มีคนคอยค่อนแคะตลอดเวลาว่าผมตั้งกระทู้ว่าเลิกยิ้มเวลาเสียแต้มและจริงจังเสียที.....ชนะเกาหลีครั้งนี้พวกคุณคงเห็นว่า 1.นักกีฬาจริงจัง สายตามุ่งมั่น ไม่มียิ้มแหยๆ เฮฮาเวลาตีเสีย ทีมไทยเวลานี้คะแนนตามหลัง

สังเกตมานานหลายปีแล้ว ทีมอื่นๆ ไม่มาร่าเริง เกินเบอร์เท่าไทยเลย เขาจะมุ่งมั่น ดูจริงจัง ขรึมๆ ทุกทีมเลย แต่ไทยคือ... เวลาแพ้ คนนอก คนดู คนเชียร์ เขาเลยมองดูเหมือน เล่นไม่เต็มที่  ถ้าจริงจัง ซีเรี

เห็นนักกีฬาเวลาตอนเป็นตัวสำรองก็เต้นกันอยู่ข้างสนาม พออยู่ในสนามก็หัวเราะกันคิกคักๆ เพิ่งเจอนักกีฬาไทยเนี่ยละดูแบบขาดความจริงจัง ไม่รู้ว่าต้องการผ่อนคลายความกดดันหรือเปล่า แต่การทำแบบนี้บ่อยๆมันทำให้ข

คหสต.นะครับ จากนัดวันนี้ เห็นได้ว่านักกีฬาทุกคนเครียดมากขึ้น จริงๆ มันก็เป็นผลดีจากความพ่ายแพ้ในนัดแรก คืออยากให้นักกีฬาเค้นเอาความตั้งใจ ความมุ่งมั่นที่อยากจะเอาชัยชนะ ความกระหายที่อยากได้แชมป์ออกมาใ

ผมเชื่อว่าโค้ชรุ่นใหม่คงเรียนสกิวจากโค้ชอ๊อดไม่ยาก แต่อันที่จะเรียนไม่ได้เลยคือวาทะศิลป์ ต้องเก็บประสบการณ์และหาแนวทางของตัวเอง ดูเหมือนทุกคนเชื่อมั่นในตัวโค้ช อนาคจะหาโค้ชที่นักกีฬาและกองเชียร์เชื่อ