ไม่เข้าใจความคิดของพี่ชาย

คือ เราก็เก็งศิลปะป้องกันตัวอยู่เเล้วสายดำด้วย 
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนั้นเรากับญาติกำลังจะกลับบ้านเเล้วดันเจอพวกบ้าที่ไหนไม่รู้มาหาเรื่องก่อน เราก็ไม่ได้เป็นอะไรมากพอป้องกันตัวได้อยู่
เเต่ญาติเราดูตกใจมาก พอกลับถึงบ้านก็ร้องไห้ใหญ่ พี่ชายเลยตกใจเเละถามว่าเขาเป็นอะไร ทำไมถึงร้องไห้ใหญ่เเบบนี้ เราก็ไม่ได้บอกความจริง เพราะคิดว่าเราไม่ผิดไง เเค่บอกว่าเขาหกล้ม เเต่ญาติดันพูดว่า เมื่อกี้เราเจอคนไม่ดี (ญาติเป็นเด็กประถม) พี่เลยส่งสายตามองเเบบ.....อะไร ยังไง (ประมาณนี้) เราเเทบจะไม่ได้เล่าอะไรเลย ญาติพูดจนหมดเปลือกเลย (ก็เด็กอะนะ) พอเล่าเรื่องเสร็จ พี่ก็มองเราเเบบตกใจนิดหน่อย เราก็คิดอยู่ว่า คงจะถามว่าเป็นอะไรมากไหม เจ็บตรงไหนรึเปล่า ก็คิดไปเรื่อยๆ เเต่พี่กลับพูดว่า ทำไมถึงไม่หนี? เรานี้เเบบ..ห้ะ!! เราก็บอกว่าจะหนีได้ไงมันดักทุกมุมเลย เราก็อธิบายไป พี่ถามเราก็ตอบ ไปๆมาๆ สุดท้ายก็บอกว่า ผู้หญิงอย่างเธอสู้เเรงผู้ชายได้ด้วยหรอ? คืออยากบอกว่า ตอนนั้นเราโกรธพี่มากๆๆๆๆๆ ก็บอกว่าทำไมๆ ทำไมหนูถึงสู้เเรงผู้ชายไม่ได้ หนูก็ป้องกันตัวเก่ง ส่วนพี่ก็เอาเเต่บอกว่า เพราะเธอเป็นผู้หญิงไง หนูก็ตอบไปว่า ผู้หญิงก็ไม่ใช่ว่าจะอ่อนเเอเสมอไปน่ะ ก็เถียงๆกันไป เเละท้ายสุดพี่ก็บอกว่า ถ้าไม่สำนึกไม่ต้องมาคุย เเล้วเดินเข้าไปในห้อง เราก็งง?? คืออะไร ทำไมต้องสำนึก ไม่เข้าใจ!!!!!!! จนตอนนี้ก็ยังไม่ได้คุยเลย