เครียดลูกชายดื้อมาก อยากได้มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์ เอาแต่ใจ ไม่สงสารพ่อแม่

ลูกชายตอนนี้อยู่ ม.5 อยากได้มอเตอร์ไซค์ บิ๊กไบค์ มาก คุยกันก็หลายรอบแล้ว คุยไม่รู้เรื่อง ไม่จบสักที
บอกให้สอบเข้ามหาลัยได้ก่อนค่อยมาคุยกันก็ไม่ยอม บอกรอไม่ไหว อยากได้ตอนนี้เลย
เขาบอกว่า อยากมีรถเร็วๆ เพื่อจะได้มีประสบการณ์ขี่เยอะๆ มีก่อน ก็ได้เรียนรู้ก่อน เก่งก่อน
ไปเรียนรู้ตอนมหาลัยมันไม่ทัน ไม่มีเวลา เพราะตอนมหาลัยเขาตั้งใจจะไปทำงานพิเศษ
เพื่อที่จะถอยรถมอเตอร์ไซค์ บิ๊กไบค์ อีกคัน ที่เขาชอบ ซึ่งราคาสองแสนถึงสามแสน

โดยรถมอเตอร์ไซค์คันที่เขาจะขอพ่อ แม่ ซื้อตอนนี้ เขาบอกว่าเป็นคันขี่แก้ขัดเฉยๆ
เป็นแนว Sport แต่รูปทรางแบบ Big Bike รู้สึกจะเป็นรุ่น Suzuki GSX-S150
เพราะรถคันที่เขาอยากได้จริงๆราคาแพงมาก และ พ่อ แม่ บอกไม่มีเงิน
เขาเลยต่อรองขอเป็นซื้อคันนี้มาแก้ขัด โดยเป็นรถมือสอง ราคาไม่ถึงแสน
ส่วนรถมอเตอร์ไซค์พวกเกียร์ออโต้ และ พวก Family นี่เขาไม่เอาไม่สนใจเลย
ผมกับแฟนเราก็ยืนยันคำเดิมว่าเราไม่มีตัง และมันดูไม่ปลอดภัยเขาเองยังไม่พร้อม

แต่ล่าสุดเขาก็มาขอให้ช่วยดาวน์มอเตอร์ไซค์ให้ โดยที่ตัวเองจะออกค่าดาวน์ และค่าผ่อนเอง
ค่าดาวน์ 30,000 ค่าผ่อน 3000 ต่อเดือน ซึ่งเราก็ถามเขาว่าจะเอาเงินที่ไหนมาดาวน์ มาผ่อน
เขาบอกว่าเขาจะขายของที่เขามีเอาเงินมาดาวน์ ส่วนเงินผ่อนก็ให้หักค่าขนมเอา เขาได้ค่าขนมเดือนนึง 4000
แต่เขาเองตอนนี้ก็ยังเป็นหนี้พ่อ แม่ กับ ปู่อยู่ ยังใช้หนี้ไม่หมดเลย

ก่อนหน้านี้อยากได้รองเท้าคู่ละหมื่น ไม่ซื้อให้ ก็เที่ยวไปยืมเงินเพื่อนเงิน 2000 ยืมเงินปู่ 5000
ผมกับแฟนเราเองก็ให้ยืมไป 3000 แล้วหักค่าขนมเอา ทุกวันนี้ยังหักอยู่เลย
ที่ไม่ซื้อรองเท้าให้เขาเลย เพราะแพงเกินไป และ เขามีรองเท้าเก่าคู่ละ 7000 ที่อาพึ่งซื้อไปอยู่แล้ว
(ซึ่งเขาอ้างว่าคู่นั้นแค่แก้ขัดเขาเบื่อแล้วอยากได้คู่ใหม่)

และเขาชอบแบบว่าพอขอเงินซื้อมอเตอร์ไซค์ตรงๆ พ่อแม่ไม่ให้
ก็เลยจะขอแบบอ้อมๆ ขอเป็นของอย่างอื่น เช่น ของเล่น รองเท้า
พอได้มาก็เอาไปขายเปลี่ยนเป็นเงินมาซื้อมอเตอร์ไซค์
หลังๆมา ผมกับแฟนเลยไม่กล้าจะซื้ออะไรให้
แต่มีกับปู่ค่อนข้างตามใจหลาน ห้ามไม่ค่อยได้ กลุ้มมากครับ

ทัศนคติขับขี่เขาก็ค่อนข้างอันตราย นี่ก็เป็นอีกเหตุผลที่ไม่อยากซื้อรถมอเตอร์ไซค์ให้เขา
อย่างเช่น อยากขี่ยกล้อ ซึ่งผมก็สอนเขาว่าไม่ดีอันตราย
แต่เขาก็ยังเถียงอ้างว่าช่วยให้เครื่องยนต์ทำงานไม่หนักหรือไรนี่หล่ะครับ
เรื่องบาดเจ็บ เขาก็ว่าไม่กลัว เพื่อนของเขาก็รถล้มบ่อยอย่างมากก็แค่ตาย
เดี๊ยวเขาจะทำประกันชีวิตไว้ให้ เขาบอกพ่อแม่แบบนั้น

ใบขับขี่เขาก็จะยังไม่ไปทำ บอกเสียเวลา ขี่แค่ในหมู่บ้าน เจอด่านก็มุดเอา
แต่จากที่อยู่ด้วยกันมา ผมรู้ครับว่าเขาคงจะไม่แค่ขี่ในหมู่บ้านหรอกครับ

ขับขี่ปลอดภัยเรียน 2 วัน ส่งไปเรียนก็เรียนไม่จบไปแค่วันเดียว
เขาว่ามันง่ายไป เขาขี่เป็นขี่เก่งแล้ว พอเราว่า เขาก็ไม่พอใจ
มาโมโหหาว่าพ่อแม่ดูถูกเขา ไม่เชื่อฝีมือเขา

หมวกกันน้อค เขาบอกว่าถ้าพ่อแม่ไม่ซื้อให้ เขาก็จะไม่ใส่
เขาบอกอยากได้หมวกกันน็อคใบละ 20,000 หมวกกๆเขาไม่ใช้ เขาไม่ใส่
หมวกแพงๆมัน Safety ดีกว่าเยอะ
และถ้าเขาเป็นอะไรขึ้นมา เขาก็ว่าเป็นเพราะพ่อกับ แม่เลย นะ ทำให้เขาต้องอันตราย
ไม่ซื้อหมวกกันน็อคให้ใส่

เขามีมากดดันพ่อแม่ จะไม่เรียนด้วย ถ้าไม่ยอมซื้อรถให้
เขาบอกให้พ่อแม่เลือก อยากให้เขามีอนาคตที่ดีๆ หรือ เป็นเด็กไม่มีอนาคต
ถ้าได้รถมอเตอร์ไซค์เขาก็จะตั้งใจเรียน มีอนาคตที่ดี
หรือถ้าไม่เขาก็จะไม่เรียนและโทษว่าเป็นเพราะพ่อแม่เลยนะทำลายอนาคตเขา
ซึ่งผมกับแฟนก็พยายามสอนเขา บอกเขาไป
ว่าพ่อกับแม่ ให้เขาได้แค่โอกาสที่จะเรียนเหมือนเด็กคนอื่นๆ
คนที่เลือกไม่ใช่พ่อแม่ แต่เป็นตัวเขาเองว่าจะเดินไปทางไหน
และพ่อแม่ก็ไม่ได้อยู่กับเขาไปตลอด
ก็อยากให้เขาตั้งใจเรียน จบมามีงานดีๆทำ เลี้ยงตัวเองได้
แต่เขาเหมือนไม่ค่อยฟัง คิดว่า เงินหาได้ง่ายๆ
อย่างงานพิเศษที่เขาคิดจะทำ ก็มองหาแต่ว่า งานสบายๆ เวลาทำน้อยๆ เงินดีๆ
อย่างเช่น วุฒิ ม.3 ม.6 แต่ได้เงินประมาณ 17,000 ต่อเดือน

เขาเคยตกลงอะไรไว้รับปากอะไรไว้กับพ่อแม่ เขาก็ทำแค่ช่วงแรกๆครับ
นานๆไปก็กลับมาเหมือนเดิม อย่างเรื่องรถมอเตอร์ไซค์นี่ก็คุยแล้วคุยอีก
เหนื่อยใจมากครับ ปรึกษาหมอจิตเวชแล้ว ได้แต่ทำใจครับ

ตอนนี้ตัวผมเองเริ่มจะเกลียดมอเตอร์ไซนิดๆแล้วด้วยครับ
เจอมาพูดเซ้าซี้บ่อยๆ ชวนทะเลาะกันบ่อยๆ แต่เรื่องเดิมๆที่คุยจบไปแล้ว

---------------------------------------------------------------------------------------------
ขอบคุณทุกความเห็นนะครับ
หลายๆเรื่องผมตอบไว้ที่ ความคิดเห็นที่ 206 ครับ 
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่