ขอเกริ่นก่อนว่า
ทำร้านขายน้ำผลไม้ปั่น อยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนี่ง
ขายอยู่คู่กับ มหาวิทยาลัยมา เกือบ20 ปี จนล่าสุด อยู่ๆ ก็มีร้านน้ำมาลงใหม่ ซึ่งทางมหาวิทยาลัย จะมีร้านน้ำของมหาวิทยาลัย ในโรงอาหารอยู่แล้ว 1 ร้าน
และร้านที่เราขายยุอีก1ร้าน ซึ่งก็ขายคู่ กับมหาวิทยาลัยมาเกือบ 20 ปี ซึ่ง ล่าสุด มีร้านน้ำเข้ามาใหม่ ทุกคน ที่เป็นพ่อค้าแม่ค้า รู้กันในๆว่า เขาเป็นเมียน้อย ผู้อำนวยการโรงอาหาร ซึ่งไม่มีใครกล้าแตะ ทุกร้านทำถูกกฏระเบียบ แต่ร้านนี้ ทำผิดกฏหลายๆอย่าง ทุกร้านจะมีข้อกำหนดห้าม ติดอะไรที่เสา ห้ามวางของเกินบริเวณ แต่ร้านน้ำที่เข้ามาใหม่ ทั้งติดป้าย ตั้งป้ายเลยบริเวณร้าน และที่สำคัญ ล็อคใหญ่ไม่อนุญาติให้ร้านน้ำขายได้ แต่ร้านนี้กลับเข้าไปขายล็อคใหญ่ทั้งๆที่เป็น ล็อคอาหารได้
จนเป็นเรื่องล่าสุด ทางมหาลัยมีกำหนดการปิดปรับปรุงโรงอาหาร ซึ่งอยู่ๆ ก็มาแจ้งเราว่า คณะกรรมการ ไม่ไห้เราขายต่อ ซึ่ง งงมากๆ เราก้อยุกับมหาลัยมาเกือบ20 ปี ไม่เคยทำอะไรผิด ไม่เคยสร้างความเดือดร้อน แต่กลับมาเอาออก โดยใช้ข้ออ้างว่า เมื่อ โรงอาหารเสร็จ ให้กลับเข้ามาสมัครใหม่ แต่ไม่รับปากว่า จะได้ขายมั้ย
ซึ่งทำไห้เราเดือดร้อนมาก ทำไมอยู่ๆต้องมาใช้อำนาจ กันขนาดนี้ กัน ร้านค้าอื่นออก เพื่อไห้ร้านเมียน้อยตัวเอง (พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นเขาว่าแบบนั้น) ขาย เป็นร้านน้ำปั่น ร้านเดียวในโรงอาหาร เพื่อจะบีบไห้นักศึกษาไปซื้อร้านเมียตัวเอง ร้านเดียว บีบให้ นักศึกษาไม่มีทางเลือกกิน ซึ่งเราเองก็ว่ามันผิดจรรยาบรรณ การค้าขาย ซึ่ง มันก็ขึ้นอยู่ที่ลูกค้า ชอบรสชาติร้านไหน เรายินดี วัดที่ฝีมือ ไม่งั้นเรายุมาไม่ได้เกือบ 20ปีหรอก
ซึ่งมานั่งคิดว่า ทำไมมาเจอคนประเภทนี้ ทั้งๆที่ ขายก็ขายแบบให้ใจลูกค้าเต็มๆ ชอบรสชาติไหนก็ทำให้ แต่กลับมาโดนผู้มีอำนาจ ใช้อำนาจในทางแบบนี้
พูดถึงความ " ตัวเงินตัวทอง " ของคนเห็นแก่เงิน และใช้อำนาจข่มเหงผู้น้อย
ทำร้านขายน้ำผลไม้ปั่น อยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนี่ง
ขายอยู่คู่กับ มหาวิทยาลัยมา เกือบ20 ปี จนล่าสุด อยู่ๆ ก็มีร้านน้ำมาลงใหม่ ซึ่งทางมหาวิทยาลัย จะมีร้านน้ำของมหาวิทยาลัย ในโรงอาหารอยู่แล้ว 1 ร้าน
และร้านที่เราขายยุอีก1ร้าน ซึ่งก็ขายคู่ กับมหาวิทยาลัยมาเกือบ 20 ปี ซึ่ง ล่าสุด มีร้านน้ำเข้ามาใหม่ ทุกคน ที่เป็นพ่อค้าแม่ค้า รู้กันในๆว่า เขาเป็นเมียน้อย ผู้อำนวยการโรงอาหาร ซึ่งไม่มีใครกล้าแตะ ทุกร้านทำถูกกฏระเบียบ แต่ร้านนี้ ทำผิดกฏหลายๆอย่าง ทุกร้านจะมีข้อกำหนดห้าม ติดอะไรที่เสา ห้ามวางของเกินบริเวณ แต่ร้านน้ำที่เข้ามาใหม่ ทั้งติดป้าย ตั้งป้ายเลยบริเวณร้าน และที่สำคัญ ล็อคใหญ่ไม่อนุญาติให้ร้านน้ำขายได้ แต่ร้านนี้กลับเข้าไปขายล็อคใหญ่ทั้งๆที่เป็น ล็อคอาหารได้
จนเป็นเรื่องล่าสุด ทางมหาลัยมีกำหนดการปิดปรับปรุงโรงอาหาร ซึ่งอยู่ๆ ก็มาแจ้งเราว่า คณะกรรมการ ไม่ไห้เราขายต่อ ซึ่ง งงมากๆ เราก้อยุกับมหาลัยมาเกือบ20 ปี ไม่เคยทำอะไรผิด ไม่เคยสร้างความเดือดร้อน แต่กลับมาเอาออก โดยใช้ข้ออ้างว่า เมื่อ โรงอาหารเสร็จ ให้กลับเข้ามาสมัครใหม่ แต่ไม่รับปากว่า จะได้ขายมั้ย
ซึ่งทำไห้เราเดือดร้อนมาก ทำไมอยู่ๆต้องมาใช้อำนาจ กันขนาดนี้ กัน ร้านค้าอื่นออก เพื่อไห้ร้านเมียน้อยตัวเอง (พ่อค้าแม่ค้าแถวนั้นเขาว่าแบบนั้น) ขาย เป็นร้านน้ำปั่น ร้านเดียวในโรงอาหาร เพื่อจะบีบไห้นักศึกษาไปซื้อร้านเมียตัวเอง ร้านเดียว บีบให้ นักศึกษาไม่มีทางเลือกกิน ซึ่งเราเองก็ว่ามันผิดจรรยาบรรณ การค้าขาย ซึ่ง มันก็ขึ้นอยู่ที่ลูกค้า ชอบรสชาติร้านไหน เรายินดี วัดที่ฝีมือ ไม่งั้นเรายุมาไม่ได้เกือบ 20ปีหรอก
ซึ่งมานั่งคิดว่า ทำไมมาเจอคนประเภทนี้ ทั้งๆที่ ขายก็ขายแบบให้ใจลูกค้าเต็มๆ ชอบรสชาติไหนก็ทำให้ แต่กลับมาโดนผู้มีอำนาจ ใช้อำนาจในทางแบบนี้