อยากกลับไปคบกับแฟนเก่า แต่โอกาศยากมากเพราะเค้าไม่ได้รักเราแล้ว แต่เค้ายังไม่มีใคร

ตอนนั้นผมอยู่ม.5 แฟนอยู่ ม.3 เราพบกันครั้งแรกในเฟสบุ๊กแล้วก็นัดมาเจอกันผมก็ขี่มอเตอไซไปรับเค้าที่หน้าปากซอยแถวบ้านเค้า แต่เค้าไม่ได้มาคนเดียวนะเค้าพาเพื่อนเค้ามาด้วย แต่ก็ไม่เป็๋นไรพาเพื่อนไปเที่ยวด้วย    แล้วก็พาเค้าไปเที่ยวที่วัดพระธาตุวรมหาวิหาร แล้วเราก็ถ่ายรูปด้วยกันเดินเล่นด้วยกัน และหลังจากนั้นผมก็ไม่รู้ว่าเค้านัดเพื่อนมาที่บ้านมาทำงานกลุ่ม แต่เค้าก็นัดผมก่อนเค้าเลยยอมาเที่ยวกับผม แล้วเพื่อนเค้าก็โทรตามผมก็รีบขับรถไปส่งที่บ้าน 20กิโล ถือว่าเจอกันครั้งแรกที่น่าภูมิใจ เห็นเค้าครั้งแรกเค้าน่ารักมากๆๆๆๆๆๆๆๆ  แล้วหลังจากนั้นผมก็นั่งอยู่หน้าบ้านเค้า แล้วเค้าก็ให้ผมเข้าไปนั่งในครัวเพื่อดุเค้าทำงานกลุ่มกับเพื่อน  แต่ตอนนั้นเรายังไม่ได้จีบอะไรกัน  เพราะมีปัญหาอีกอย่างนึงที่ไม่สามารถบอกได้ แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ จนถึง 3 เดือนแต่เราก็ยังไม่ได้คบกัน แค่คุยกันแบบพี่น้อง และหลังจากนั้นเค้าจบ ม.3 เค้าก็ไปติวเพื่อที่จะสอบโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ภาคใต้ มีอยู่ 2 ครั้งที่ผมได้ไปส่งเค้าที่ติวใรหมู่บ้านอุธยานทักษิณ แล้วเค้าก็สอบเข้าโรงเรียนเตรียมอุดมสำเร็จ แต่หลังจากนั้นเค้าก็มีคนทักไปจีบเรื่อยๆ จนวันนึงเราก็ไม่ได้คุยกัน เพราะเค้ามีคนที่แอบชอบอยู่แต่ถึงผมกับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันผมก็หึงเค้ามากที่เห็นว่าเค้าไปเที่ยวน้ำตกกับผู้ชายคนนึง แล้วผมก็คุยห่างๆกับเค้า แล้วก็มาวันนึงผมได้ไปหาเค้าอีกครั้งที่บ้านชวนเค้ามาเที่ยวทุ่งท่าลาด (นครศรี) และเค้าก็บอกว่าก่อนไปให้ไปแวะกินก๋วยเตี่ยวกันพอไปถึงร้านเค้าบอกให้ผมไปในร้านก่อนสั่งก๋วยเตี๋ยวให้ด้วย ผมก็สั่งให้เค้าแล้วเค้าก็หายไปประมาณ 30 นาทีผมนั่งรอจนก๋วยเตี๋ยวเย็นหมดละผมก็ไม่ได้รู้เหมือนกันว่าเค้าไปไหนอยู่ดีๆก็บอกว่าเดียวมา (ผมพึ่งมารู้ทีหลังว่าเค้าไปหาผู้ชายคนนั้นที่ผมเคยพูดไปข้างบน  แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆ เค้าก็ได้เลิกกับผู้ชายคนนั้นไปเพราะผู้ชายคนนั้นเค้านิสัยไม่ค่อยดี เราคุยกันมาแบบพี่น้องกันก็หลายเดือน ตั้งแต่ปลายปี57 จนถึงกันยายน 58 แล้วเดือนตุลารู้สุกว่าเราเริ่มเปลี่ยนสถานะจากพี่น้องกันเริ่มรักกันเรื่อยๆ จนว่าเป็นแฟนกันตอนไหนก็ไม่รู้ เรา 2 คน คบกันโดยไม่รู้ว่ารักกันตอนไหนไม่มีวันครบรอบกันด้วยเพราะไม่รู้จะเริ่มนับตอนไหน สิ่งที่ผมภูมิใจในตัวเค้าคือตั้งแต่เรารักกันเค้าก็ไม่เคยนอกใจผมเลยสักครั้งและหลังจากนั้นเค้าก็จบ ม.6 ที่โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ภาคใต้  เค้าก็เริ่มไปสอบมหาวิทยาลัยทักษิณ(สงขลา)  ผมก็ขับรถยนนต์พาเค้าไปสอบที่สงขลา และก็เค้าสอบได้ผมก็พาเค้าไปสอบสัมภาษอีกครั้ง ครั้งนี้แม่ของแฟนผมไปด้วยเราก็ได้จองที่พักไว้ไปนอนด้สนกัน 3 คน รุ่งเช้าก็พาเค้าไปสอบและก็ผ่านอีกหลังจากนั้นผมขับรถมอเตอร์พาเค้าจากนครศรีธรรมราชไปหาหอพักที่ส่งขลาระยะทาง 200 กิโล ด้วยความรักผมทำได้หมดทุกอย่าง และหลังจากนั้นเค้าก็ได้เรียนที่นั้นผมและครอบครัว ก็ได้ข่นของไปส่งเค้าที่หอแล้วผมก็ได้อยู่กับเค้าที่นั้น 3 วัน 2 คืน สอนการใช้ชีวิตที่ห่างบ้าน ผมก็ใจหายมากๆตั้งแต่เราห่างกันมาวันนึงเค้าได้ประกวดเฟชรชี่ผมก็พาเค้ามาฝึกรำความสามารถพิเศษผมก็ได้หาที่เรียนรำให้เค้าทั้ง 2 ที่คือที่นครศรีธรรมราชและที่หาดใหญ่ผมก็ขับรถเครื่องพาเค้าไปที่หาดใหญ่ และก็ที่ทุ่งสงนครศรีธรรมราช และหลังจากเค้าประกวดสังคมของเค้าก็กว้างขึ้นได้รู้จักคนมากขึ้นเลยทำให้เค้าเปลี่ยนไป      เราคบกันตั้งแต่เค้าอยู่ ม.3 ผมอยู่ ม.5 โรงเรียนศรีธรรมราชศึกษา แล้วคบกันได้ไม่กี่เดือน เค้าก็เราห่างกัน 2 ปี ผมขึ้นมหาลัยปี 1 ผมก็ออกจากบ้าน มาอยู่บ้านพี่ แล้วก็ไปนอนบ้านเค้าเกือบทุกวัน ตอนเช้าผมก็ไปส่งเค้าที่โรงเรียนแล้วผมก็ไปเรียนที่มหาลัย พอหลังจากนั้นเค้าจบ ม.6 ที่คือปัญหามันมีอยู่ว่าเราเลิกกันมาประมาณ3เดือน ยังไม่สายไปใช่ไหมที่เค้าจะกลับมา เค้าบร๊อกเฟสบุ๊ก บร๊อก IG บร๊อกเบอร์ ทุกอย่าง  ตั้งแต่เลิกกันได้ 1 เดือน ผมก้เคยง้อเค้าแล้วแต่เค้าใจแข็งมากแล้วผมก็ถอนใจ ไม่ง้อต่อ  และหลังจากนั้นไม่มีวันไหนเลยที่ผมไม่คิดถึงเค้า ตื่นเช้ามาทุกครั้งก็นึกถึงเค้าทุกครั้ง  แล้วเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาประมาณ 4 เดือนที่เลิกกันไปผมเอาเบอร์เพื่อนโทรไปหาเค้า   ให้เค้าปลดบร๊อกเฟสให้ เค้าก็ปลดให้ก็คุยกันได้หลายคำอยู่แล้วตอนเย็นผมก็เข้าไปหาเค้าที่บ้านซื้อขนมไปฝาก ก็ไปเจอพ่อกับแม่ของเค้าก็นั่งคุยกันประมาณ 1 ชั่วโมงตอนนั้นเค้าอยู๋ในห้องไม่ยอมออกมา  พอผมจะกลับแล้วเอาขนมฝากแม่ไว้ แม่เค้าบอกว่าเอาไปให้เองที่หน้าต่างเผื่อเค้าจะรับแล้วเค้าบอกว่าเดินไปด้านหลังบ้านเดียวเค้าออกมาเอา เราก็ได้ยืนคุยกันหลังบ้านไม่ถึง 10 นาทีพี่ชายเค้ามาจากทำงานเอารถไปจอดที่เรายืนกันอยู่พอดีเราก็แยกกันตรงนั้น ผมก็บอกเค้าว่ากลับแล้วนะค่อยมาอีกก็ยิ้มให้กัน กลับไปถึงบ้านก็ทักเฟสไปหาเค้าแต่เค้าก็ไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม ตอบเฟสห่างๆ แต่ผมโคตรดีใจมากจากที่ไม่ได้เจอเค้ามา 4 เดือน ทำให้สบายใจขึ้นมาก พอรุ่งเช้าประมาณสายๆผมก็เข้าไปหาเค้าอีกเจอแม่กับพ่อเค้าอีกก็เค้าก็ไม่ค่อยคุยอะไรกับผมมากเพราะเค้านอนอยู่ในห้องผมไปคอยดูเค้าที่หน้าต่างก็เห็นเค้านอนเล่นโทรศัพย์อยู่ถามว่าไปกินก๋วยเตี๋ยวไมเค้าก็ตอบว่าไม่ไป แล้วผมก็กลับไปก็คุยกันในเฟสกันขอคืนดีกันผมไม่รู้ว่าจะสำเร็จไหม  แต่เค้าลบอกว่าไม่ได้รักผมแล้ว