เรื่องมีอยู่ว่า ...
เรามีแฟนคบกันมาก็ร่วมๆ 3 ปี ตอนนี้เรามีความรู้สึกว่าแก่ตัวลงขึ้นทุกวัน ปีนี้ 34 แล้วคร้า ทำงานอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวมากตลอด เพราะแฟนอยู่เมืองนอก แต่ไม่ไกลมาก แถบๆเอเชีย ซึ่งเราสองคนก็สลับกันบินไปมาหาสู่กันตลอดทุกเดือน เราสองคน happy กับความสัมพันธ์ในแบบนี้มาระยะนึง แต่ก็มีเรื่องมาจุดชวนตรงที่ ในวันที่เราป่วยไม่มีแรงไปหาหมอ เค้าอยู่ไหน เราต้องเรียกแทกซี่เอง ไป รพ. ตอนตี่สี่ตีห้า นอนห้องฉุกเฉินคนเดียว ไม่มีญาติ หรือ แม้กระทั่งเค้าเองที่ล้มแล้วแขนหัก เค้าก็ต้องไปหาหมอเอง เราอยู่ในสถานะการณ์แต่แค่ในโทรศัพท์เท่านั้น
จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันเพื่อแก้ปัญหา หรือหาทางที่จะทำให้ดีขึ้น เพราะเราต่างก็รักกัน ไม่อยากเสียฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไป เพียงแต่ความรู้สึกของเราสองคนคิดว่ามันไม่ถูก มันทำให้อึดอัดใจทั้งเค้าและเรา ที่ทำได้แค่เห็นหน้ากันทาง vdo call ทุกวัน เคยมีคุยกันว่าเราอาจจะไปอยู่ด้วย เมื่อ 6 เดือนที่แล้ว แต่พอมองดีๆแล้วเราไม่สามารถไปได้เพราะเราเองก็มีงานทำที่ดีที่ไทย และถ้าเราย้ายไปเราจะไปทำมาหากินอะไร เงินเดือนจะได้เท่าที่นี่ไหม ไหนคอนโดที่ต้องผ่อน แล้วอนาคตจะเป็นยังไง ในทางกลับกันเราก็คุยกับแฟนว่า ทำไมไม่ย้ายมาอยู่เมืองไทยหล่ะ เราอยู่ที่นี่ มีทุกอย่าง ทั้งบ้าน การงาน ทุกอย่างโอเค ครอบครัวเราก็รักเค้า แต่เค้ากับลังเลที่จะย้ายยาเพราะ กลัวว่า ถ้าย้ายมาที่ไทยแล้ว อยู่กันไม่รอด อีก สามสี่ปีข้างหน้า จะแก้ปัญหายังไง แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจริง เค้าก็ไม่อยากทำให้เราเสียเวลา จากคำพูดนี้ ทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมเค้าถอดใจตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ในความคิดเรา ถ้าคืดว่ามันรอด มันก็จะรอด แต่ถ้าคิดว่าไม่รอดตั้งแต่ยังต้น ยังไงมันก็ไม่รอด
เลยอยากจะถามพี่ที่มีประสบการณ์ว่า พอจะมีแนวทาง หรือ วิธีที่แก้ปัญหาที่ทำให้ทุกอย่างดีขึ้นมากกว่านี้ไหมคะ หรือ เราควร หยุด หรือ ไปต่อ
ควรจะไปต่อ หรือ หยุดแค่นี้ดีคะ
เรามีแฟนคบกันมาก็ร่วมๆ 3 ปี ตอนนี้เรามีความรู้สึกว่าแก่ตัวลงขึ้นทุกวัน ปีนี้ 34 แล้วคร้า ทำงานอยู่คนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียวมากตลอด เพราะแฟนอยู่เมืองนอก แต่ไม่ไกลมาก แถบๆเอเชีย ซึ่งเราสองคนก็สลับกันบินไปมาหาสู่กันตลอดทุกเดือน เราสองคน happy กับความสัมพันธ์ในแบบนี้มาระยะนึง แต่ก็มีเรื่องมาจุดชวนตรงที่ ในวันที่เราป่วยไม่มีแรงไปหาหมอ เค้าอยู่ไหน เราต้องเรียกแทกซี่เอง ไป รพ. ตอนตี่สี่ตีห้า นอนห้องฉุกเฉินคนเดียว ไม่มีญาติ หรือ แม้กระทั่งเค้าเองที่ล้มแล้วแขนหัก เค้าก็ต้องไปหาหมอเอง เราอยู่ในสถานะการณ์แต่แค่ในโทรศัพท์เท่านั้น
จากนั้นเราก็เริ่มคุยกันเพื่อแก้ปัญหา หรือหาทางที่จะทำให้ดีขึ้น เพราะเราต่างก็รักกัน ไม่อยากเสียฝ่ายหนึ่งฝ่ายใดไป เพียงแต่ความรู้สึกของเราสองคนคิดว่ามันไม่ถูก มันทำให้อึดอัดใจทั้งเค้าและเรา ที่ทำได้แค่เห็นหน้ากันทาง vdo call ทุกวัน เคยมีคุยกันว่าเราอาจจะไปอยู่ด้วย เมื่อ 6 เดือนที่แล้ว แต่พอมองดีๆแล้วเราไม่สามารถไปได้เพราะเราเองก็มีงานทำที่ดีที่ไทย และถ้าเราย้ายไปเราจะไปทำมาหากินอะไร เงินเดือนจะได้เท่าที่นี่ไหม ไหนคอนโดที่ต้องผ่อน แล้วอนาคตจะเป็นยังไง ในทางกลับกันเราก็คุยกับแฟนว่า ทำไมไม่ย้ายมาอยู่เมืองไทยหล่ะ เราอยู่ที่นี่ มีทุกอย่าง ทั้งบ้าน การงาน ทุกอย่างโอเค ครอบครัวเราก็รักเค้า แต่เค้ากับลังเลที่จะย้ายยาเพราะ กลัวว่า ถ้าย้ายมาที่ไทยแล้ว อยู่กันไม่รอด อีก สามสี่ปีข้างหน้า จะแก้ปัญหายังไง แล้วถ้าเป็นแบบนั้นจริง เค้าก็ไม่อยากทำให้เราเสียเวลา จากคำพูดนี้ ทำให้เรารู้สึกว่า ทำไมเค้าถอดใจตั้งแต่ยังไม่เริ่ม ในความคิดเรา ถ้าคืดว่ามันรอด มันก็จะรอด แต่ถ้าคิดว่าไม่รอดตั้งแต่ยังต้น ยังไงมันก็ไม่รอด
เลยอยากจะถามพี่ที่มีประสบการณ์ว่า พอจะมีแนวทาง หรือ วิธีที่แก้ปัญหาที่ทำให้ทุกอย่างดีขึ้นมากกว่านี้ไหมคะ หรือ เราควร หยุด หรือ ไปต่อ