เมื่อคำว่าครอบครัว กลายเป็นเพียงกลุ่มคน

         สวัสดีค่ะ เป็นการตั้งกระทู้ครั้งแรกของเราผิดตรงไหน ก็ขออภัยด้วยนะคะ
ตามหัวข้อเลยค่ะ ครอบครัวควรเป็นสิ่งแวดล้อมที่ดี แต่มันตรงกันข้ามกับครอบครัวเรา ในครอบครัวมี 7 คนค่ะ มีดังนี้ พ่อ แม่เลี้ยง อาผู้หญิง ปู่ ย่า ลุง
ลูกชายของอาผ็หญิงหกขวบค่ะ
ทุกคนใส่หน้ากากเข้าหากันหมด เราเพิ่งจะอายุ16 ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ ซึ่งเราไม่เคยมีความสุขเลยตลอดเวลาที่อยู่บ้านหลังนี้ พ่อกับแม่แยกทางกัน 
และมีใหม่ทั้งคู่ ตอนนี้อยู่กับพ่อ

         เรื่องทุกอย่างมันเกิดขึ้นว่า เรากลับมาอยู่บ้านช่วง ม.2 ค่ะ ตอนแรกๆก็ดีค่ะ แต่หลังเริ่มว่า-ดันใส่เรา ชอบมองหางตาใส่เรา เราเริ่มอึดอัด จึงระบายกับคนที่อยู่ในที่ดินเดียวกัน แต่คนละครอบครัว แรกๆเขาให้คำปรึกษาดีค่ะ แต่เรากลับมารู้ว่า สุดท้ายเขาเอาเรื่องของเราที่ระบายกับเขาไปบอกคนในครอบครัวซะหมดเลย หลายๆครั้งที่เราโดนว่า-ดัน โดนพูดประชดใส่ มันทั้งอึดอัด และทุกข์ใจ เราต้องการหาที่ระบาย ถ้าเราบอกแม่ แม่เราเป็นความดันสูงค่ะ ตอนนั้นแค่พูดเกริ่นๆ เขายังความดันพุ่งเข้าโรงพยาบาล แม่เลี้ยงเราเขาก็ลิ้ค์กับคนในครอบครัวค่ะ หมายถึงเขาเชื่อมต่อกันค่ะ พอมีเรื่องอะไรก็ไปพูดต่อในหมู่ของผู้ใหญ่ ส่วนพ่อเราก็ลิ้งค์กับย่าเราอีกแหล่ะค่ะ บอกไม่ได้เดี๋ยวก็เอาไปคุยกันจนบานปลาย ต้นเหตุความทุกข์ใจความอึดอัด เกิดจากย่า อาผู้หญิง
เขาเกลียดเรามากค่ะ เกลยีดขนาดที่ว่าไล่เราออกจากบ้านด่ากราดใส่เรา  น่ะมันยิ้ม นกสองหัว ซึ่งตอนที่เราหาที่ระบาย เราระบายไม่ได้นินทา
แต่แน่นอนค่ะ การเอาไปเล่าต่อมันต้องแต่งสีเติมไข่อยู่แล้ว เลยกลายเป็นว่าเราไปนินทาเขาค่ะ ที่บ้านไม่ชอบคนขี้เกรียจค่ะ แต่ว่าเราบางครั้งก็อยากพักอยากเที่ยวเล่นตามภาษาเด็ก เมื่อก่อนเวลาที่เขาทำงานกันเราจะเข้าไปช่วยเสมอค่ะ แต่ว่าวันนั้น มีคนมาบ้าน เราก็ไม่รู้นะคะว่าย่าเขาเกลียดอะไรเราขนาดนี้ เขาตะโกนใส่เราค่ะว่า พอมีคนมาแล้วจะออกมาช่วย คือเราเองก็ออกมาช่วยเขาอยู่แล้วแต่ทำไมถึงพูดฉีกหน้าเราขนาดนี้ ในสายตาเขาไม่มีใครดีเลยนอกจากหลานชายสุดแสนก้าวร้าวของเขา เราก็ทนอยู่ในสภาพนี้มา3ปีแล้วค่ะ จบพาร์ทครอบครัว

พาร์ทอาผู้หญิงและลูกชายเขาค่ะ 

        อายุ 6 ขวบ เขาเลี้ยงลูกแบบตามใจมาก จนเป็นเด็กที่เอาแต่ใจตัวอง ควบคุมอารมณ์ไม่เป็นครั้งหนึ่งมันร้องไห้ และตะโกนด่าเราว่า อีสัส ค่ะ
เด็กหกขวบ คิดดูว่าขาดการอบลมขนาดไหน ไม่ได้ดังใจปาของเขวี้ยงของ ตะโกนด่าและวิ่งหนีเข้าห้อง 
       เวลาที่เรานั่งกินข้าว ชอบมองพูดใสว่า ยิ้ กินอะไรน่าขยักแขยง ซึ่งเราก็กินที่เขากินแหล่ะ แต่ก็เด็กค่ะ เราไม่อยากเอาเรื่อง อาผู้หญิงเขาพยายามคุยความเก่งของลูกเขาตลอดเวลาค่ะ เพื่อให้ลูกเขาเก่งที่สุด ฉลาดที่สุด ตามความจริงก็คือเกทับเรานั้นแหล่ะ บอกก่อนว่าเรายังมีพี่น้องฝั่งแม่ที่คอยซัพพอร์ท์เราอยุ่แล้วค่ะ ช่วยหลายด้าน แต่ฝั่งอาผู้หญิงเขาไม่มีใครซัพพอร์ทเขาเลย สภาพแวดล้อมในการใช้ชีวิตต่างจากเรามาก พวกเขาจมปลักกับความทุกข์ แต่เราเมื่อไม่สบายใจจะเก็บไว้และระบายกับพี่น้องฝั่งแม่แทน บางครั้งเราเองก็คิดแง่บวกว่าพวกเขาก็น่าสงสารนะ ที่อายุขนาดนี้ยังไม่ไปไหนแถมยังมีความคิดจิกกัดแบบเด็กๆ เคยได้ยินมาว่าอาผู้หญิงเขาเป็นคนมีปมตั้งแต่ด็กค่ะ แต่ตอนนี้อายุเขาก็เข้าวัยทำงานเต็มตัวแล้วซึ่งก็ควรแยกแยะ  เราไม่พูดกับอาผู้ญิงมาสองปีแล้วค่ะ เหตุเพราะว่าเขาชอบว่า-ดันเรา เกินมนุษย์ ว่าทุกอย่าง ชอบพูดแบบลอยๆ แต่จริงๆพุ่งเป้ามาที่เรา พยายามอดทนค่ะ เราไม่โต้ตอบอะไรเขาเลย เพราะคิดว่าการกัดกันไปมามันไม่ใช่สิ่งที่ผู้ใหญ่ควรทำใส่เด็กอย่างเรา เราที่เป็นเด็กเลยเลือกที่จะไม่โต้ตอบ เพราะถ้าเราทำแบบเขา นั้นก็หมายความว่าเราก็ไม่ต่างจากเขา ถูกต้องไหมคะ 

            ครอบครัวเราใส่หน้ากากเข้าหากันหมดค่ะ ต่อหน้าพูดดีแต่ลับหลังจ้องจะเอามีดแทงตลอดเวลา เหมือนกับหัวข้อเรื่องค่ะ ตอนนี้สิ่งแวดล้อมรอบตัวเรา ไม่สามารถเอ่ยปากใช้คำว่าครอบครัวได้เลย เป็นกลุ่มคนที่อยู่ด้วยกัน เพื่อหวังผลประโยชน์ 

พี่ๆน้องๆเพื่อนๆใครมีประสบการณ์หรือติชมอะไรแชร์กันได้นะคะ ถ้าผิดพลาดตรงไหนข้อโทษด้วยนะคะ ครั้งในการตั้งกระทู้เลย
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่