สวัสดีเราอายุ18ปีนะเรายังไม่มีแฟน เราเป็นคนพูดจาตรงๆแต่พูดจาไพเราะกับเพื่อนเสมอ เรามีเพื่อนผู้หญิงที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่ม.1-ม.6และ1ในนั้นคือเพื่อนที่คบกันมาตั้งแต่สมัยอนุบาล เราไม่รู้หรอกว่าเพื่อนคนไหนไม่จริงใจกับเราจนม.5อาจารย์สั่งให้ทำงานกลุ่มเราก็ช่วยทำแต่พวกมันดันไปบอกครูว่าเราไม่ช่วยทำเพราะมันอยากให้เราติด0แต่ต้องเสียใจด้วยที่ไมสำเร็จเพราะอาจารย์ดันรู้ว่าพวกมันเป็นคนยังไงส่วนเราก็ไม่ติด0เพราะอาจารย์เห็นแล้วว่าเราช่วยเราไม่ได้ขอให้ใครสงสารเราหรอกแต่เราอยากบอกว่าเพื่อนกินหาง่ายเพื่อนตายหายากถ้าจะมีเพื่อนแบบนั้นเราว่าเราไปมีเพื่อนเป็นสุนัขยังดีเสียกว่าอีกอย่างนึงเวลาพวกมันทำการบ้านไม่ถูกเราก็เอาของเราให้ลอก ทำการบ้านไม่เสร็จเราก็ช่วยเขียนแต่ดูในสิ่งที่พวกมันทำกับเราสิและนอกจากนั้นจะตวาดเราเหมือนหมูเหมือนหมาเวลาทำอะไรไม่ถูกใจพวกมัน กลั่นแกล้งเราสาระพัด จนทำให้เราอยากลาออกจาโรงเรียนแต่ฏ็มีพ่อแม่นี่แหละที่ปลอบใจพ่อแม่บอกฉันว่าแคร์คนที่เขาดีกับเราอย่าแคร์คนที่ไม่ดีกับเราหรือไม่เคยเห็นเราเป็นเพื่อน สุดท้ายนี้ถ้าใครอยากเป็นเพื่อนกับเราขอแค่มีความจริงใจไม่จำเป็นต้องจนหรือรวยเพราะถึงเพื่อนจะจนหรือรวยก็ไม่ได้สำคัญขอแค่มีความจริงใจก็พอ
ปล.เราแค่อยากแชร์ประสบการณ์การมีเพื่อนของเราให้ฟังหวังว่าทุกคนคงไม่ด่าเราหรอกนะ
คำว่าเพื่อนเขาวัดกันที่ตรงไหน
ปล.เราแค่อยากแชร์ประสบการณ์การมีเพื่อนของเราให้ฟังหวังว่าทุกคนคงไม่ด่าเราหรอกนะ