กฏหมายมีมาตรฐานเดียว แก่นกฏหมายดูเจตนา ตามหลักพุทธ เจตนาเป็นเครื่องกำหนดกรรม

    นายฟ้าไม่มีข้าวเปลือกในยุ้งเลย  ไปยืมเถ้าแก่เอกสักสิบถัง แต่เถ้าแก่ยัดให้มาร้อยถัง ใส่ยุ้งเก็บไว้...
ข้าวเปลือกในยุ้งนายฟ้า คือสินทรัพย์ของนายฟ้าส่วนที่ต้องใช้คืนเถ้าแก่เอก...เรียกว่า"ทรัพย์สินส่วนที่เป็นหนี้สิน" เป็นรายรับ ประเภทหนึ่ง
ข้าวเปลือกส่วนนึง นายฟ้าสีข้าวแล้วแปรรูปทำขนมขาย...เรียกว่า"รายได้"  หักค่าแรงค่าฟืน ค่าน้ำตาลที่เหลือคือ"กำไร"
ข้าวเปลือกอีกส่วนนึง นายฟ้าเพาะกล้าไปปลูกในนาของตัวเอง...เรียกว่า"ต้นทุน"
ข้าวที่เก็บเกี่ยวได้ ส่วนนึงต้องใช้คืนเถ้าแก่เอกตามจำนวนที่ตกลงกันไว้..เรียกว่า"รายจ่าย"

  ประเด็นทางกฏหมาย..นายฟ้า กับเถ้าแก่เอก เป็นคนๆเดียวกันหรือไม่.?