เราเป็นแบบนี้ได้ตั้งแต่เด็กๆเวลาเห็นผู้ใหญ่กอดกันจู๋จี๋กันก็รู้จะอ้วก รู้สึกมึนหัว เราก็ใช้วิธีเดิมคือหันหนีตลอด จนรู้สึกว่ามันก็เป็นปกติแล้วแหละ จนมันกลับมาเป็นอีกครั้งเมื่อ2ปีที่ผ่านมา เราถูกสารภาพรัก(ไม่ได้จะอวยตัวเองนะคะ)เขาบอกว่าแอบชอบเรามาคบกันได้ไหม อยู่ๆภาพก็ตัดตื่นมาอีกทีอยู่ห้องพยาบาลเพื่อนบอกเราเป็นลมไป(ตอนแรกนึกว่าเป็นลมเพราะไม่ได้กินข้าว) หลังจากนั้นพอมีพวกพี่ผู้ชายส่งข้อความมาหาเรารู้แปลกๆค่ะ รู้สึกเหมือนใจดิ่งลงไปเลยมันกลัวๆในความงง บางครั้งเวลาไปเที่ยวกับแม่หรือเพื่อนๆก็จะเจอคู่รักเป็นปกติ จนกระทั่งเริ่มมีคนมาจุ๊บมาจูบต่อหน้าเรา ตอนนั้นเราแทบอยากจะอ้วกตรงนั้นเลย แต่เราก็วิ่งหนีไปอ้วกในห้องน้ำ ( จริงๆไม่ทันแหละอ้วกใส่เสื้อตัวเองไปแล้ว ) คนรอบตัวยกเว้นในครอบครัวเราบอกว่าเราเป็นโรคจิต เราเป็นแบบนั้นจริงๆหรือป่าวคะ เรารู้สึกแบบนี้หลายครั้งบางครั้งก็พอทนไหวหันหนีทัน บางครั้งเราก็เผลออ้วกออกมา เคยอ้วกใส่ผู้ชายที่บอกรักเล่นๆด้วยค่ะตอนนั้นกลัวแบบแปลกๆมองหน้าเขาก็รู้สึกคลื่นไส้จะอ้วก ( แต่ในครอบครัวไม่เป็นนะคะ เช่นคุณตา พ่อเลี้ยง น้องชาย แต่ญาติอื่นจะเป็น )  เราใช้กระทู้ของเพื่อนพี่ค่ะ ส่วนตัวหนูอายุ 16 ค่ะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ ไม่กล้าไปหาหมอจิตแพทย์กลัวถูกมองว่าเป็นบ้า