลาเราทำนางก็จะมากินของเรา และไม่ออกเงินซักบาท เอาง่ายๆอะไรก็ได้ที่นางได้เปรียบ นางมีลูก2คนไม่เคยส่งเสียให้ลูกเลย ลืมบอกไปนางติดยา มีเงินเท่าไหร่เสพยาตลอด เราเบื่อและเหนื่อยมากเลย เราอยากหนีไปไกลๆแต่ก็อย่างว่านะ เราไม่ใีเงินเลยจำใจอยู่บ้านนี้ เราเป็นคนจัดการทุกอย่างในบ้านเพราะเราอยากให้ทุกๆอย่างมันดี ทั้งเริ่มจากเราทาสีบ้าน เราซื้อเครื่องซักผ้า ตู้เย็น ห้องน้ำเราเป็นคนพยายามทำสร้างให้มันดี แต่พี่เราไม่เคยเลยเว้ย ทำไมวะพูดกันไปได้ไม่ถึง 10 คำก็ทะเลาะกัน เคยตีกันอยู่หลายครั้งนางไม่เคยเห็นเราเป็นน้องเลยว่ะ เราสร้างนางทำลาย ไม่ใีอะไรก้าวหน้าเบื่อมากๆ บ้านพังเราหาทางซ่อม นางอยู่เฉยๆ เหมือนเราตัวคนเดียวงะ เราเป็นทั้งผู้ชายผู้หญิงในร่างเดียวกัน งานหนักๆที่ผู้ชายทำเราทำไม่เป็นแต่ก็ต้องทำงะ เราทำจนเราเหนื่อยแล้วงะ เป็นเวรกรรมอะไรนักหนาทำไมชีวิตเราต้องมาเจออะไรแบบนี้
พี่น้องท้องเดียวกันแต่ทะเลาะกันตลอดเกิดจากกรรมอะไร