ขอปรึกษาแฟนนอกกาย ต้องทำใจยอมรับยังไงดี?

ผมขอสอบถามความรู้สึกของเพื่อนๆ ที่เคยมีแฟน หรือ ไม่มีก็ได้ครับ

ที่ผมต้องมาตั้งคำถามที่นี้คือแฟนผมเขาสารภาพว่าเคยนอกกายผม 1 ครั้งครับ เมื่อ 8 ปีที่แล้ว ปี 2011

ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ ผมคบกับแฟนคนนี้มา 10 ปี แล้ว เราคบกันมาตั้งแต่อายุ 17ปี และมีช่วงนึงเราก็ได้เข้ามาทำงานที่ กทม ตอนแรกก็ดีอยู่ครับพอมีเงินอยู่บ้างเล็กๆ น้อยๆ แต่ผมดันเป็นคนที่ไม่สู้งานทำแปบๆ ก็ออกเปลี่ยนงานและผมก็ตกงานอยู่พักนึงครับ พอเงินเราใกล้จะหมดแฟนผมก็ต้องไปสมัครทำงานเป็นเด็กนั่งดริ้งเพื่อหาเงินมาช่วยเหลือค่าใช้จ่ายต่างๆ แต่ผมไม่ทราบเลยจริงๆ ว่าการที่เขาไปทำงานแบบนั่นจะต้องจำใจต้องนอกกายผมด้วย เรื่องนี้ผมก็พึ่งรู้ว่าเขาทำเพราะเขาก็พึ่งยอมบอกผมครับ

ตอนแรกแฟนผมก็ไม่ได้บอกผมหรอกนะครับ เพราะผมเห็นเขาทำหน้าเศร้าๆ ผมก็เลยถามเขาว่าเป็นอะไรทำไมทำหน้าเศร้าจัง เขาก็ไม่ยอมบอกผมว่าเขาเป็นอะไร แต่ผมก็พยายามถามเขาอยู่นานนะครับ กว่าเขาจะยอมบอกผมว่าให้ผมพาเขาไปตรวจโรคหน่อยได้ไหม ผมก็งงว่าตรวจโรคอะไร เขาก็บอกให้พาไปตรวจโรค HIV หน่อยเค้าไม่รู้ว่าเค้าเป็นไหม พอเขาพูดจบประโยคนี้ผมก็อึ้งไปเลย เพราะตอนแรกผมไม่ทราบว่าเขาเคยขายตัวมาก่อนแต่อยู่ๆ ก็มีความคิดนึงเข้ามาในหัวผมว่าต้องเกิดจากคลับที่เขาเคยไปทำแน่ๆ ผมเลยถามเขาไปว่าที่คลับนั่นใช่ไหม 

เขาก็ตอบมาว่า ใช่ ที่เค้าทำไปเป็นเพราะเราไม่มีเงินแล้ว เงินจ่ายค่าห้องก็ไม่มีเงินกินข้าวก็ไม่มี และตอนนั่นเค้าก็ยังเด็กอยู่ด้วยไม่รู้จำทำยังไง แล้วเขาก็พูดแต่ขอโทษๆๆๆ อยู่แบบนั่น
ผมก็ถามเขากลับว่ารับมาแล้วกี่คน แล้วลูกค้าไม่ป้องกันหรอ ทำไมถึงจะต้องไปตรวจโรค?
เขาบอกผมว่า เค้ารับมาคนเดียวเพราะไม่กล้าทำอีกแล้วเค้ากลัว วันต่อมาเค้าก็ลาออกเลยไง ส่วนเรื่องป้องกันเค้าก็ป้องกันอยู่

พอจบประโยชน์ผมก็มีความรู้สึกทีว่าผมผิดหวังในตัวเขามากๆ เจ็บปวดมากๆ เหมือนโดนหักหลัง ทั้งเครียดทั้งอะไรไม่รู้เยอะแยะไปหมด

และแฟนผมก็พูดต่อว่า เค้าไม่อยากจะเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว เขาบอกกับผมว่าเขากลัวเขาไปติดโรคจากคนอื่นมาและเอามาติดผมต่อ เขาเลยตัดสิ้นใจยอมบอกเพราะไม่อยากเห็นแก่ตัวแบบนี้อีกแล้ว

ผมก็ถามย้ำเขาไปอีกว่าเคยรับมาคนเดียวจริงๆ หรอ เขาก็ยืนยันว่าใช่เขาเคยรับมาคนเดียวจริงๆ และก็ลาก่อนจากงานเลยไม่ไปทำอีก
ผมก็ถามต่อว่าลูกค้าให้มาเท่าไร แฟนผมก็ตอบมาว่าเขาให้มา 6,000บาท ผมก็ถามแทนใจดำเขาต่อว่า เออ 6,000 มันคุ้มไหมกับความรู้สึกของเค้าตอนนี้

แฟนผมก็ตอบผมมาว่า จะให้เค้าทำยังไงเงินค่าเช่าห้องก็ไม่มี เงินกินข้าวก็ไม่มีแล้ว ในเวลานั่นเค้าคิดอะไรไม่ออกหรอก ตอนนั่นเคาก็ยังเด็กคิดอะไรไม่ได้หรอก แล้วอีกอย่างใครอยากจะมีอะไรกับคนที่ไม่ได้รัก มีอะไรกับคนแก่ละ รังเกียจตัวเองขยะแขยงจะตายกลัวก็กลัว ถ้าย้อนเวลากลับได้เค้าก็ไม่ทำหรอก เค้าทำเพราะเค้าไม่อยากเลิกกับเธอ เค้าทำเพราะเค้าอยากอยู่กับเธอ แต่ไม่กล้าบอกกลัวบอกแล้วเธอจะเลิกกับเค้า

คือผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อเรื่องนี้แฟนผมก็เก็บเอามา 5-6ปี แล้วพึ่งมาบอกผมเอง คือเราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะแยะมากมายนะครับ แต่ผมก็คิดว่าเป็นความผิดของผมเองแหละที่ไม่ขยันพอ จึงทำให้เขาต้องมาเจออะไรแบบนี้ จริงๆ ( เขาบอกผมว่าเขาเคยคิดนะครับว่าถ้าชีวิตเขาไม่มาเจอผม เขาก็อาจจะไม่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ) แต่ผมรักเขามากนะครับคือไม่คิดจะเลิกกับเขาหรอก แม้ปากผมจะบอกว่าไม่เป็นไรเรื่องมันผ่านไปนานแล้ว ผมรับได้ก็ตามแต่ในใจผมมันรับไม่ได้เลยครับ ผมเศร้า เครียดมากๆ ไปพูดระบายกับใครก็ไม่ได้อึดอัดมากครับ ไม่มีที่ปรึกษาเลยสักคนเพราะเรื่องพวกนี้ปรึกษากับคนใกล้ก็ไม่ได้

เอาจริงๆ ตอนนี้ผมสับสนความรู้สึกตัวเองมากครับ ทั้งรักทั้งโกรธ โกรธทั้งเขา โกรธทั้งตัวเอง โกรธทั้งครอบครัว
ตั้งแต่รู้เรื่องผมก็นอนไม่ค่อยจะหลับ เพราะหลับตาทีไรก็จิตนาการภาพเขากับคนอื่นตลอดพยายามทำใจยอมรับให้ได้แต่ก็ไม่ได้สักที

ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะรับเหตุการแบบนี้ยังไงดีครับ จะให้อภัยเขาได้ไหม