แฟนเราเป็นทหารเกณฑ์ เราคลอดลูกช่วงที่แฟนเป็นทหารใหม่ ช่วงคลอดลูกเราขอให้แฟนมา แต่แฟนบอกว่าลาได้แค่ 2-3 วัน ไม่คุ้มมานั่งรถไปรถมาไม่ได้พัก (แฟนเป็นทหารเรืออยู่ชลบุรี) ตอนนั้นเราน้อยใจมากแต่ก็พูดอะไรมากไม่ได้ พอเห็นหน้าลูกความโกรธความน้อยใจมันก็หายไป เหมือนกำลังดีใจที่มีชีวิตใหม่ได้เกิดมา
หลังจากคลอดลูกเรากลับไปอยู่บ้านของเรา ซึ่งห่างจากบ้านแฟนประมาณ 30 กม. วันที่แฟนเราได้ปล่อยกลับบ้าน รอขอให้เขากลับมานอนที่บ้านเรา เพื่อจะได้เจอลูกเร็วๆ แต่เขาก็ไม่มา เขาพูดว่าจะมารับอีกวันหนึ่ง เช้าวันต่อเราตื่นมาเก็บของแต่เช้า เราดีใจที่แฟนจะได้เจอหน้าลูก หรือเราคิดแทนเขาก็ไม่รู้ เขาอาจจะไม่ได้ดีใจเลยก็ได้ รอให้มาแต่เช้า แต่เขามาไม่แน่ใจว่าประมาณเที่ยงหรือเปล่า เพราะเหตุการณ์มันเกิดขึ้นนานแล้ว (ตอนนี้ลูก 1 ขวบ)
แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เราน้อยใจมาก เพราะเรารู้สึกว่าเขาไม่รักเรากับลูกเลย เราก็คงอาจจะคิดไปเอง เพราะเขาก็รักลูกของเขามาก เขาจะได้กลับบ้านเดือนละครั้ง เดือนนึงประมาณ 5-7 วัน บางเดือนก็จะตรงกับวันที่ลูกไปหาหมอ เราบอกให้เขาไปเป็นเพื่อนเรา แต่เขาก็ไม่เคยไปเขาแค่ไปส่งเขาอ้างว่าไม่มีที่จอดรถ
และล่าสุดที่เขากลับมา เราเลยโมโหและบอกเขาว่า ถ้าเลี้ยงดีนัก ก็ลองเอาไปเลี้ยงเอง ปกติเรานอนเตียงเดียวกันทั้ง 3 คน แต่วันนี้เราให้พ่อเขานอนกับลูกสองคน ส่วนเรานอนข้างล่างของเตียง ตอนกลางคืนลูกร้องกินนม ซึ่งมันก็เป็นปกติแบบนี้อยู่แล้วทุกวัน เขาก็เอานมให้ลูกกินแต่ลูกไม่ยอมกินและร้องไม่หยุด เขาตีลูกแล้วก็บ่นว่าจะร้องทำไมนักหนา เราสงสารลูกมากเขาก็เลยขึ้นไปนอนบนเตียงและเอานมให้ลูกกินให้ลูกกิน
เช้าวันต่อมาซึ่งเป็นวันนัดฉีดวัคซีนของลูก แต่เราไม่ได้ไปด้วยเพราะเราต้องทำงาน ปกติแล้วปู่กับย่าจะเป็นคนพาไป แต่รอบนี้เราถึงพ่อเขามาเราก็บอกให้พ่อเขาพาลูกไปพ่อเขาก็ตกลง แต่พอเช้ามาขอกลับตื่นสายทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เราโมโหมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร หลวงปู่กับย่าก็พาไปตามเดิม
เขากลับบ้านมาทุกครั้งเขาจะนอนตื่นสายเสมอ แม้กระทั่งลูกร้อง หรือมีนัดฉีดวัคซีนอย่างครั้งนี้ เขาอ้างว่าเขาทำงานเหนื่อยมาบ้านก็อยากพัก ซึ่งตรงนี้เราก็เข้าใจ แต่ที่เราไม่เข้าใจ คือคุณเหนื่อยมากจนทำหน้าที่ของพ่อไม่ได้เลยหรอ
เวลาเหนื่อย พอจะทำหน้าทั่พ่อได้มั้ย
หลังจากคลอดลูกเรากลับไปอยู่บ้านของเรา ซึ่งห่างจากบ้านแฟนประมาณ 30 กม. วันที่แฟนเราได้ปล่อยกลับบ้าน รอขอให้เขากลับมานอนที่บ้านเรา เพื่อจะได้เจอลูกเร็วๆ แต่เขาก็ไม่มา เขาพูดว่าจะมารับอีกวันหนึ่ง เช้าวันต่อเราตื่นมาเก็บของแต่เช้า เราดีใจที่แฟนจะได้เจอหน้าลูก หรือเราคิดแทนเขาก็ไม่รู้ เขาอาจจะไม่ได้ดีใจเลยก็ได้ รอให้มาแต่เช้า แต่เขามาไม่แน่ใจว่าประมาณเที่ยงหรือเปล่า เพราะเหตุการณ์มันเกิดขึ้นนานแล้ว (ตอนนี้ลูก 1 ขวบ)
แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เราน้อยใจมาก เพราะเรารู้สึกว่าเขาไม่รักเรากับลูกเลย เราก็คงอาจจะคิดไปเอง เพราะเขาก็รักลูกของเขามาก เขาจะได้กลับบ้านเดือนละครั้ง เดือนนึงประมาณ 5-7 วัน บางเดือนก็จะตรงกับวันที่ลูกไปหาหมอ เราบอกให้เขาไปเป็นเพื่อนเรา แต่เขาก็ไม่เคยไปเขาแค่ไปส่งเขาอ้างว่าไม่มีที่จอดรถ
และล่าสุดที่เขากลับมา เราเลยโมโหและบอกเขาว่า ถ้าเลี้ยงดีนัก ก็ลองเอาไปเลี้ยงเอง ปกติเรานอนเตียงเดียวกันทั้ง 3 คน แต่วันนี้เราให้พ่อเขานอนกับลูกสองคน ส่วนเรานอนข้างล่างของเตียง ตอนกลางคืนลูกร้องกินนม ซึ่งมันก็เป็นปกติแบบนี้อยู่แล้วทุกวัน เขาก็เอานมให้ลูกกินแต่ลูกไม่ยอมกินและร้องไม่หยุด เขาตีลูกแล้วก็บ่นว่าจะร้องทำไมนักหนา เราสงสารลูกมากเขาก็เลยขึ้นไปนอนบนเตียงและเอานมให้ลูกกินให้ลูกกิน
เช้าวันต่อมาซึ่งเป็นวันนัดฉีดวัคซีนของลูก แต่เราไม่ได้ไปด้วยเพราะเราต้องทำงาน ปกติแล้วปู่กับย่าจะเป็นคนพาไป แต่รอบนี้เราถึงพ่อเขามาเราก็บอกให้พ่อเขาพาลูกไปพ่อเขาก็ตกลง แต่พอเช้ามาขอกลับตื่นสายทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้เราโมโหมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร หลวงปู่กับย่าก็พาไปตามเดิม
เขากลับบ้านมาทุกครั้งเขาจะนอนตื่นสายเสมอ แม้กระทั่งลูกร้อง หรือมีนัดฉีดวัคซีนอย่างครั้งนี้ เขาอ้างว่าเขาทำงานเหนื่อยมาบ้านก็อยากพัก ซึ่งตรงนี้เราก็เข้าใจ แต่ที่เราไม่เข้าใจ คือคุณเหนื่อยมากจนทำหน้าที่ของพ่อไม่ได้เลยหรอ