ช่วงหลังจากการสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่ 2
หนึ่งในภารกิจหลัก คือ การจัดการพื้นที่ในเมือง
ที่ถูกทำลายล้างแล้วเริ่มสร้างเมืองขึ้นมาใหม่อีกครั้ง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศเยอรมนี
ที่ได้รับความเสียหายรุนแรงและกว้างขวางมากที่สุด
จากการทิ้งระเบิดโจมตีของฝ่ายสัมพันธมิตร
ทำให้หลายเมืองและหลายหมู่บ้านเกือบทุกหนทุกแห่งในเยอรมันนี
อาคารบ้านเรือน อาคารสาธารณะ โรงเรียน วิทยาลัย
โรงงาน  มหาวิหารอายุยาวนานหลายศตวรรษ
บ้านยุคกลางและโครงสร้างประวัติศาสตร์อื่น ๆ
ถูกทำลายล้างด้วยแรงระเบิดและการสู้รบในช่วงนั้น

มีการประมาณการว่า สงครามคราวนั้นได้ก่อให้เกิด
เศษหินเศษทรายเศษวัสดุมากกว่า 400 ล้านลูกบาศก์เมตร
ที่ต้องมีการกวาดล้างออกมาจากพื้นที่เดิมก่อน(เคลียร์พื้นที่)
ก่อนที่จะมีการฟื้นฟูขึ้นมาใหม่ตามแผนงานที่วางไว้
ภารกิจหลักนี้ต้องตกอยู่กับผู้หญิงชาวเยอรมัน
เพราะผู้ชายส่วนใหญ่เสียชีวิตไปแล้วหรือตกเป็นเชลยศึก
ผู้หญิงเหล่านี้ถูกเรียกว่า Trümmerfrauen หรือ ผู้หญิงเศษหินเศษอิฐ

งานเก็บกวาดซากปรักหักพังในครั้งนั้น
รัฐบาลได้มอบหมายให้หน่วยงานเอกชนว่าจ้างผู้หญิง
บางครั้งก็เป็นอาสาสมัครจิตอาสา
งานหลัก คือ การรื้อถอนเก็บกวาดอาคารต่าง ๆ
ที่เหลือรอดจากการระเบิด  แต่ไม่ปลอดภัยกับการอยู่อาศัย
และไม่เหมาะสม กับรอสร้างขึ้นมาใหม่

แต่หลัก ๆ คือ ห้ามการใช้ค้อน ชะแลง เลื่อย ถัง และรอกมือ ทุบทำลาย
ในการรื้อถอนอาคารที่ต้องเก็บกวาดรื้อถอน
เพราะจะทำให้ซากปรักหักพัง พังยับเยินยิ่งขึ้นไปอีก
โดยมีเป้าหมายพยายามนำก้อนอิฐ ก้อนหิน
ให้สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ในภายหลัง
เพื่อใช้ในการฟื้นฟูบูรณะ/สร้างขึ้นมาใหม่ในภายหลัง

กลุ่มผู้หญิงจะทำการย้ายก้อนอิฐก้อนหินไปกองที่ถนน
โดยกลุ่มผู้หญิงอีกกลุ่มหนึ่งมีหน้าที่ทำความสะอาดและวางซ้อนกัน
คาน ไม้ และเหล็ก เตาผิง อ่างล้างมือ สุขภัณฑ์ห้องน้ำ ท่อน้ำ
และสิ่งของอื่น ๆ ภายในครัวเรือนจะถูกนำมาใช้ซ้ำ
ส่วนที่ไม่เหลือสภาพใช้งานได้อีกแล้ว
จึงจะขนไปทิ้งด้วยรถเข็น รถกะบะ และรถบรรทุก
โดยเศษซากเหล่านี้ถูกนำมาใช้เพื่อถมหลุมระเบิด และสนามเพลาะ
ส่วนเศษซากอื่น ๆ จะถูกกองขึ้นไปเหมือนเนินเขา
ที่รู้จักกันในชื่อ Schuttberge  กองภูเขาขยะ

รูปภาพของผู้หญิงเศษหิน/เศษอิฐ
ที่ใช้มือเปล่าในการขนก้อนอิฐ ก้อนหิน และเศษเหล็ก
คือ สัญลักษณ์ของจิตวิญญาณชาวเยอรมันที่ไม่ยอมจำนน
ความกล้าหาญและความปรารถนาที่จะสร้างชาติขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

อย่างไรก็ตามการวิจัยเมื่อเร็ว ๆ นี้
โดยนักประวัติศาสตร์ชาวเยอรมัน
แสดงให้เห็นว่า ไม่ใช่ผู้หญิงเศษหิน/เศษอิฐ
ทั้งหมดทุกคนที่เป็นอาสาสมัครจิตอาสา
แม่บ้านที่ยอมเสียสละในการรับใช้ประเทศชาติ
การต้องเป็นผู้ทำหน้าที่ดังกล่าว ทั้งอันตราย/เสี่ยงภัย
เพราะถูกบังคับโดยนาซีเยอรมัน(ช่วงทำสงคราม)
และพวกสัมพันธมิตรรวมทั้งรัฐบาลเยอรมันนีตะวันออก
ที่อยู่ใต้การควบคุมสหภาพโซเวียตรัสเซีย

บางคนต้องไปอยู่ที่ภูเขาเศษขยะ
เพราะสาเหตุการว่างงานและความหิวโหย

ในมหาวิทยาลัยที่ Freiburg
นักศึกษาต้องทำความสะอาดก้อนหิน/ก้อนอิฐก่อน
จึงจะได้รับอนุญาตให้ลงทะเบียนเรียน

ดังนั้นตำนานที่ผู้หญิงหลายคนมีส่วนร่วม
ในการจัดการเศษหินหรือเศษอิฐที่กล่าวขานกันมา
พวกเธอไม่ได้ทำเพราะมีจิตอาสาแต่อย่างใด

Trümmerfrau คือ ตำนานของชาวเยอรมัน
Leonie Treber นักประวัติศาสตร์ กล่าวว่า
เรื่องนี้สร้างภาพขึ้นโดยเจ้าหน้าที่รัฐ
เป็นการโฆษณาชวนเชื่อที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก
ด้วยการแสดงภาพ Trümmerfrau ที่ร่าเริงในพื้นที่ทำงาน
ทำให้ภาพเหล่านี้ฝังแน่นอยู่ในความทรงจำของชาวเยอรมัน

ผู้หญิงที่ไปจัดการทำความสะอาด/เก็บเศษหิน/เศษอิฐ
กลายเป็นแบบอย่างสำหรับผู้หญิงทุกคน
ที่ต้องการฝึกฝนทำงานแบบผู้ชายยุคก่อน
โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหภาพโซเวียตรัสเซีย เยอรมนีตะวันออก
(ในยุคนั้นเยอรมันนีตะวันออกเป็นประเทศบริวารของสหภาพโซเวียตรัสเซีย)
ผู้หญิงหลายหมื่นคนต้องทำงานเก็บกวาดซากปรักหักพัง
เพื่อแลกเปลี่ยนกับอาหารที่ชอบและแยม(ทาขนมปัง) ในปี 1945
ด้วยการทำงานแบบคนงานในยุคกลาง(ที่ไม่มีเครื่องจักรกล)

คนว่างงานถูกผลักไสไปทำงานที่กองภูเขาขยะ
เพราะได้ค่าแรงที่เป็นบัตรปันส่วนอาหารมากกว่างานปกติ
โดยจะได้รับน้ำมันปรุงอาหาร 450 กรัมแทน 210 กรัม

แต่ชาวเยอรมันในเยอรมนีตะวันตกส่วนใหญ่
กลับมองว่าการเก็บกวาดทำขยะนั้นคือ การลงโทษ
เพราะอันตรายจากเศษฝุ่นผง เชื้อโรคตกค้างมาก

Leonie  Treber ระบุว่า
ผู้หญิงไม่ได้มีบทบาทสำคัญเลย
ในการจัดการซากปรักหักพังในเมืองเยอรมันตะวันตก
เพราะงานส่วนใหญ่ทำโดยคนและเครื่องจักร
ตัวอย่างเช่น อาสาสมัครจิตอาสา
ใน Duisburg ในเยอรมันนีตะวันตก
ช่วงเดือนธันวาคม 1945
มีอาสาสมัครผู้ชาย 10,550 คน
และมีอาสาสมัครผู้หญิงเพียง 50 คน

ภาพความแตกต่างที่เห็นได้ชัดคือ ใน Berlin
มีจำนวนผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย
มีอาสาสมัครผู้หญิงประมาณ 60,000 คน
ที่จะจัดการซากปรักหักพังจากภัยสงคราม
แต่ถึงกระนั้นก็มีจำนวนไม่เกิน 5%
ของประชากรหญิงทั้งหมดของเมืองนี้

แต่ในเยอรมนีตะวันออกและตะวันตก
Trümmerfrauen ได้รับการยอมรับ
และมีวาระเฉลิมฉลองโดยรัฐบาล
เพื่อสร้างภาพลักษณ์ที่ดี
เกี่ยวกับบทบาทของผู้หญิงในการสร้างชาติใหม่
มีการสร้างรูปปั้นระลึกถึงงานของพวกเธอ
และผู้หญิงบางคนยังได้รับเกียรติสูงสุด
Bundesverdienstkreuz 
เครื่องอิสริยาภรณ์ของสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี

หลังสงครามสิ้นสุดลง
เยอรมนีได้กลายเป็นประเทศของผู้หญิง
ทหารเยอรมัน 5.3 ล้านคนตาย
เกือบ 11 ล้านคนเป็นเชลยศึก
ผู้ชายอีกหลายล้านคนไม่มีใครรู้ว่า
อยู่ที่ไหนและจะกลับบ้านหรือไม่
และหลายคนที่ยังอยู่ก็มีอาการป่วยหรือบาดเจ็บ
ผู้หญิงและเด็ก ๆ ในเมืองที่ได้รับความเสียหาย
และต้องต่อสู้ดิ้นรนเพื่อความอยู่รอด

เพื่อความอยู่รอดในชีวิตประจำวันโดยไม่มีผู้ชาย
ผู้หญิงต้องดูแลเด็ก ๆ และกำจัดขยะสงคราม
ต้องทำอาหาร ทำความสะอาดและเก็บกวาดก้อนหินก้อนอิฐ
บางคนต้องขับรถบรรทุกและควบคุมรถเครนก่อสร้าง
แทบไม่มีความแตกต่างกันเลยในเรื่องงานของผู้หญิงของผู้ชายเลย


เรียบเรียง/ที่มา

https://bit.ly/2VbTsPo
https://bit.ly/1JHNco6
https://bit.ly/2ZAzykK