จริงๆเราชอบแมวอยู่แล้วค่ะ แต่แม่ไม่ให้เลี้ยง
แต่พอเราเป็นโรคซึมเศร้าคุณหมอก็บอกว่าลองเลี้ยงน้องดู เราก็เลยใช้วิทยายุทธต่างๆ กล่อมแม่ ประจวบกับมีงูเข้าบ้านบ่อย
แม่เลยเห็นดีเห็นงาม ไปรับคุณเขามาจากวัด ในคอกมี 9 ตัว เอาตัวที่ซ่าที่สุดมา ตั้งชื่อให้ว่า "ป้าไก่" จะได้เข้ากับพี่หมาโกลเด้นที่ชื่อ "เจ้าขุนทอง"




เราเลี้ยงน้องระบบปิดนะคะ มาอยู่ก็ซ่าจริงๆค่ะ เป็นเครื่องจักรสังหารเลย จิ้งจก จิ้งเหลนตัวเล็ก ตุ๊กแก แมงมุม แมลง ไม่มีทางรอดสายตาคุณเธอ
ตอนแรกแม่เราก็เข้ากับคุณเธอไม่ค่อยได้นะคะ แต่พอมีความดีความชอบช่วยแม่จับงู 3-4 ครั้ง กับ ไปนั่งเฝ้าแม่อาเจียนตอนแม่ไม่สบาย
ตอนนี้นางเป็นลูกมือมานั่งเฝ้าแม่พับถุงปุ๋ยดอกบัวแล้วค่ะ แต่ยังทะเลาะกันเหมือนเดิม ความสัมพันธ์แบบ Love - Hate ที่แท้ค่ะ ฮ่าๆๆๆ








ส่วนเราพอมีป้าไก่มาอยู่ด้วยคุณหมอก็บอกว่าดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด เพราะเราเอาเวลาไปห่วง ไปกังวลเรื่องเขาซะหมด
พอเปลี่ยนอาหารใหม่ ไม่ยอมกินเราก็เครียดแล้วมาเข้าพันทิปมาหาวิธีหลอกล่อ หรือตอนแรกที่คุณเธอมายังใช้กะบะทราบไม่เป็นก็หาทางสอนให้ใช้
ไม่ยอมกินน้ำในถาดที่จัดไว้ก็เป็นกังวล จนเจอว่าลองเอาใส่ถ้วยดินเผา น้ำเย็นเขาจะชอบ
มีเขาแล้วชีวิตสนุกดีนะคะ นั่งมองเขาเล่น เขาวิ่งมันก็เป็นความสบายใจที่หาไม่ได้จากที่อื่น น่าแปลกจริงๆ แถมเป็นนาฬิกาปลุกชั้นดีด้วยค่ะ

ผมเลี้ยงไว้เป็นแฟนครับ