ยเราก็ให้อภัยพี่เขาไม่รู้ว่าเพราะทำมัย
ครั้งต่อมาวันนั้นเรานอนอยู่บนบ้านบง2ห้องเรานอนหลับพ่อแม่เราไม่อยู่เหมือนกับเราฝันว่ามีคนมาข่มขืนคนคนนั้นคือลุงพ่อคนที่ข่มขืนผ่านไปสักพักย่าเราที่อยู่บ้านอีกหลังขึ้นมาปลุกเราย่าเลยถามเราว่าทำมัยนอนถอดกางเกงเราเลยตกใจลืมตาขึ้นมาหากางเกงมาใส่แล้วจะลงไปเล่นกับเพื่อนเรารู้สึกเจ็บแถวท้องน้อยและอวัยวะเพศเราเลยถอดกางเกงดูมันมีเือดแต่ไม่มากเลยก็เเปลกใจว่าทำมัยถึงมีเลือดเลย
อีกตอนหนึ่งเราประมาณประมาณจำไม่ได้ว่า ป ไหนเราไปบ้านยายเรานอนบนบ้านพอเราตื่นขึ้นเราลงไปมีผู้ชายคนหนึ่งถามเราแม่เราเลยขึ้นมาดูพอเราตื่นแม่เลยพาลงไปข้างล่างพอลงไปผู้ชายคนนั่นดึงเรามาอยู่หน้าแล้วจับไหลเราไว้เขาบอกว่ามาดูหนังแม่เราเลยไปทำอาหารในครัวบ้านยายเรามีงานผู้ชายคนนั้นเอาเป้ากางเกงมาถูหลังเราพอเราจะเดินหนีไปหาแม่มันบอกว่าอย่าพึ่งไปยังไม่เสร็จด้วยความที่เราไท่พูดเราเลยเงียบแล้วยื่นให้มันทำต่อไปจนเสร็จ
ครั้งต่อมาเราอายุประมาณ10-14พี่เขยเราให้เราจับหลานเราบอกว่าให้หรออยู่ตรงนี้จะไปหาเสื้อผ้ามาให้ใส่พอหามาแล้วไม่เอาหลานไปให้เราจับหลานไว้เรานอนอยู่เปลเราใส่กางเกงขาสั้นตอนที่มันใส่เสื้อผ้าให้หลานเรามันเอามื้อลวงเข้าไปในกางเกงเราลูบอวัยวะเ
ช่วงเราอายุ1
มีอยู่วันหนึ่งเราอาบน้ำจะไปร.รเพื่อจะไปสอบเราเห็นโทรพอดีเราเลยรับตักน้ำสาดใสมันรีดเอาโทรศัพท์ลงเราก็รีบใส่เสื้อผ้าแต่ไม่ทันมันมันรีบไปบ้านแม่ทำเหมือนว่ามันไม่อยู่บ้านเราออกมาเลยเดินหาแม่เพื่อจะบอกเรื่องนี้แม่อยู่บ้านมันกลับมาเราจ้องมันตาดุเราเลยบอกแม่เราก็พูดเสียงดังร้องไห้ไปเราจำโทรศัพท์มันได้แม่กับพ่อและพี่สาวเราเลยปิดห้องน้ำแบบมิดชิด
แต่เราไม่ได้บอกว่าเป็นมัน
เราอยู่บ้านเราไม่เคยพูดกับพี่เขยเราเกิน10คำ
ช่วงประมาณป5จนจบม6เรานอนอยู่บ้านย่าบ้านย่ากับบ้านเราอยู่ติดกันบ้านย่าหลังใหญ่บ้านเราหลังเล็กเลยให้พี่สาวกับพี่เขยอยู่
ทุกเรื่องที่เล่ามาเราไม่ได้บอกใครยกเว้นเรื่องมีคนแอบถ่ายมันเป็นที่ตามกวนใจเราอยู่ตอนนี้เราอายุปมมใปปมปม19พึ่งเรียนจบไม่ได้เรียนต่อพ่อแม่จนไม่มีเงินส่งเรียนขนาดเงินจะซัอกินบ้างเดือน
ยังเกลืบจะไม่มี
เราเป็นไม่ชอบพูดกับใครเรา
เป็นคนไม่กล้าพูดกลัวทุกเรื่องขนาดญาติ
แฟนก็ไม่มีไม่รู้กลัวเรื่องอะไร
ถ่าไม่สนิทมากๆก็จะไม่ค่อยคุยด้วยพยักหน้าอย่างเดียวตอนเด็กเสปสำวำวกขาว่าเราเป็นไบ้ด้วยซ้ำ
เราเหมือนคนเป็นโรคซึมเศ้าเราเคยฆ่าตัวตายแล้วครั้งหนึ่งแต่ก็โดยเอาผ้าพันคอแล้วดึงแน่นจนหายใจไม่ออกแต่เราคิดถึงพ่อแม่ถ่าเรายังไม่ได้ตอบแทนท่านเลยเราเลยเอาเชือกออก
เราชอบอยู่มืดตอนกลางวันแต่กลางคืนเปิดไฟนอนกลัวผีเราเคยได้ยินเสียงผู้หญิงร้องตอนกลางคืนแบบเจ็บปวดช่วงตี1ครั้งที่2ย่าเราได้ยินย่าเดวสปนำา_่ีรานึกว่าเราร้องเลยว่าเราอย่าร้องอีกมันดึกเเล้ว
ชอบอยู่คนเดียวไม่ชอบคนแยะไม่ชอบทำกิจกรรมเวลาคนอื่นพูดอะไรที่มะนเป็นปมเราเกลืบร้องไห้น้ำเสียงสั่น
#บางครั้งถามตัวเองว่าเกิดมาทำมัย
#ท้อแต่จะพยายามสู้เพื่อพ่อแม่
บ้านเราจนเราจึงต้องดิ้นรนตอนนี้ยังไม่ไม่ได้งานแต่ให้พี่หลานแม่ฝากให้แล้ว
#ขอบคุณมากๆนะค่ะที่เข้ามาอ่าน
อยากระบาย
ครั้งต่อมาวันนั้นเรานอนอยู่บนบ้านบง2ห้องเรานอนหลับพ่อแม่เราไม่อยู่เหมือนกับเราฝันว่ามีคนมาข่มขืนคนคนนั้นคือลุงพ่อคนที่ข่มขืนผ่านไปสักพักย่าเราที่อยู่บ้านอีกหลังขึ้นมาปลุกเราย่าเลยถามเราว่าทำมัยนอนถอดกางเกงเราเลยตกใจลืมตาขึ้นมาหากางเกงมาใส่แล้วจะลงไปเล่นกับเพื่อนเรารู้สึกเจ็บแถวท้องน้อยและอวัยวะเพศเราเลยถอดกางเกงดูมันมีเือดแต่ไม่มากเลยก็เเปลกใจว่าทำมัยถึงมีเลือดเลย
อีกตอนหนึ่งเราประมาณประมาณจำไม่ได้ว่า ป ไหนเราไปบ้านยายเรานอนบนบ้านพอเราตื่นขึ้นเราลงไปมีผู้ชายคนหนึ่งถามเราแม่เราเลยขึ้นมาดูพอเราตื่นแม่เลยพาลงไปข้างล่างพอลงไปผู้ชายคนนั่นดึงเรามาอยู่หน้าแล้วจับไหลเราไว้เขาบอกว่ามาดูหนังแม่เราเลยไปทำอาหารในครัวบ้านยายเรามีงานผู้ชายคนนั้นเอาเป้ากางเกงมาถูหลังเราพอเราจะเดินหนีไปหาแม่มันบอกว่าอย่าพึ่งไปยังไม่เสร็จด้วยความที่เราไท่พูดเราเลยเงียบแล้วยื่นให้มันทำต่อไปจนเสร็จ
ครั้งต่อมาเราอายุประมาณ10-14พี่เขยเราให้เราจับหลานเราบอกว่าให้หรออยู่ตรงนี้จะไปหาเสื้อผ้ามาให้ใส่พอหามาแล้วไม่เอาหลานไปให้เราจับหลานไว้เรานอนอยู่เปลเราใส่กางเกงขาสั้นตอนที่มันใส่เสื้อผ้าให้หลานเรามันเอามื้อลวงเข้าไปในกางเกงเราลูบอวัยวะเ
ช่วงเราอายุ1
มีอยู่วันหนึ่งเราอาบน้ำจะไปร.รเพื่อจะไปสอบเราเห็นโทรพอดีเราเลยรับตักน้ำสาดใสมันรีดเอาโทรศัพท์ลงเราก็รีบใส่เสื้อผ้าแต่ไม่ทันมันมันรีบไปบ้านแม่ทำเหมือนว่ามันไม่อยู่บ้านเราออกมาเลยเดินหาแม่เพื่อจะบอกเรื่องนี้แม่อยู่บ้านมันกลับมาเราจ้องมันตาดุเราเลยบอกแม่เราก็พูดเสียงดังร้องไห้ไปเราจำโทรศัพท์มันได้แม่กับพ่อและพี่สาวเราเลยปิดห้องน้ำแบบมิดชิด
แต่เราไม่ได้บอกว่าเป็นมัน
เราอยู่บ้านเราไม่เคยพูดกับพี่เขยเราเกิน10คำ
ช่วงประมาณป5จนจบม6เรานอนอยู่บ้านย่าบ้านย่ากับบ้านเราอยู่ติดกันบ้านย่าหลังใหญ่บ้านเราหลังเล็กเลยให้พี่สาวกับพี่เขยอยู่
ทุกเรื่องที่เล่ามาเราไม่ได้บอกใครยกเว้นเรื่องมีคนแอบถ่ายมันเป็นที่ตามกวนใจเราอยู่ตอนนี้เราอายุปมมใปปมปม19พึ่งเรียนจบไม่ได้เรียนต่อพ่อแม่จนไม่มีเงินส่งเรียนขนาดเงินจะซัอกินบ้างเดือน
ยังเกลืบจะไม่มี
เราเป็นไม่ชอบพูดกับใครเรา
เป็นคนไม่กล้าพูดกลัวทุกเรื่องขนาดญาติ
แฟนก็ไม่มีไม่รู้กลัวเรื่องอะไร
ถ่าไม่สนิทมากๆก็จะไม่ค่อยคุยด้วยพยักหน้าอย่างเดียวตอนเด็กเสปสำวำวกขาว่าเราเป็นไบ้ด้วยซ้ำ
เราเหมือนคนเป็นโรคซึมเศ้าเราเคยฆ่าตัวตายแล้วครั้งหนึ่งแต่ก็โดยเอาผ้าพันคอแล้วดึงแน่นจนหายใจไม่ออกแต่เราคิดถึงพ่อแม่ถ่าเรายังไม่ได้ตอบแทนท่านเลยเราเลยเอาเชือกออก
เราชอบอยู่มืดตอนกลางวันแต่กลางคืนเปิดไฟนอนกลัวผีเราเคยได้ยินเสียงผู้หญิงร้องตอนกลางคืนแบบเจ็บปวดช่วงตี1ครั้งที่2ย่าเราได้ยินย่าเดวสปนำา_่ีรานึกว่าเราร้องเลยว่าเราอย่าร้องอีกมันดึกเเล้ว
ชอบอยู่คนเดียวไม่ชอบคนแยะไม่ชอบทำกิจกรรมเวลาคนอื่นพูดอะไรที่มะนเป็นปมเราเกลืบร้องไห้น้ำเสียงสั่น
#บางครั้งถามตัวเองว่าเกิดมาทำมัย
#ท้อแต่จะพยายามสู้เพื่อพ่อแม่
บ้านเราจนเราจึงต้องดิ้นรนตอนนี้ยังไม่ไม่ได้งานแต่ให้พี่หลานแม่ฝากให้แล้ว
#ขอบคุณมากๆนะค่ะที่เข้ามาอ่าน