เคยลุ้นกับ Green card lotto นานสุดกี่ปีคะ?

ตอนนี้เรารู้สึกท้อ และเฟลมาก ขอระบายเลยแล้วกันนะคะ
เมื่อวานคือวันเกิดเรา ก่อนถึงวันเกิด เราได้รับข่าวร้ายคือ น้าแท้ๆ ของเราเป็นมะเร็งต่อมไทรอยด์
ซึ่งความโชคดีบนความโชคร้ายคือ ยังดีที่ไม่ได้ลามไปส่วนอื่น แต่ก็ต้องรอฟังหมอว่าจริงๆ แล้วน้าของเราเป็นชนิดไหน
(จาก Process ที่น้าเราบอก คือผ่าตัดออกทั้งสองข้าง > กินแร่ > กินยาไทรอยด์ไปตลอดชีวิต) ซึ่งหมอบอกน้าเราว่า
ถึงผ่าตัดออก ขั้นต่ำอยู่ได้ 5 ปี น้าเราเลยเรียกเราไปคุย คือเรายังไม่พร้อมที่จะสูญเสียคนในครอบครัวไปสักคน

เรื่องที่ 2 แม่แท้ๆ
ขอเล่าปมในอดีตสักนิดแล้วกันนะคะ เราไม่เคยเจอพ่อ และแม่แท้ๆ ของเราพอคลอดเราออกมาก็ทิ้งไม่เคยสนใจ
เรามารู้ว่าใครเป็นแม่เมื่อตอนเราอยู่ ป.5 ซึ่งความรู้สึกที่เรามีต่อแม่ไม่เคยรู้สึกถึงคำว่ารักเลย
เรารักคนที่เลี้ยงเรา (ซึ่งก็คือ ยาย ตา และน้า) มากกว่า
ทีนี้ วันก่อนเราเอากับข้าวที่ยายฝากไปให้แม่ ไปให้ เราเลยได้มีโอกาสบอกเรื่องน้าว่าเค้าป่วยนะ
(แม่กับน้าเราไม่ถูกกัน) แม่เราพูดประมาณว่า "เป็นก็ดี จะได้พูดน้อยๆหน่อย พูดเยอะเจ็บคอ"
ประโยคเขาเหมือนจะตลกนะคะ แต่คนฟังอย่างเราไม่ตลกเลยค่ะ และอากัปกิริยาหลายๆ อย่างที่แม่เราทำ
ทำให้เรารู้สึกได้ว่าเขาไม่ได้มีความเป็นห่วงหรืออะไรน้าเลย ยิ่งทำให้เรารู้สึกเกลียดแม่ตัวเอง
เพราะเขาต้องการตัวเรา แค่ตอนมีผลประโยชน์ เช่น อยากให้กู้ร่วมซื้อคอนโด อยากให้กู้ร่วมซื้อรถ
หรืออะไรก็ตามแต่ที่เขาเห็นว่าเขาได้ประโยชน์ ตั้งแต่เราเกิดมา 29 ปี เขา "ไม่เคย" จำวันเกิดเราได้สักปี

เรื่องที่ 3 งาน
ช่วงนี้เราโดนกดดันเรื่องงานอย่างหนัก ทั้งโดนด่า ทั้งให้สอบนั่นนี่ จนเรารู้สึกว่าเฮ้ย ไม่อยากทนแล้วอ่ะ
มันอึดอัดเกินไป มันหนักเกินไป เครียดเกินไป จนเริ่มท้อ จนอยากจะออก ประกอบกับน้าป่วยด้วย
เรายิ่งอยากกลับไปอยู่ที่บ้าน (ชลบุรี) หางานในนิคมทำเพื่อดูแลครอบครัว
ตอนนี้เรากำลังหัดเล่นหุ้น Forex อยู่ค่ะ เราคิดว่าถ้าเราเข้าใจในแนวคิด และมี mindset ที่ดีพอ เราคงทำเงินกับตรงนี้ได้

เรื่องที่ 4 กรีนการ์ด
คือเราเสี่ยงดวงยื่นกรีนการ์ดของอเมริกามาปีนี้ปีที่ 4 แล้วค่ะ ผลออกมาก็ยังคงไม่ถูกรับเลือกอยู่ดี จะว่าเราโง่หรือไม่พยายามก็ได้นะคะ
เรารู้ว่าการไปอยู่ต่างที่มันลำบากกว่า แต่เราก็อยากขอให้สักครั้งนึงในชีวิตได้มีโอกาส
เราแค่รู้สึกน้อยใจ สิ้นหวังที่บางคนขอเล่นๆ ไม่ได้คิดจะไปจริงๆ กลับได้โอกาส
ตอนนี้เราได้แต่คิดว่าจะลดความหวังในปีถัดๆ ไปลง แล้วหันกลับมาพัฒนาภาษาอังกฤษตัวเอง
ในเมื่อโชคไม่เข้าข้างเรา เราก็จะพัฒนาจากความไม่เอาไหนและขี้เกียจของเราเองค่ะ
(แต่ก็ยังแอบหวังเรื่องโชคอยู่นะ 555)
ในส่วนนี้ ถ้าหากมีใครอยากแนะนำวิธีการไปอยู่ที่อเมริกา แนะนำได้นะคะ แต่อย่าใช้ทุนเยอะนะหลักล้านคงไม่ไหว หัวเราะ
ปล.ไม่ขอวิธีแต่งงานเพื่อได้ไปอยู่นะคะ
หรือมีโครงการไหน ที่ใช้เงินไม่เยอะมาก หลักแสนนิดๆ แจ้งมาได้นะคะ (ไม่จำเป็นต้องอเมริกาได้ค่ะ)
ถ้าสมมติ ในส่วนนี้พอเราได้ไป และตั้งใจทำงาน เราพอจะมีโอกาสได้อยู่ต่อแบบถูกกฎหมายมั้ยคะ?

เรื่องที่ 5 แฟน
ตอนนี้เนื่องจากปัญหาเรามารุมเร้าหนักมาก ทำให้แฟนเราแย่ไปด้วยเช่นกันค่ะ คือเขาต้องคอยปลอบเรา
อยู่กับเราเพื่อให้เราสบายใจ ซึ่งตัวเขาเองก็ทุกข์ ใจนึงเราก็อยากปล่อยเขาไปเพราะสงสารนะไม่อยากให้เขาทุกข์กับเราด้วย
บวกกับถ้าสมมติว่าเราต้องย้ายกลับไปอยู่ที่บ้านจริงๆ เขาก็ต้องทนทุกข์หนักเพราะเราเคยนอกใจเขาสองครั้ง
ทำให้เขาระแวงกลัวเรามีคนอื่นอยู่ตลอดเวลาค่ะ

พอรวมเรื่องทั้งหมดแล้วเรารู้สึกท้อ เหนื่อย เศร้า และรู้สึกว่าโคตร Sad และ Bad Birthday ที่สุดในชีวิต
สิ่งที่เราหวังไว้ ไม่เป็นไปตามที่หวังสักอย่าง ก่อนหน้านี้เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายนะคะ ตอนนี้เราก็คิด
แต่แค่หน้าที่มันค้ำคอแล้ว พอเราอยากตาย เราจะพยายามคิดเสมอว่า ถ้าเราตาย ทั้งครอบครัวเราต้องตาย
เพราะเขาจะเสียใจมาก น้าจะเสียใจ ยายกับตาก็แก่มาก คงจะเสียใจมากๆ ไม่ต้องการแบบนั้น
เราเคยจะไปปรึกษาจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์นะคะ แต่วันนั้นคือพยาบาลกดคิวให้มั่ว
เรารอนานเลยเปลี่ยนใจไม่รอ เลยอดเจอหมอเลย (รอตั้งแต่ 6 โมงเช้ายัน 9 โมง)

ขอบคุณทุกคนที่อยู่อ่านจนจบนะคะ ขอบคุณจริงๆ ค่ะ
เพี้ยนขอบคุณเพี้ยนขอบคุณเพี้ยนขอบคุณ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่