เรื่องมีอยู่ว่าเราโดนผู้ชายที่ครบกันมา3ปีสุดท้ายวันนึงเค้าก็มาบอกเราว่าทำผญ.อื่นท้องสุดท้ายเราก็ต้องเสียสละเดินออกมาด้วยความเจ็บปวดสุดท้ายก็มารู้ว่าเค้าโกหกเค้าแค่ต้องการเลิกกับเราเพราะเค้ามีคนใหม่แล้วแต่ไม่รู้จะบอกกำเรายังไงเราโครตเจ็บอะกว่าจะทำใจได้เป็นปี พอมาวันนึงเราเจอ ผช.คนนึงเกิดถูกใจแต่เค้าอายุน้อยกว่า10ปีได้ก็คิดลองๆคุยดูไม่เคยคบกับเด็กสุดท้ายได้แค่3เดือนน้องบอกเราห่างกันซักพักเถอะคือยังไงด้วยความงง เราก็เลยตัดใจแบบเจ็บๆอีก จนกว่าจะทำใจได้ก็อีกเกือบปี ก็มาเจอช่างภาพคนนึงในที่ทำงานเห็นเค้าในเฟสก่อนแต่ในเฟสเค้าถ่ายคู่กะแฟนแต่ละรูปน่ารักมากในใจแอบอิดฉาอยากมีแฟนแบบนี้แล้วในความบังเอินก็ได้มาเจอเค้ามาถ่ายงานที่ทำงานเราเลยมีโอกาศได้คุยกันเค้าบอกเค้าเลิกกับแฟนแล้วแต่เค้าเลิกกันด้วยดี เค้าเลยไม่ได้ลบรูปออกเราก็ไม่ได้คิดไรนะจนเราได้มีโอกาศคุยกันเหมือนจะดีนะกว่าจะเข้าใจกันตกลงคุยกันคบกันตกลงเป็นแฟนกันก็ทะเลาะกันไม่เข้าใจกันเยอะกว่าจะคุยกันเข้าใจสุดท้ายคบกันได้ 2 เดือนกับ 2 วัน วันที่เราไม่ได้คุยกันเรานัดกันว่าเราจะไป กทม.ด้วยกันไปหาไรกิน เราทำงานโรงแรมวันหยุดจึงไม่ค่อยเหมือนใครหยุดวันที่เค้าไม่หยุดกัน เราบอกเลยเรากลัวการเริ่มต้นใหม่แต่เราก็อยากเจอคนที่รักเราบ้างเราครบใครเราให้สุดๆให้เกินร้อยแต่ทุกครั้งที่ได้กลับมามักแค่0ตลอด วันนั้นฝนตกทีแรกวันนั้นเราเลิก 6 โมงเย็นเรานัดไปวิ่งกันแต่พอดีฝนตกเลยเปลี่ยนเลยนัดไปกินเหล้ากับเพื่อนเค้าดีกว่าที่ราชบุรีพอเจอกันเค้าเป็นคนขับแล้วบอกให้เราช่วยดู gps ให้ๆพิมพ์ชื่อร้านแล้วก็คุยกันไปขับไปมีปากเสียงเถียงกันบ้างนิดหน่อยเค้าจะชอบบอกว่าเราชอบเถียงไม่ฟังเค้าก่อนชอบพูดแทรกประมาณนี้แล้วพอไปตามจีพีเอสตลอดพอสุดทาง้หมือนจีพีเอสพาไปเจอทางตันทางเป็นดินไปต่อไม่ได้เค้าเลยโืรหาเพื่อนเค้าแล้วเหมือนงงทางกันอะไปไม่ได้เค้าก็เลยดูโมโหแล้วก็กลับตลอดที่ขับกลับดันเงียบกันมาตลอดทางเลยจนถึงแม่กลองไม่พูดกับเราแม้แต่คำเดี่ยวแล้วพอถึงก็ลงรถไปแล้วเราก็ขับกลับจนสุดท้ายก็ไม่มีใครพูดเคเาก็ไม่โทรหาเราไม่ไลทหาเราเลย กับกลายเป็นเหมือนเราคือคนผิดอะ เลยกลายเป็นเงียบหาย เราเลยเดลียดความเงียบความไม่ชัดเจน
?? งง สับสน เกลียดความเงียบ ไม่ชอบการหายไปโดยไม่บอกกันซักคำ
* กระทู้นี้สามารถใช้งานได้เฉพาะผู้ที่มี Link นี้เท่านั้นค่ะ