ปัญหา

เราเป็นที่แบบเข้ากับคนยากสุดๆไม่กล้าแสดงออกขี้อายเงียบๆเวลาอยู่ ร.ร เอาก็จะอยู่กับกลุ่มเพื่อนนี้มาตลอดเราก็ยังไม่กล้าพูดคุยกับเค้าแค่อยู่ด้วยไปวันๆทั้งที่อยู่ด้วยกันมาเกือบ5กว่าปีกลุ่มนี้จะมา ผช6คน ผญ5คนรวมเราขนาดคนที่เข้ามาอยู่กลุ่มเราตอนม.3ยังสนิทกับพวกเค้าสุดๆตอนนี้เราอยู่ม.4จะมีเพื่อนที่ตอนอยู่ม.ต้นที่เราแบบสนิทสุด2คนแต่ตอนนี้2คนนี้ย้ายไปเรียนสายอาชีพแล้วเราก็อยู่กับกลุ่มนี้มาตลอดกลุ่มนี้จะเรียนเก่งกันเราก็พอได้พอเรามาอยู่ด้วยกันทั้งกลุ่มพวกเค้าก็จะพูดคุยกันเราก็จะเอาโทรศัพท์มาเล่น ผญ4คนเค้าจะจับคู่กันเราก็เป็นส่วนเกินตลอดไม่มีใครอยากอยู่ด้วยเราก็รู้ว่านิสัยเราเป็นยังไงใครอยู่ด้วยก็อึดอัดแต่เราก็อึดอัดเหมือนกันแบบว่าทำไมเราไม่สามารถชวนเค้าคุยได้ใครถามคำก็ตอบคำแต่ทั้งที่ แต่ทำไมมันยังชอบน้อยใจอยู่น้องเราก็แบบเรียนเก่งพูดเก่งได้เกียรติบัตรเยอะแยะแต่เราไม่เคยได้สักใบเวลาอยู่บ้านเราก็จะพูดเยอะแต่คนในบ้านก็รู้ว่าเราเป็นคนขี้อายแต่เค้าก็คงคิดว่าไม่ขี้อายขนาดนี้อยู่บ้านเราก็อยู่แต่ในห้องอยู่บ้านเราก็ไม่มีเพื่อนหรอกบางทีกลุ่มเพื่อนก็นักกันไปเที่ยวแต่เราก็ไม่เคยไปสักครั้งถ้าเค้าไปเค้าก็จะไปรับกันและกันเราไปก็เหมือนส่วนเกินแล้วไปเราก็ไปแล้วแบบก็จะไม่คุยกับใครก็ไม่รู้ว่าจะไปทำไมอยู่บ้านมันจะดีสุดๆเวลาไป ร.รเราก็จะพูดไปถึงร้อยคำด้วยซ้ำไปกล้าชวนใครไปไหนมาด้วยเหมือนเกาะกลุ่มเค้าแต่ไม่มีตัวตนและเราจะเป็นคนที่ใครพูดไรก็เอาเก็บมาคิดใครพูดไรแทงใจนิดหน่อยก็จะร้องเราจะชอบเด็กๆมาก เราอยากจะแก้นิสัยเรานะแต่มันคงแก้ไม่ได้หรอกเราอยากย้ายโรงเรียนไปไกลๆบ้านสักครั้งหวังว่าจะแก้ได้แต่บางทีมันอาจแย่กว่าเดิมก็ได้

เราอยากมีเพื่อน1คนที่แบบไปไหนมาไหนด้วยกันเราอยากเป็นครูสอนเด็กประถมบนดอยอะไรงี้นะความฝันเราแต่เราเรียนไม่น่าไหวอยากพาพ่อแม่ไปเที่ยวสักครั้ง ถ้าเราจบ ม.6แล้วไม่เรียนต่อเราอยากทำงานอะไรก็ได้ที่ดีแค่ได้เงินเดือนส่งให้พ่อแม่เราก็ดีใจแล้วแบบพนักงานเซเว่นอะไรงี้555