ตั้งเเต่เป็นสาวเเละรู้เรื่องรู้ความว่าเมียน้อยเป็นอย่างไรก็รู้สึกไม่อยากยุ่งเกี่ยว ไม่ใช่เมียน้อยทุกคนไม่ดีนะคะ เราเจอหลายๆคนคือดีมากๆ ก็ไม่เเปลกที่ผู้ชายบางคนถึงอยากมีเธอไว้ข้างกาย คนรอบๆตัวเราที่เป็นบ้านเล็กนั้น ได้เเต่งงานอย่างถูกต้อง ไม่ต้องหลบหลีกหรือหนีบ้านใหญ่ เเต่ก็ไม่วายโดนคนส่วนหนึ่งมองในเเง่ลบ
เราเพิ่งเจอเรื่องเเบบนี้ตอนปีที่เเล้ว มีพี่คนหนึ่งอายุ 38 และตอนนั้นเรา 28 คะ พี่เค้าเป็นสามีของรุ่นพี่เรา เราเพิ่งรู้จักกันได้ 3 ปี ่รุ่นพี่นั้นเป็นนักธุรกิจสาวสวยที่เก่งมากๆ ทำงานจนไม่มีเวลาอยู่กับลูกเเละสามี วันอาทิตย์เรามักจะพาหลาน (ลูกของพี่ชาย)ไปเล่นห้างในโซนเด็กเล่น เเละที่นั่นทำให้เราใกล้ชิดกัน เราไม่เคยเจอภรรยาเค้าที่นั้นเลย เเรกๆที่เจอ เราถามถึงภรรยาเค้าตลอดเพราะเราก็รู้จักกันระดับหนึ่ง พอหลังๆเราไม่ถามเเล้ว ถามกี่ทีก็ไปต่างประเทศบ้างละ เคลียร์งานบ้างละ ติดประชุมติดลูกค้า เขามุ่งมั่นกับงานมาก
พอเราเจอบ่อยๆ มีครั้งหนึ่งที่เขาชวนไปกินข้าวด้วยกัน เราก็ไป ไปแบบไม่คิดอะไรเลย เราเเค่นึกถึงว่า พาเด็กๆมาเล่นด้วยกัน ก็เห็นเขาเริ่มสนิทกัน ก็อยากพาไปกินข้าวด้วยกัน เราไปนั่งกินด้วยกัน 4 คน ลูกสาวเค้ากับหลานสาวเราหน้าตาก็คล้ายกัน ออกหมวยๆทั้งคู่ เเละวันนั้นเผอิญใส่ชุดอันนาและอีกคนใส่เอลซ่าโดยไม่ได้นัดหมาย พอไปนั่งจะสั่งกัน พนง.ก็พูดประมาณว่า เเอลซ่ากับอันนาน่ารักจัง เป็นแฝดหรอ เเละวันนั้นเราใส่เสื้อชมพูส่วนพี่เค้าใส่สีฟ้า ก็ดูผิวเพินคงจะเหมือนมากันเป็นครอบครัว
หลังจากกินข้าวเสร็จ เดินผ่านร้านเสื้อผ้าเด็ก พี่เค้าถามหลานเราว่า เข้าไปเลือกชุดไหม สัปดาหหน้า์นัดใส่ชุดอันนาแอลซ่าอีก ตอนเเรกหลานเราปฏิเสธ เพราะที่บ้านก็มีเยอะเเล้ว เเต่ลูกเค้าก็อ้อนๆว่า ไปหาชุดเหมือนกันใส่ เราจะได้เหมืนเเฝด หลานเราก็โอเคซะงั้น
เข้าไปในร้าน พนง.ก็ทักอีกว่าเป็นเเฝดกันหรอ น่ารักจัง ตอนนั้นเราชักจะอึดอัดเเล้ว ก็เลยถอยห่าง ตอนที่ พนง.ทักพี่เค้า เราไม่ได้ยินพี่เค้าตอบอะไรเเค่ยิ้มๆ ก็คงเหมือนยอมรับว่า ใช่ เป็นแฝดกัน
พอเลือกเสร็จเเล้ว เขาชวนไปร้านหนังสือ ให้เด็กเลือกนิทานกัน เเต่เราโกหกว่าต้องรีบกลับ มีงานค้างไว้ เขาก็โอเค ก่อนไปก็บอกหลานเราว่า สัปดาห์หน้ามาอีกนะ ลุงจะพาไปกินเค้กร้านอร่อย ด้วยความเป็นเด็ก พอถึงวันเสาร์ก็ถามเราว่า พรุ่งนี้ (วันอาทิตย์)จะไปไหม อยากไปกินเค้กที่ลุงชวน เเต่เราว่าไม่ว่าง ให้ชวนอาอีกคน(น้องชาย)ไปแทน
ตั้งเเต่ที่นั่งกินข้าวด้วยกันวันนั้น เรารู้สึกว่าพี่เค้าไม่ได้มองเราเป็นรุ่นน้องของภรรยาเขาเเล้ว เราพยายเลี่ยงการเจอกัน เเต่บางครั้งเราหาคนไปแทนไม่ได้ เราก็ต้องไป ทุกครั้งที่เจอ พี่เค้าเริ่มคุยไปต่างจากเดิม จนวันหนึ่งภรรยาเขามา เเต่เขาไม่มา ใจหนึ่งคือดีใจที่ได้เจอรุ่นพี่สักที รู้สึกโล่งใจไม่เจอสามีเขา หายใจได้เต็มปอดก็คราวนี่แหละ เเต่ไม่เป็นเรื่องที่ดี เพราะรุ่นพี่รู้เเล้วว่า สามีเขามีใจให้เรา พี่เค้าเริ่มสงสัยก็ตอนที่เห็นรูปแอบถ่ายที่เรากำลังเล่นกับเด็กๆ รุ่นพี่เอารูปนั้นมาให้เราดู เเล้วถามว่ารู้ไหมว่าใครถ่าย ก็ตอบไปตามตรงคือไม่รู้ เขาบอกว่า สามีพี่เอง น้องรู้ไหมว่าสามีพี่มาที่นี่เกือบทุกสัปดาห์ เพราะอยากมาคุยกับน้อง เราฟังละรู้สึกมึนและหน้าชา มันเป็นไปตามที่เราคิดจริงๆ เเรกๆสามีเขาปฏิเสธว่าชอบเรา เพราะไม่อยากให้รุ่นพี่ไท่สบายใจ เเต่เชื่อเถอะ ผญ.มีเซ๊นส์เรื่องนี้ดีมาก เขารอเวลาที่มีหลักฐานมากพอถึงไปถามเชิงกดดันให้สามีเขาตอบ เเล้วก็พูดไปตามจริง รุ่นนี่ไม่โกรธเรื่องนี้ เเถมยังดีใจด้วยซ้ำถ้าได้เราไปอยู่ด้วย หากเป็หญิงอื่นเขาคงเกรี้ยวกราดไปแล้ว เเต่นี่เป็นเราเขายอมได้ เขาถามเราตรงๆว่าโอเคไหมถ้าจะให้มาอยู่ด้วย เขาไม่มีเวลาดูเเลสามีเเละลูกเลย โดยเฉพาะสามี เขาเเทบไม่ได้นอนด้วยกัน เขาเข้าใจความรู้สึกนั้น เเละเชื่อว่าสามีเขาก็ดีในระดับหนึ่ง เท่าที่เขารู้ไม่เคยไปที่ๆไม่อยากให้ไป เขาเชื่อใจสามีเขามากๆ ถ้าได้เราไปอยู่ด้วย เขาก็จะมีความสุขมากๆ
ตอนนั้นเราปฏิเสธไป ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ดูเหมือนว่า เรายิ่งพยายามห่าง รุ่นพี่เค้ายิ่งอยากได้เรา เขาว่าเราไม่คิดเเย่งของใครจริงๆ มันก็น่าเเปลกที่เราบอกว่าไม่ชอบ กลับทำให้พี่เค้าอยากให้เราไปอยู่ด้วยมากขึ้น
สิ่งที่เราคิดมาตลอดว่า จะไม่ยุ่งเรื่องนี้ มันกลับเข้าใกล้ตัวเรามากขึ้น หากพูดไปตามตรง ก็มีบ้างที่เรารู้สึกดีๆให้กับพี่เค้า เเต่พอสติมาก็พยายามไล่ๆความรู้สึกนั้นไป เราควรหาทางออกยังไงดี เราโกหกพี่เค้าทั้งสองว่า เรามีคนคุยด้วยเเล้ว เราคบกันมานานเเต่ไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน และตอนนี้คนนั้นก็เรียนนอก คงอีกปีกว่าๆจะจบ เราโกหกไปเราเองก็ไม่สบายใจ เเละตอนนี้คือไม่มีคนคุยเลย จะหาเพื่อนชายมาให้หลอกเป็นก็มีเเฟนเเละเเต่งงานกันหมดเเล้ว มีก็เเต่เพื่อนเกย์เพื่อนเทยก็ยากที่จะให้หลอก
ใครมีวิธีเเนะนำเราไหม เราอึดอัดมากกกกกก
ตั้งเจตนาเลยว่า ยอมขึ้นคานดีกว่าเป็นบ้านเล็ก เเต่มันก็อยู่เเบบเกือบๆที่จะเป็น รู้สึกเเย่กับตัวเองมาก
เราเพิ่งเจอเรื่องเเบบนี้ตอนปีที่เเล้ว มีพี่คนหนึ่งอายุ 38 และตอนนั้นเรา 28 คะ พี่เค้าเป็นสามีของรุ่นพี่เรา เราเพิ่งรู้จักกันได้ 3 ปี ่รุ่นพี่นั้นเป็นนักธุรกิจสาวสวยที่เก่งมากๆ ทำงานจนไม่มีเวลาอยู่กับลูกเเละสามี วันอาทิตย์เรามักจะพาหลาน (ลูกของพี่ชาย)ไปเล่นห้างในโซนเด็กเล่น เเละที่นั่นทำให้เราใกล้ชิดกัน เราไม่เคยเจอภรรยาเค้าที่นั้นเลย เเรกๆที่เจอ เราถามถึงภรรยาเค้าตลอดเพราะเราก็รู้จักกันระดับหนึ่ง พอหลังๆเราไม่ถามเเล้ว ถามกี่ทีก็ไปต่างประเทศบ้างละ เคลียร์งานบ้างละ ติดประชุมติดลูกค้า เขามุ่งมั่นกับงานมาก
พอเราเจอบ่อยๆ มีครั้งหนึ่งที่เขาชวนไปกินข้าวด้วยกัน เราก็ไป ไปแบบไม่คิดอะไรเลย เราเเค่นึกถึงว่า พาเด็กๆมาเล่นด้วยกัน ก็เห็นเขาเริ่มสนิทกัน ก็อยากพาไปกินข้าวด้วยกัน เราไปนั่งกินด้วยกัน 4 คน ลูกสาวเค้ากับหลานสาวเราหน้าตาก็คล้ายกัน ออกหมวยๆทั้งคู่ เเละวันนั้นเผอิญใส่ชุดอันนาและอีกคนใส่เอลซ่าโดยไม่ได้นัดหมาย พอไปนั่งจะสั่งกัน พนง.ก็พูดประมาณว่า เเอลซ่ากับอันนาน่ารักจัง เป็นแฝดหรอ เเละวันนั้นเราใส่เสื้อชมพูส่วนพี่เค้าใส่สีฟ้า ก็ดูผิวเพินคงจะเหมือนมากันเป็นครอบครัว
หลังจากกินข้าวเสร็จ เดินผ่านร้านเสื้อผ้าเด็ก พี่เค้าถามหลานเราว่า เข้าไปเลือกชุดไหม สัปดาหหน้า์นัดใส่ชุดอันนาแอลซ่าอีก ตอนเเรกหลานเราปฏิเสธ เพราะที่บ้านก็มีเยอะเเล้ว เเต่ลูกเค้าก็อ้อนๆว่า ไปหาชุดเหมือนกันใส่ เราจะได้เหมืนเเฝด หลานเราก็โอเคซะงั้น
เข้าไปในร้าน พนง.ก็ทักอีกว่าเป็นเเฝดกันหรอ น่ารักจัง ตอนนั้นเราชักจะอึดอัดเเล้ว ก็เลยถอยห่าง ตอนที่ พนง.ทักพี่เค้า เราไม่ได้ยินพี่เค้าตอบอะไรเเค่ยิ้มๆ ก็คงเหมือนยอมรับว่า ใช่ เป็นแฝดกัน
พอเลือกเสร็จเเล้ว เขาชวนไปร้านหนังสือ ให้เด็กเลือกนิทานกัน เเต่เราโกหกว่าต้องรีบกลับ มีงานค้างไว้ เขาก็โอเค ก่อนไปก็บอกหลานเราว่า สัปดาห์หน้ามาอีกนะ ลุงจะพาไปกินเค้กร้านอร่อย ด้วยความเป็นเด็ก พอถึงวันเสาร์ก็ถามเราว่า พรุ่งนี้ (วันอาทิตย์)จะไปไหม อยากไปกินเค้กที่ลุงชวน เเต่เราว่าไม่ว่าง ให้ชวนอาอีกคน(น้องชาย)ไปแทน
ตั้งเเต่ที่นั่งกินข้าวด้วยกันวันนั้น เรารู้สึกว่าพี่เค้าไม่ได้มองเราเป็นรุ่นน้องของภรรยาเขาเเล้ว เราพยายเลี่ยงการเจอกัน เเต่บางครั้งเราหาคนไปแทนไม่ได้ เราก็ต้องไป ทุกครั้งที่เจอ พี่เค้าเริ่มคุยไปต่างจากเดิม จนวันหนึ่งภรรยาเขามา เเต่เขาไม่มา ใจหนึ่งคือดีใจที่ได้เจอรุ่นพี่สักที รู้สึกโล่งใจไม่เจอสามีเขา หายใจได้เต็มปอดก็คราวนี่แหละ เเต่ไม่เป็นเรื่องที่ดี เพราะรุ่นพี่รู้เเล้วว่า สามีเขามีใจให้เรา พี่เค้าเริ่มสงสัยก็ตอนที่เห็นรูปแอบถ่ายที่เรากำลังเล่นกับเด็กๆ รุ่นพี่เอารูปนั้นมาให้เราดู เเล้วถามว่ารู้ไหมว่าใครถ่าย ก็ตอบไปตามตรงคือไม่รู้ เขาบอกว่า สามีพี่เอง น้องรู้ไหมว่าสามีพี่มาที่นี่เกือบทุกสัปดาห์ เพราะอยากมาคุยกับน้อง เราฟังละรู้สึกมึนและหน้าชา มันเป็นไปตามที่เราคิดจริงๆ เเรกๆสามีเขาปฏิเสธว่าชอบเรา เพราะไม่อยากให้รุ่นพี่ไท่สบายใจ เเต่เชื่อเถอะ ผญ.มีเซ๊นส์เรื่องนี้ดีมาก เขารอเวลาที่มีหลักฐานมากพอถึงไปถามเชิงกดดันให้สามีเขาตอบ เเล้วก็พูดไปตามจริง รุ่นนี่ไม่โกรธเรื่องนี้ เเถมยังดีใจด้วยซ้ำถ้าได้เราไปอยู่ด้วย หากเป็หญิงอื่นเขาคงเกรี้ยวกราดไปแล้ว เเต่นี่เป็นเราเขายอมได้ เขาถามเราตรงๆว่าโอเคไหมถ้าจะให้มาอยู่ด้วย เขาไม่มีเวลาดูเเลสามีเเละลูกเลย โดยเฉพาะสามี เขาเเทบไม่ได้นอนด้วยกัน เขาเข้าใจความรู้สึกนั้น เเละเชื่อว่าสามีเขาก็ดีในระดับหนึ่ง เท่าที่เขารู้ไม่เคยไปที่ๆไม่อยากให้ไป เขาเชื่อใจสามีเขามากๆ ถ้าได้เราไปอยู่ด้วย เขาก็จะมีความสุขมากๆ
ตอนนั้นเราปฏิเสธไป ด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง ดูเหมือนว่า เรายิ่งพยายามห่าง รุ่นพี่เค้ายิ่งอยากได้เรา เขาว่าเราไม่คิดเเย่งของใครจริงๆ มันก็น่าเเปลกที่เราบอกว่าไม่ชอบ กลับทำให้พี่เค้าอยากให้เราไปอยู่ด้วยมากขึ้น
สิ่งที่เราคิดมาตลอดว่า จะไม่ยุ่งเรื่องนี้ มันกลับเข้าใกล้ตัวเรามากขึ้น หากพูดไปตามตรง ก็มีบ้างที่เรารู้สึกดีๆให้กับพี่เค้า เเต่พอสติมาก็พยายามไล่ๆความรู้สึกนั้นไป เราควรหาทางออกยังไงดี เราโกหกพี่เค้าทั้งสองว่า เรามีคนคุยด้วยเเล้ว เราคบกันมานานเเต่ไม่ค่อยไปไหนด้วยกัน และตอนนี้คนนั้นก็เรียนนอก คงอีกปีกว่าๆจะจบ เราโกหกไปเราเองก็ไม่สบายใจ เเละตอนนี้คือไม่มีคนคุยเลย จะหาเพื่อนชายมาให้หลอกเป็นก็มีเเฟนเเละเเต่งงานกันหมดเเล้ว มีก็เเต่เพื่อนเกย์เพื่อนเทยก็ยากที่จะให้หลอก
ใครมีวิธีเเนะนำเราไหม เราอึดอัดมากกกกกก