ทำไมแม่ไม่เข้าใจเราเลย? :(

ทุกครั้งที่หนูบอกเค้าว่าอยากเล่นอะไร,อยากเป็นอะไรเค้าจะขัดกับหนูตลอด. หนูเคยบอกเค้าว่าอยากเอาดีด้านดนตรีแล้วเค้าก็บอกว่ามันไม่มีทางรอด,ไม่ได้ดีบ้าง,ไร้สาระบ้าง แล้วหลังจากนั่นประมาณเดือนสองเดือนก็คือเมื่อวานหนูบอกเค้าไปว่าอยากเรียนมวยเอาไว้ป้องกันตัว แต่ก็เหมือนเดิมไม่สนใจ, ไม่เห็นด้วย มันเลยทำให้หนูไม่อยากพูดอะไรกับเค้าเพราะรู้ว่าพูดไปก็ไม่มีประโยชน์. ถ้าจะให้พูดตรงๆนะแม่ไม่เคย Support เราเลย แล้วยังชอบบอกเราว่าโง่บ้าง, ไม่มีสมอง, โตไปก็อยู่ไม่รอด ครั้งก่อนก็ขึ้นขึ้นกูกับหนูเลย หนูก็ไม่ตอบกลับเพราะรู้ว่าตอบไปเดี๋ยวก็หาว่าเถียง. แล้วอีกสิ่งคือไม่ชอบเลยเวลาแม่ชอบเปรียบเทียบหนูกับคนอื่น แล้วก็บอกตลอดว่า ถ้าจะโง่ขนาดนี้ออกจากโรงเรียนมาทำงานรับจ้างดีกว่ามั้ย. หนูก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าตั้งใจ หรือทำไปด้วยความโมโห แต่ยังไงมันก็ไม่ควรทำปะ. วันนี้เลยล่าสุด สดๆร้อนๆ หนูเก็บห้องให้อย่างดี ดันมาด่าหนูอีกว่าหนูขี้เกียจ นอนกินบ้านกินเมืองทั้งๆก็รู้อยู่ว่าหนูพึ่งทำความสะอาดให้.แล้วคำพวกนั้นมันกำลังทำร้ายหนูมาก หนูเลยมาระบายให้ทุกคนฟังในกระทู้นี้ ดีกว่าจะไปทำสิ่งอื่นที่ไม่ดี และ ไม่ควรทำ.แต่ถ้าให้พูดเนอะแม่ใครใครก็รัก🖤, ถึงแม่หนูจะทำให้หนูร้องไห้เจ็บปวดขนาดไหนยังไงหนูก็ยังรักแม่ของหนูสุดหัวใจ