เรื่องมีอยู่ว่า (ฉบับย่อนะ) ตอนเราอยู่บ้านเค้า รังเกียจเราสารพัด ว่าเราแบบนั้นแบบนี้ ใช้เราอย่างกับคนรับใช้ แม้กระทั่ง หลานแท้ๆ ที่เป็นลูกเรา เราคลอดมา ไม่เคยถามชื่อ ไม่เคยอุ้มแม้แต่ครั้งเดียว แฟนเก่าเราก็เป็นคนไม่เอาถ่าน ไม่ทำมาหากิน แต่คนรับกรรมต่างๆนาๆคือเรา ตอนนั้นเราเหมือนขอทานเลย
...เราเพิ่งคลอดลูก ให้เราอยู่แต่บนบ้านร้อนๆ ทีวีก็ไม่ให้เปิด ข้ออ้าง คือ "เปลืองไฟ" ซักผ้าคนทั้งบ้าน ตากผ้า พับผ้า ล้างจาน กวาดถูบ้าน ทำทุกอย่างเลยก็ว่าได้ ของที่เค้าซื้อมากิน เค้าก็จะลงมากินข้างล่าง เหลือก็วางไว้ เราหิวเราก็จะไปเก็บของเหลือมากิน แถมต้องมารองรับอารมณ์แฟนเราอีก เอะอะก็ตบ ก็ตี ก็ด่า
...ที่เรายังไม่ไปไหน เพราะ ตอนนั้นเพิ่งคลอดลูก และก่อนคลอดเราก็ไม่ได้ทำงาน เรากะว่าจะทนจนกว่าลูกจะโตสัก 3 เดือน ระหว่างนั้น แฟนเราก็ทะเลาะกะพ่อเค้า จนโดนไล่ออกจากบ้าน เราต้องหอบลูกตะเวรไปขออาศัยบ้านคนนั้นคนนี้ ไปอยู่บ้านใครเราก็เหมือนอีแจ๋วดัๆนี่แหละ ตอนนั้นลูกเราจะครบเดือน เราตัดสินใจก็หางานทำทางเน็ต จนได้งาน เราก็บอกแฟนเราว่าเราได้งาน เค้าก็ตบเราหาว่าเราจะออกไปทำงานเพราะอยากได้ผัวใหม่ เราเริ่มทนไม่ไหงกับพฤติกรรมเลวร้ายของบ้านนั้น เราจึงตัดสินใจ หนีออกมา และกลับไปกราบขอโทษแม่ ตั้งแต่นั้นเราก็เปลี่ยนตัวเองใหม่ ทำทุกอย่าง เพื่อลูก และ แม่ ขวนขวายหางานจนได้งานดีๆ เงินก็ค่อนข้างดี ส่งแม่ และลูกเรา
...เวลาผ่านไป ทั้งแฟนเก่า และแม่แฟน พอเห็นเรามีหน้าที่การงานดี ก็เริ่มโทรมาหา แต่!!!! ไม่ได้โทรหาลูก หาหลานนะ แต่โทรยืมเงินค่าาาาาา
...อีกใจเราก็สงสารนะ แต่อีกใจเราก็คิดเลยว่าเราจะไม่ช่วยใดๆอีก อยากตอกหน้ากลับไปแรงๆด้วยซ้ำ เราไม่อายนะที่จะมาเล่าอะไรแบบนี้ให้ฟัง แต่เราแค่อยากมาแชร์ให้ฟังว่าเราต้องเจอกับมนุษย์อีกกี่ประเภทบนโลกนี้ที่แม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไข ไม่สนใจ สนใจแต่ความสุขของตัวเอง
ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง แล้วควรทำอย่างไรกับคนพวกนี้ดี
**ปล** เราก็ไม่ได้ดีอะไรนักหนา แต่มันมีดีเทลก่อนหน้านั้น ~~ ที่เราบรรยายยังไงก็ไม่หมด
เคยเจอคนที่เห็นแก่ตัวมากๆ มากกว่าลูก-หลานแท้ๆไหมคะ
...เราเพิ่งคลอดลูก ให้เราอยู่แต่บนบ้านร้อนๆ ทีวีก็ไม่ให้เปิด ข้ออ้าง คือ "เปลืองไฟ" ซักผ้าคนทั้งบ้าน ตากผ้า พับผ้า ล้างจาน กวาดถูบ้าน ทำทุกอย่างเลยก็ว่าได้ ของที่เค้าซื้อมากิน เค้าก็จะลงมากินข้างล่าง เหลือก็วางไว้ เราหิวเราก็จะไปเก็บของเหลือมากิน แถมต้องมารองรับอารมณ์แฟนเราอีก เอะอะก็ตบ ก็ตี ก็ด่า
...ที่เรายังไม่ไปไหน เพราะ ตอนนั้นเพิ่งคลอดลูก และก่อนคลอดเราก็ไม่ได้ทำงาน เรากะว่าจะทนจนกว่าลูกจะโตสัก 3 เดือน ระหว่างนั้น แฟนเราก็ทะเลาะกะพ่อเค้า จนโดนไล่ออกจากบ้าน เราต้องหอบลูกตะเวรไปขออาศัยบ้านคนนั้นคนนี้ ไปอยู่บ้านใครเราก็เหมือนอีแจ๋วดัๆนี่แหละ ตอนนั้นลูกเราจะครบเดือน เราตัดสินใจก็หางานทำทางเน็ต จนได้งาน เราก็บอกแฟนเราว่าเราได้งาน เค้าก็ตบเราหาว่าเราจะออกไปทำงานเพราะอยากได้ผัวใหม่ เราเริ่มทนไม่ไหงกับพฤติกรรมเลวร้ายของบ้านนั้น เราจึงตัดสินใจ หนีออกมา และกลับไปกราบขอโทษแม่ ตั้งแต่นั้นเราก็เปลี่ยนตัวเองใหม่ ทำทุกอย่าง เพื่อลูก และ แม่ ขวนขวายหางานจนได้งานดีๆ เงินก็ค่อนข้างดี ส่งแม่ และลูกเรา
...เวลาผ่านไป ทั้งแฟนเก่า และแม่แฟน พอเห็นเรามีหน้าที่การงานดี ก็เริ่มโทรมาหา แต่!!!! ไม่ได้โทรหาลูก หาหลานนะ แต่โทรยืมเงินค่าาาาาา
...อีกใจเราก็สงสารนะ แต่อีกใจเราก็คิดเลยว่าเราจะไม่ช่วยใดๆอีก อยากตอกหน้ากลับไปแรงๆด้วยซ้ำ เราไม่อายนะที่จะมาเล่าอะไรแบบนี้ให้ฟัง แต่เราแค่อยากมาแชร์ให้ฟังว่าเราต้องเจอกับมนุษย์อีกกี่ประเภทบนโลกนี้ที่แม้แต่เลือดเนื้อเชื้อไข ไม่สนใจ สนใจแต่ความสุขของตัวเอง
ใครเคยเจอแบบนี้บ้าง แล้วควรทำอย่างไรกับคนพวกนี้ดี
**ปล** เราก็ไม่ได้ดีอะไรนักหนา แต่มันมีดีเทลก่อนหน้านั้น ~~ ที่เราบรรยายยังไงก็ไม่หมด