รู้สึกไม่อยากอยู่กับพ่อ😐

สวัสดีค่ะทุกท่านที่กดเข้ามา  วันนี้เรารู้สึกว่าหมดความอดทนกับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็น"พ่อ"  ไม่รู้ว่าจะถูกมองว่าเป็นคนไม่ดีรึเปล่า  พ่อเราเป็นคนที่ชอบพูดแทรกเวลาคนในบ้านคุยกันแล้วสิ่งที่พูดก็ไม่ใช่ความจริงแต่อยากพูดขึ้นมาเฉยๆ  พ่อชอบทำตัวเป็นภาระในแม่ในทุกๆเรื่องจนต้องทะเลาะกันบ่อยๆ  ชอบใช้ของใช้แบบเปลืองๆ  เป็นคนไม่มีระเบียบวินัยเลยแม้แต่น้อย  ไม่รู้จักรักษาความสะอาดแม้แต่ร่างกายตัวเองก็ด้วย  ให้คนอื่นต้องคอยบอกทุกเรื่องแถมยังบอกแล้วไม่ทำตาม  ทุกครั้งที่ใส่กางเกงก็ปล่อยให้มันหลวมจนเห็น กกน. บอกให้ดึงขึ้นก็เหมือนเดิม รับผิดชอบเรื่องต่างๆไม่ได้นับตั้งแต่เรื่องเล็กๆไปจนถึงเรื่องใหญ่ๆ 
ด้วยความที่บ้านอยู่ต่างจังหวัด  บางครั้งก็จะมีงานต่างๆภายในหมู่บ้าน  แล้วพ่อชอบไปกินเหล้าเมาให้คนทั้งหมู่บ้านเห็นแล้วอ้างว่ากินเพราะมันเป็นสังคม มีอยู่ครั้งนึง  รถรับส่งมาส่งเราไว้ที่ร้านค้าหมู่บ้านใกล้ๆ พ่อต้องมารับแต่ก็แปลกใจว่าทำไมวันนี้ถึงมาช้า  เลยโทรถามแม่  แม่บอกว่าพ่อเมาไปรับไม่ไหวจะให้ญาติไปรับ เรารู้สึกแย่มาก รอไปสักพักพ่อกลับมารับได้เฉยเลย แต่อยู่ในสภาพที่แย่มาก แม่ห้ามว่าไม่ให้ไปแต่ก็ดันทุรังมาอยู่ดี  เวลากินข้าวพ่อไม่เคยกินแบบคนทั่วไปเลยสักครั้งกินแบบมูมมามเลอะเทอะจนใครๆก็ไม่อยากกินด้วย บอกก็แล้วเตือนแล้วก็ยังทำไม่ได้ทั้งๆที่ก็ไม่ใช่เด็กๆที่จะมคอยพูดคอยบอก และอีกหลายๆพฤติกรรมที่ทำให้เราหมดความอดทนจนกลายเป็นคนหงุดหงิดง่าย  เหวี่ยงวีนกับทุกๆอย่างทั้งที่ไม่เคยเป็นมาก่อน อีกทั้งมีอคติกับพ่อตัวเองและไม่รู้สึกรักพ่อเลยสักนิด  เราควรยังไงให้รู้สึกมีความสุขเวลาอยู่กับพ่อแล้วก็รักพ่อแบบที่คนอื่นเขารัก