อยากเขียนกระทู้รำลึกถึงGoT สักครั้งก่อนซีรี่ย์จะจบ ซึ่งตามปกติจะชอบไล่อ่านกระทู้และตอบคอมเม้นมากกว่า
แต่หลังจากดูอีพีล่าสุด บอกเลย ใครไม่อิน แต่เราอินมาก

ความสัมพันธ์ที่หลอมละลายของ "น้ำแข็ง" และ "เปลวเพลิง"
(ขออนุญาตใส่สปอยล์คอมเม้นความเห็นเราจากอีกกระทู้นึงที่เราตีความเกี่ยวกับเรื่องของแดนี่)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/38788119/comment18
บอกตรงๆ ว่าหมั่นไส้คาลิซี แต่ก็เห็นใจและเข้าใจนาง
ตั้งแต่ซีซั่นแรกจนทุกวันนี้ พื้นฐานของแดเนรีส คือการหนีตายจากทัพกบฏตั้งแต่เป็นทารก และเติบโตมาด้วยมุมมองที่ถูกปลูกฝังว่าตัวเองคือราชวงศ์ที่ถูกช่วงชิง พ่อถูกราชองครักษ์ทรยศ แถมราชาก็พยายามส่งสปายมาลอบทำร้ายให้สิ้นตระกูล

ต้องทำทุกอย่างแม้แต่โดนคนป่าเถื่อนขืนใจ เพื่อเอากองทัพให้พี่ชายไปทวงบ้านคืนมา ตัวเองเป็นแค่เครื่องมือให้พี่ชายเท่านั้นด้วยซ้ำ จนนางเริ่มโต เริ่มเลือกลิขิตชีวิตตัวเอง ถึงขั้นปล่อยให้พี่ชายใจร้ายตายไป และตั้งเป้าหมายสูงสุดในใจว่านางคือทาแกเรี่ยนคนสุดท้าย นางคือทายาทบัลลังก์เหล็ก คือ"มังกรที่ไฟมิอาจทำร้าย"

หลังจากมีรักแรก ตั้งครรภ์ ก็สูญเสียทั้งสองไปพร้อมกันในครั้งเดียว แล้วกว่าจะเดินทางปลดปล่อยทาส ซื้อกองทัพสารพัดจนข้ามมาเวสเทอรอสได้ ก็ไม่ใช่ว่าง่าย

ชีวิตคนๆ นึงที่ทั้งถูกพี่ชายทารุณ ถูกขืนใจ เสียคนรัก เสียลูก ผ่านทะเลทรายแบบเกือบตาย ผ่านอุปสรรคมานักต่อนัก ยอมแลกทุกอย่างเพื่อเป้าหมายเดียว ไม่เคยเลือกรักใคร หน้าที่เท่านั้น บัลลังก์เหล็ก 7อาณาจักรเท่านั้น วันนึงมาเจอตาจ้อน โสน ผู้ใสซื่อ ก็ยังช่วยเขาสุดตัว เสียมังกรกับกองทัพไปก็เพื่อจอนเหมือนกัน เราว่าจุดนี้แดนี่เองก็รักจอนจริงๆ

พอคนรักขอให้มาช่วย ก็ยอมมา จุดนี้นอกจากความจำเป็น ส่วนนึงเราว่าก็เพราะนางรักจอน แต่ด้วยอุดมการณ์เดิมที่สะสมมา นางเลยต่อรองว่ายังไงฉันก็จะเป็นควีนนะ 
พอแฟนพามาบ้าน ญาติไม่เคารพเลย "ฉันมาในฐานะควีนที่อุตส่าห์ยกทัพ ยกลูกบินมาช่วยนะเนี่ย ถึงจะเข้าใจได้ว่านิสัยชาวเหนือก็เถอะ" เพราะงั้นการที่นางจะแสดงท่าทียะโส เราว่ามันก็make sense... ถึงจะน่าหมั่นไส้ จะตายกันหมดอยู่แล้ว ยังจะวางท่า แต่แหม อารมณ์ไม่พอใจที่ชาวบ้านแสดงท่าทีไม่ยอมรับเรา มันก็มีกันทุกคนแหละนะ

สรุปสุดท้าย ตอนที่จอนบอกนางเรื่องชาติกำเนิด เรารู้สึกว่านางโกรธ ไม่เชื่อ ไม่พอใจ ในความคิดนางอาจจะช็อก อารมณ์แบบจะถูกแฟนตัวเองเคลมสิทธิ์ในบัลลังก์เหล็กที่ตัวเองยึดมั่นและต่อสู้เพื่อมันมาทั้งชีวิต

แค่จะต่อรองให้ชาวเหนือยอมรับเป็นราชินีก็ว่ายากแล้ว เขาเอาตาจอนเป็นราชันย์แห่งแดนเหนือกันอยู่ แล้วอีราชันย์นี่ยังดันมามีสิทธิ์ในบัลลังก์มากกว่าเราอีก เป็นใครใครก็เฟลแหละ
ที่แดนี่ทำลายทุกสิ่งที่ตัวเองไขว่คว้ามาตลอด เราเองก็เคืองกันกาารตัดสินใจของนาง แต่ก็สงสารนางจับใจ...
เปิดอีพีมา สภาพร่างกายของแดนี่ที่เราเห็น ในใจคือนางไม่เหลือราศีของราชินีอีกต่อไปแล้ว
นางสูญเสียทั้ง....คนรับใช้สนิทที่เป็นเหมือนเพื่อนคนเดียว
อัศวินที่รักและภักดีสิ้นลมหายใจไปต่อหน้า
มังกรที่เป็นเหมือนลูกที่นางไม่เคยมี
กองทัพอันเกรียงไกรยิ่งใหญ่ที่พาข้ามโพ้นทะเลมา
ที่ปรึกษาอันชาญฉลาดทั้งสอง (การกระทำของวารีส และทีเรี่ยนคือการทรยศ)
รวมไปถึง "คนรัก" ที่ไม่ทำตามที่เธอขอร้อง แล้วยังตีตัวออกห่างไปหลังจากรู้ความจริงเรื่องชาติกำเนิด

สิ่งสาหัสเหล่านี้ทำลายสภาพจิตใจแดนี่ย่อยยับไม่มีชิ้นดี เธอมาที่นี่เพราะคิดว่าคือ"บ้าน" แต่ดูเหมือนอะไรๆ ไม่ได้เป็นอย่างที่หวัง
เมื่อต้องคิดว่าระหว่างความรักกับความกลัว สิ่งใดที่จะทำให้นางยังดำรงชีวิตอยู่ได้

เสียงจากการลั่นระฆังยอมแพ้ แล้วหันไปเห็นคุ้มแดง จากแววตาของแดเนรีส ทาร์แกเรี่ยน เรารู้สึกเลยว่าวินาทีนั้นทุกความรู้สึกในมโนสำนึกของแดนี่มันพังทลายลงแล้ว ในการตีความของเราคือทุกคนยอมแพ้นางเพราะแค่หวาดกลัว แต่ไม่ได้ยอมเพราะต้องการให้นางเป็นราชินีผู้มาปลดปล่อยอะไรเทือกนั้น ส่วนคุ้มแดง นั่งคือจุดเริ่มต้นของทุกสิ่ง คือสิ่งที่ผลักดันทุกอย่างในชีวิตของนางให้มาอยู่ในจุดนี้

ทั้งหมดนั้นเลยอาจทำให้แดเนรีสกลายเป็นMad Queenอย่างสมบูรณ์