เรื่องมีอยู่ว่า เรากับแฟนอาศัยอยู่ในบ้านที่ซื้อด้วยกัน

ปกติเราจะมีหน้าที่ทุกอย่างในบ้าน คือ ซักผ้า

ตากผ้า พับผ้า รีดผ้า เตรียมของไว้ทำอาหาร

ทำความสะอาดบ้าน 

วันนี้แฟนมีนัดกินข้าวกับเพื่อน

ตอนเช้าเราจึงซักผ้า และตากผ้าไว้ พร้อมทั้งซื้อผัก

มาเตรียมไว้สำหรับทำอาหาร

แล้วเราก็ไปบ้านเพื่อนแฟนตั้งแต่ประมาณ 11 โมง

จนถึงประมาณ 3 ทุ่ม ที่มันเกิดปัญหา

คือ แฟนไม่ยอมกลับบ้าน อยากจะกินกับเพื่อนต่อเรื่อยๆ

แต่เราได้พูดกับแฟนกลางวงข้าวว่า กลับบ้านเถอะ 

เรามีงานอีกหลายอย่างต้องทำ เราต้องเก็บผ้าที่ตากไว้

พับผ้า ล้างผักเพื่อเก็บเข้าตู้เย็น และบอกแฟนว่า

ถ้าแฟนจะกลับตอนเที่ยงคืน เราไม่ต้องนอนตี 3 หรอ

แต่แฟนเราก็ไม่ยอม พร้อมบอกว่าพรุ่งนี้ก็ทำได้ 

(พรุ่งนี้เราต้องรีดผ้า หั่นผัก หั่นหมู ไว้สำหรับทำอาหาร

ของสัปดาห์ถัดไป และทำอาหาร)

เราก็เลยบอกว่า งั้นเดี๋ยวเรากลับก่อน ให้แฟนกินต่อไป

แฟนก็ไม่ยอม เราน้ำตาไหลออกมา เสียใจที่ทำไม

แฟนไม่นึกถึงเราเลย แล้วแฟนก็ยอมกลับบ้าน

เพื่อมาทะเลาะกันต่อ แฟนบอกว่าเราหักหน้าเขากลางวง

การทำแบบนี้เรียกว่าหักหน้าหรอคะ?

(ปล.แฟนเป็นคนสุดมาก ถ้าเขาจะทำอะไรเขาก็ต้องสุด)

เขาบอกว่า เขากินนานๆครั้ง ทำไมถึงให้เขากินไม่ได้

ทีกับเรา เขาไม่เคยขัดเราเลยนะเวลาอยู่กับเพื่อน

เขาบอกว่าถ้าให้เขาต้องออกจากสังคมที่เขาอยู่

เขาเลือกไม่มีเราดีกว่า

เขาอยากเลิกกับเรา

เราได้แต่คิด....

การบอกให้เขากลับบ้านก่อนเพื่อนในวง มันคือ

การหักหน้าเลยหรอคะ