ผม...อายุ25ปีแล้วครับ
ตังแต่เกิดมาครับผมไม่เคยมีพ่อและแม่คับ ผมอยู่กับยายตากับลุงคับ
ตากับยายของผมเสียชีวิตตอนผมอายุ12ขวบ ผมเลยอยู่กับลุง ผมใช่ชีวิติอยู่กับลุงกับป้า
ซึ่งผมได้เรียกลุงว่าพ่อไปแล้ว เพราะเขาเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กเหมืนลูกคนนึงเลยครับ
ผมอยากได้อะไรก็ให้ผมหมดทุกอย่าง พ่อผมอายุ18ปี ผมจึงขอไปอยู่บ้านของผมเองซึ่งเป็นบ้านของตากับยายของผม
พ่อผมจึงให้ไป แต่ต้องให้เจอหน้าทุกวัน ผมทำอย่างนั้นมาตลอด แล้วมาวันนี้.... แม่คนที่คลอดผมออกมาไม่มีที่ไป พ่อผมจึงช่วยและให้อยู่บ้านกับผมแต่ผมไม่ชินกับการที่มีใครมาอยู่ด้วย ซึ่งคนนั้นเป็นคนที่ทิ้งผมไปตั้งแต่เล็ก ตั้งแต่ผมยังไม่ลืมตา ตั้งแต่ฒยังไม่อย่านม ผมโดนเลี้ยงมาแบบคนเดียว ซึ่งตอนนี้ผมอยู่บ้านหลังนั้นไม่ได้ ผมอึดอัดมากครับ ผมควรจะทำยังไงดีครับ ตอนนี้ผมก็นอนนอกบ้านบ้าง นอนที่ทำงานบ้าง ไม่กล้ากลับบ้าน
คิดยังๆงกับเรื่องนี้???
ตังแต่เกิดมาครับผมไม่เคยมีพ่อและแม่คับ ผมอยู่กับยายตากับลุงคับ
ตากับยายของผมเสียชีวิตตอนผมอายุ12ขวบ ผมเลยอยู่กับลุง ผมใช่ชีวิติอยู่กับลุงกับป้า
ซึ่งผมได้เรียกลุงว่าพ่อไปแล้ว เพราะเขาเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กเหมืนลูกคนนึงเลยครับ
ผมอยากได้อะไรก็ให้ผมหมดทุกอย่าง พ่อผมอายุ18ปี ผมจึงขอไปอยู่บ้านของผมเองซึ่งเป็นบ้านของตากับยายของผม
พ่อผมจึงให้ไป แต่ต้องให้เจอหน้าทุกวัน ผมทำอย่างนั้นมาตลอด แล้วมาวันนี้.... แม่คนที่คลอดผมออกมาไม่มีที่ไป พ่อผมจึงช่วยและให้อยู่บ้านกับผมแต่ผมไม่ชินกับการที่มีใครมาอยู่ด้วย ซึ่งคนนั้นเป็นคนที่ทิ้งผมไปตั้งแต่เล็ก ตั้งแต่ผมยังไม่ลืมตา ตั้งแต่ฒยังไม่อย่านม ผมโดนเลี้ยงมาแบบคนเดียว ซึ่งตอนนี้ผมอยู่บ้านหลังนั้นไม่ได้ ผมอึดอัดมากครับ ผมควรจะทำยังไงดีครับ ตอนนี้ผมก็นอนนอกบ้านบ้าง นอนที่ทำงานบ้าง ไม่กล้ากลับบ้าน