มีแฟนเหมือนอยู่คนเดียว ไม่ต่างกับโสดเลยก็ว่าได้

คือผมมีแฟนครับ คบกันมาได้สักพักประมาณ5เดือนเห็นจะได้ ตอนแรกที่คุยกันก็บอกให้คุยๆดูนิสัยใจคอกันไปก่อน เพราะจะได้รู้ว่าอะไรชอบไม่ชอบนิสัยต่างคนต่างเป็นยังไงแต่เหมือนนางจะอยากคบไวๆ ส่วนตัวผมก้ไม่ได้อะไรก็ตามนั้น แรกก็ดีแหละครับต่างคนต่างเข้าหาคุยกันเป็นปกติ แต่หลังๆไม่เป็นแบบนั้นครับ คบกันเดือนแรกก็โอเค หลังจากนั้นถึงทุกวันนี้นางกลับจากที่ทำงานก็จะบอกว่าเหนื่อยง่วงแบบนี้ตลอดเพราะอยากพักผ่อน วันๆนึงได้แค่พิมพ์คุยกันไม่ถึง20คำ ไม่ได้โทรคุยกันเลย ปกติผมจะไปหาถ้านางกลับบ้านไวแต่หลังๆก็แบบเดิมเหนื่อยและง่วง ก่อนคบนางก็บอกว่าโลกส่วนตัวสูงแต่ไม่คิดว่าจะไม่โทรคุยหรือพิมพ์ แค่10-20นาทีต่อวันก็พอแล้ว ผมกับแฟนอยู่ห่างกันแต่ผมก้ไปหาได้ตลอด คิดว่าคนนี้แหละแม่ของลูก เพราะที่ผมเลิกแฟนเก่าด้วยสาเหตุเข้ากันไม่ได้ทะเลาะกันตลอดแต่ก็คบกันมาได้5ปี แต่ก็จบลงด้วยดีและก็มาเจอคนนี้ ทุกวันนี้ผมเหงาสุดๆเหมือนโสดเลยก็ว่าได้ ผมเคยคุยกับนางเรื่องนี้นะว่าทำอะไรไม่ว่างเลยเหรอ นางก็บอกไม่ว่างกลับมาก็เหนื่อยอยากพักผ่อนเข้าใจเขาหน่อย ผมก็โอเคคือไม่อยากทะเลาะเพราะเหนื่อยไม่อยากมีปัญหา เรื่องปัญหาเกี่ยวกับงานหรือว่าถามถ่ายสารทุกข์สุกดิบนางก็ไม่ค่อยจะเล่าถ้าไม่ถึงหนักจริงๆและก็ไม่เคยถามผม ผมก็ได้แต่ถ้าตื่นยัง กินข้าวยัง งานเป็นไงบ้าง เหนื่อยไหม กลับถึงบ้านยัง อยู่แบบนี้ตลอด แต่นางไม่เคยจะถาม ไอ้ผมก็เหนื่อยคิดว่าอีกหน่อยคงดีขึ้น แต่ก็ไม่รู้จะดีขึ้นหรือเปล่า 
         
ผมก็รู้แหละว่าพอถึงไวทำงานการพูดการคุยการไปจะถ้าไปจากชีวิตการเรียนมันน้อยลดมาทำให้ชีวิตคู่ของหลายๆคนมีปัญหา ทั้งเวลา ระยะทาง ทั้งเรื่องงานและการพักผ่อน ไหนจะพวกงานบ้านต่างๆ หรือพื้นที่ช่วงตัวที่อยากจะทำอะไรต่างๆคนเดียว ผมว่าผมเข้าใจและรู้ดีเพราะผมก็ทำงานส่งตัวเองเรียนมาตั้งแต่อายุ16 จนปัจจุบัน ปีนี้ก็จะ26 แหละ ตั้งแต่ม.ปลาย ถึง ป.ตรี ก็คิดว่าการจัดเวลาต่างๆทุกคนมีเท่ากัน และต่อให้งานยุ่งมากแค่ไหนก็น่าจะมีเวลาบ้าง ถึงจะมีปัญหามากมายที่แต่งต่างกันไปมันก็ไม่น่าจะไม่ว่างขนาดนั้น 

ประเด็นคือ ผมจะเอาไงต่อดีจะเลิกเพราะสาเหตุนี้มันอาจจะทำให้นางเกลียดผม แต่จะให้นางปรับนิสัยคงยาก เรื่องนิสัยใจคอมันก็คนละเรื่องแล้ว เคมีเข้ากันไม่ได้อยู่ไปไม่รู้ว่าจะไปได้นานแค่ไหน อยากให้ช่วยแสดงความคิดหน่อยน่ะครับว่าผมน่าจะเอาไงต่อ