ตอนนี้ผมอายุ 29 ดูหนังมาก็เยอะ แต่เหตุการณ์ทางภาพยนตร์ที่ผมขอเรียกว่า world events หมายถึงเป็นเหตุการณ์สำคัญของคนทั่งโลก ตื่นตัว อยากชม อยากมีส่วนร่วม มีอยู่ 2 เรื่อง
1.Titanic หนังรักเรือล่ม เรื่องนี้ไม่แปลกใจทั่งรายได้และสามารถชนะใจใครหลายๆคนได้อย่างง่ายได้ ขนาดผมเป็นผู้ชายทั่งแท่งดูจบยังต้องเพ้อไป 3 วัน 7 วัน ครั้งที่ฉายตอนแรก(ตอนนั้น ป.5) ดังชนิดที่ว่าครูทั่ง รร ต้องชวนกันไปดู โรงภาพยนตร์จังหวัดบ้านนอกของผมเต็มทุกรอบ!! ตั๋วขายดีกระจาย!! ป๊อปคอร์นขายดีกระจุย!! ผู้หญิงในห้องเกือบครึ่งตาแดงมาโรงเรียนเพราะไปดูเรื่องนี้มา พอออกเป็น VDO ความยาว 2 ม้วน ผู้หญิงในห้องก็พากันดูอีกคน 4-5 รอบ และก็เป็นผมที่ต้องมานั่งฟังความเพ้อของคุณสาวๆ ตอนนั้นคิดในใจเป็นอะไรหนักหนา! 555
แต่พอตัวเองโตขึ้นก็เริ่มเข้าใจว่าหนังมันตราตรึงใจชนิดที่ทำให้คนร้องไห้พร้อมกับมีความสุขได้ในเวลาเดียวกัน
2.Avengers : infinity war และ Avengers : End game
ณ ตอนนี้ยังจำความรู้สึกครั้งแรกที่เห็น Nick Fury ในเอนเครดิตของไอออนแมนภาคแรกได้แจ่มชัด
เห้ย!! อย่าบอกนะว่าจะสร้างหนังรวมฮีโร่ (ความรู้สึกเมื่อ 10 ปีก่อน)
เพราะการเอาตัวละครจากอีกเรื่อง มาอยู่อีกเรื่อง และสร้างต่อๆไปโดยไม่ให้เรื่องใดเรื่องหนึ่งพัง มันยากมากๆ แต่....มาเวลทำได้
เคยอ่านการ์ตูนนารูโตะ วันพีช ที่รู้สึกผูกพันกับตัวละครเหมือนโตมาด้วยกัน เพราะอาจารย์ผู้แต่ง เขียน 10-20 ปี ก็ยังไม่จบ (ดองไว้นั้นแหละ ไม่อ่านหรอก)
ไม่เคยคิดเลยว่าความรู้สึกผูกพันกับตัวละครแบบนี้จะเกิดขึ้นในโลกภาพยนตร์ด้วย ดูตั่งแต่ไอออนแมนยังเป็น Playboy จนแกเปลี่ยนแปลงตัวเองกลายเป็นคนที่เห็นคุณค่าของคนรอบข้างและอยู่เพื่อช่วยเหลือคนอื่น
โดยทั่งหมดที่กล่าวมาจึงเกิด world events ครั้งนี้ขึ้น มันเป็นเหตุการณ์สำคัญชนิดที่ว่าผู้คนต้องรีบดูเพราะกลัวสปอย!! 3 วันแรกไม่จองไม่ได้ดู ทำลายเกือบทุกกสถิติทั่งในไทยและเทศ (ทุกเว้นญี่ปุ่นแพ้โคนัน 55 ) ไม่ว่าจะเป็นแฟนบอยของหนัง คอหนัง คนไม่คอยดูหนัง ยังต้องตีตั๋วมาดู Oh! มันสุดจริง
แต่สำหรับผมทำใมตอนที่ Avatar ฉายผมไปทำอะไรอยู่ ทำใมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศที่สุดยอดแบบ 2 เรื่องนี้
ช่วยตอบให้ผมหายสงสัยทีครับ
มันคือปรากฏการณ์อะไรครับ ที่ทำให้ Avatar รายได้มากมายขนาดนั้น?
1.Titanic หนังรักเรือล่ม เรื่องนี้ไม่แปลกใจทั่งรายได้และสามารถชนะใจใครหลายๆคนได้อย่างง่ายได้ ขนาดผมเป็นผู้ชายทั่งแท่งดูจบยังต้องเพ้อไป 3 วัน 7 วัน ครั้งที่ฉายตอนแรก(ตอนนั้น ป.5) ดังชนิดที่ว่าครูทั่ง รร ต้องชวนกันไปดู โรงภาพยนตร์จังหวัดบ้านนอกของผมเต็มทุกรอบ!! ตั๋วขายดีกระจาย!! ป๊อปคอร์นขายดีกระจุย!! ผู้หญิงในห้องเกือบครึ่งตาแดงมาโรงเรียนเพราะไปดูเรื่องนี้มา พอออกเป็น VDO ความยาว 2 ม้วน ผู้หญิงในห้องก็พากันดูอีกคน 4-5 รอบ และก็เป็นผมที่ต้องมานั่งฟังความเพ้อของคุณสาวๆ ตอนนั้นคิดในใจเป็นอะไรหนักหนา! 555
แต่พอตัวเองโตขึ้นก็เริ่มเข้าใจว่าหนังมันตราตรึงใจชนิดที่ทำให้คนร้องไห้พร้อมกับมีความสุขได้ในเวลาเดียวกัน
2.Avengers : infinity war และ Avengers : End game
ณ ตอนนี้ยังจำความรู้สึกครั้งแรกที่เห็น Nick Fury ในเอนเครดิตของไอออนแมนภาคแรกได้แจ่มชัด
เห้ย!! อย่าบอกนะว่าจะสร้างหนังรวมฮีโร่ (ความรู้สึกเมื่อ 10 ปีก่อน)
เพราะการเอาตัวละครจากอีกเรื่อง มาอยู่อีกเรื่อง และสร้างต่อๆไปโดยไม่ให้เรื่องใดเรื่องหนึ่งพัง มันยากมากๆ แต่....มาเวลทำได้
เคยอ่านการ์ตูนนารูโตะ วันพีช ที่รู้สึกผูกพันกับตัวละครเหมือนโตมาด้วยกัน เพราะอาจารย์ผู้แต่ง เขียน 10-20 ปี ก็ยังไม่จบ (ดองไว้นั้นแหละ ไม่อ่านหรอก)
ไม่เคยคิดเลยว่าความรู้สึกผูกพันกับตัวละครแบบนี้จะเกิดขึ้นในโลกภาพยนตร์ด้วย ดูตั่งแต่ไอออนแมนยังเป็น Playboy จนแกเปลี่ยนแปลงตัวเองกลายเป็นคนที่เห็นคุณค่าของคนรอบข้างและอยู่เพื่อช่วยเหลือคนอื่น
โดยทั่งหมดที่กล่าวมาจึงเกิด world events ครั้งนี้ขึ้น มันเป็นเหตุการณ์สำคัญชนิดที่ว่าผู้คนต้องรีบดูเพราะกลัวสปอย!! 3 วันแรกไม่จองไม่ได้ดู ทำลายเกือบทุกกสถิติทั่งในไทยและเทศ (ทุกเว้นญี่ปุ่นแพ้โคนัน 55 ) ไม่ว่าจะเป็นแฟนบอยของหนัง คอหนัง คนไม่คอยดูหนัง ยังต้องตีตั๋วมาดู Oh! มันสุดจริง
แต่สำหรับผมทำใมตอนที่ Avatar ฉายผมไปทำอะไรอยู่ ทำใมไม่ได้สัมผัสบรรยากาศที่สุดยอดแบบ 2 เรื่องนี้
ช่วยตอบให้ผมหายสงสัยทีครับ