เริ่มต้นเราคบกับ ผช คนนึงความสัมพันธ์เริ่มจากเพื่อนในที่ทำงาน บวกกับเป็นแก๊งเพื่อนในกลุ่มเดียวกัน เลยสนิทกัน ไปกินไปเที่ยวด้วยกันบ่อยๆ แรกๆน้อยคนมากที่จะรู้ว่าคบกัน จะมีแต่เพื่อนที่ทำงานเท่านั้นที่รู้ เราทำงานที่เดียวกัน แต่พักอยู่คนละห้อง ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่ตลอดเวลาปีครึ่งที่คบกัน เขาจะไม่เคยบอกกลุ่มเพื่อนสนิทเขาที่เรียนมาด้วยกันเลยว่าคบอยู่กับเรา ไม่เคยลงรูป ไม่ให้แท็ครูป ไม่เคยแสดงตัวว่าคบกัน ตลอดเวลาที่คบกันบางครั้งก็ชอบแชร์โพสถึงแฟนเก่าตลอดเวลา จนกลุ่มเพื่อนๆที่เรียนมาด้วยกันของเขาจะชอบเขามาแซว ว่าให้ลืมแฟนเก่าไปเหอะ เขามีใหม่แล้วอยู่ตลอดเวลา บางทีก็ชอบโพสเหมือนตัวเองโสด ประมาณว่าไม่มีคนคุย วันๆทำงาน กินข้าวกลับห้อง ดูยูทูป โพสเพ้อถึงความเหงา เราก็ได้แต่อ่านแล้วก็ร้องไห้ตลอดเวลา บางครั้งก็มีทะเลาะบ้าง แต่เขาก็ไม่เคยสนใจอะไร คำพูดประจำตัวก็คือ " ไม่ไหวก็พักได้นะ" เราก็ได้แต่ฝืนอดทนมาตลอดเพราะหวังว่าวันนึงเขาจะเปลี่ยน
เคยจับได้ว่าแอบคุยกับ ผญ อื่นแบบจังๆ เขาก็บอกแค่ไม่ได้คิดอะไร คุยเล่นๆ พอทะเลาะกันเรื่องนี้เขาก็เงียบไปเลย ไม่เคยทักมาคุยมาขอโทษอะไรกับเราเลย สุดท้ายเราต้องเป็นฝ่ายไปชวนคุยกับเขาเพราะยังรักเขาอยู่ หลังจากกับมาดีกัน เราเคยแอบดูโทรศัพท์เขา เห็นข้อความที่เขาคุยกับ ผญ คนนั้น โทรหากันช่วงที่ทะเลาะกับเรา คุยที่เป็น 20-30 นาที 2-3 รอบต่อวัน แต่เขาไม่โทรหาเราเลย บอกแค่กลับบ้านอยู่กับแม่ ไม่มีเวลา เราก็ได้แต่เงียบ ไม่พูดออกไปว่ารู้ เพราะไม่อยากทะเลาะกัน หลังจากนั้นก็มีเรื่อง ผญ คนอื่นๆเข้ามาตลอดให้เรารับรู้แต่เราก็ได้แต่เงียบเพราะไม่อยากทะเลาะกับเขา ฟังดูแล้วโง่มาก โง่จนเพื่อนด่าแล้วด่าอีก ก็ไม่เลิก
วันนึงเราคุยกัน เขาบอกว่าจะลาออกเพื่อเปลี่ยนงาน เราเองก็ตัดสินใจลาออกเพื่อจะย้ายไปทำงานทีเดียวกับเขา แต่ลึกๆ ก็อยากหนีเขาไปทำที่อื่น เพื่อจบๆปัญหา เคยลองคุยกับน้องที่รู้จักว่าอยากลองไปทำงานด้วย น้องเขาก็ยินดี แต่ระหว่าชนี้เราก็ใจร้อนลาออกมาก่อน ระหว่างที่รองานเรียก เราก็ขอมาลองทำงานกับน้องที่รู้จัก เป็นน้องที่รู้จักผ่านทางพี่อีกคนที่เราสนิท เคยเจอกัน 2-3 ครั้ง แต่เราเป็นเพื่อนในเฟสกันมา 2 ปีกว่าๆ ด้วยความว่างเลยอยากหาอะไรทำ น้องเขายินดีให้เราไปช่วยงาน แต่มันอยู่ไกลมากจาก กทม เลยต้องหาห้องพักสำรอง น้องเขาก็ยินดีเป็นธุระพาไปหาห้อง เพราะเราไม่มีรถ แถมตัวคนเดียว เลยเหมือนจะกลายเป็นภาระเขานิดๆ ในการไปรับส่งเราทุกวันเพราะเราไปช่วยเขาทำงาน ( ปล.น้องเขาไม่มีแฟนนะคะ) เขาชวนเราไปทุกที่ที่เขาไปเที่ยวกับเพื่อน คงกลัวเราเหงาหรือเปล่าไม่แน่ใจ ไปเที่ยวทะเล น้ำตก กินข้าว กินกาแฟ เรารู้จักทุกคนที่บ้านเขา กลุ่มเพื่อนเขา ด้วยความสนิทที่เจอกันทุกวัน ทำงานช่วยกันตลอดจาก ผญ คนนึงที่ไม่เคยมีคนดูแลเทคแคร์ ก็เลยรู้สึกดี (แต่น้องเองเขาก็ไม่เคยรู้ หรือรู้ว่าเรามีคนคบก็ไม่แน่ใจ เพราะเราเองก็ไม่ค่อยโพสรูป หรือข้อความหาคนที่คบ เพราะอายเพื่อนร่วมงานทุกวันนี้ก็ถูกมองว่าเราวิ่งตามคนคนนี้มาโดยตลอด โดยที่เขาไม่เคยสนใจเราเลย เขาไม่เคยพูดว่าเราเป็นแฟนเขา หรือบอกใครๆว่าเราเป็นแฟนเลย เคยถามว่าสถานะอะไร เขาก็ได้แต่โมโหใส่หาว่าเราหาเรื่องทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้)
ประจวบกับคนที่คบยังคงทำตัวเหมือนเดิมคือโพสอาลัยแฟนเก่าในเฟส เพื่อนๆก็เข้าไปเม้นแซวเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจคบกับน้องแล้วบอกเลิกคนที่คบอยู่เพราะทนนิสัยเดิมๆเขาไม่ไหว เรากลับมาเคลียห้อง เพื่อย้ายของไปอยู่ใกล้ๆที่ทำงานกับน้อง ตอนกลับมา กทม มีโอกาศได้เจอกัน เราก็คุยกันเล่นกันปกติ เราก็บอกเขาละว่าเราโคตรรักเขาเลย แต่เขาเองต่างหากที่ไม่เคยรักเราเลย เราอยู่แบบไม่มีตัวตนมาตลอด แล้วเขาก็ดันมาบอกว่า จริงๆแล้วเขาก็รักเรา บอกเราว่าไม่ต้องย้ายไปก็ทันนะ เปลี่ยนใจไหม เขางี้เง่าเองที่ผ่านมา เราร้องไห้หนักมากกับคำว่ารักของเขา เขาบอกจริงๆก็กะจะเริ่มคบกับเราแบบจริงจังเหมือนคนทั่วไป แต่เราดันตัดสินใจบอกเลิกเขาก่อน
ตอนนี้ที่บ้านของน้องเขาก็รู้ว่าเราคบกัน จะให้ไปอยู่ที่บ้านเขา เพราะจะได้ไม่ต้องไปเสียค่าเช่าทิ้งเดือนละหลายพัน
เราตัดสินใจอะไรไม่ถูกเลยตอนนี้ ได้แต่ร้องไห้ 😭😭😭
ระหว่างคนเก่าที่รักมาก กับ คนใหม่ที่ไม่ได้รักแต่ดีกับเราทุกอย่าง
เคยจับได้ว่าแอบคุยกับ ผญ อื่นแบบจังๆ เขาก็บอกแค่ไม่ได้คิดอะไร คุยเล่นๆ พอทะเลาะกันเรื่องนี้เขาก็เงียบไปเลย ไม่เคยทักมาคุยมาขอโทษอะไรกับเราเลย สุดท้ายเราต้องเป็นฝ่ายไปชวนคุยกับเขาเพราะยังรักเขาอยู่ หลังจากกับมาดีกัน เราเคยแอบดูโทรศัพท์เขา เห็นข้อความที่เขาคุยกับ ผญ คนนั้น โทรหากันช่วงที่ทะเลาะกับเรา คุยที่เป็น 20-30 นาที 2-3 รอบต่อวัน แต่เขาไม่โทรหาเราเลย บอกแค่กลับบ้านอยู่กับแม่ ไม่มีเวลา เราก็ได้แต่เงียบ ไม่พูดออกไปว่ารู้ เพราะไม่อยากทะเลาะกัน หลังจากนั้นก็มีเรื่อง ผญ คนอื่นๆเข้ามาตลอดให้เรารับรู้แต่เราก็ได้แต่เงียบเพราะไม่อยากทะเลาะกับเขา ฟังดูแล้วโง่มาก โง่จนเพื่อนด่าแล้วด่าอีก ก็ไม่เลิก
วันนึงเราคุยกัน เขาบอกว่าจะลาออกเพื่อเปลี่ยนงาน เราเองก็ตัดสินใจลาออกเพื่อจะย้ายไปทำงานทีเดียวกับเขา แต่ลึกๆ ก็อยากหนีเขาไปทำที่อื่น เพื่อจบๆปัญหา เคยลองคุยกับน้องที่รู้จักว่าอยากลองไปทำงานด้วย น้องเขาก็ยินดี แต่ระหว่าชนี้เราก็ใจร้อนลาออกมาก่อน ระหว่างที่รองานเรียก เราก็ขอมาลองทำงานกับน้องที่รู้จัก เป็นน้องที่รู้จักผ่านทางพี่อีกคนที่เราสนิท เคยเจอกัน 2-3 ครั้ง แต่เราเป็นเพื่อนในเฟสกันมา 2 ปีกว่าๆ ด้วยความว่างเลยอยากหาอะไรทำ น้องเขายินดีให้เราไปช่วยงาน แต่มันอยู่ไกลมากจาก กทม เลยต้องหาห้องพักสำรอง น้องเขาก็ยินดีเป็นธุระพาไปหาห้อง เพราะเราไม่มีรถ แถมตัวคนเดียว เลยเหมือนจะกลายเป็นภาระเขานิดๆ ในการไปรับส่งเราทุกวันเพราะเราไปช่วยเขาทำงาน ( ปล.น้องเขาไม่มีแฟนนะคะ) เขาชวนเราไปทุกที่ที่เขาไปเที่ยวกับเพื่อน คงกลัวเราเหงาหรือเปล่าไม่แน่ใจ ไปเที่ยวทะเล น้ำตก กินข้าว กินกาแฟ เรารู้จักทุกคนที่บ้านเขา กลุ่มเพื่อนเขา ด้วยความสนิทที่เจอกันทุกวัน ทำงานช่วยกันตลอดจาก ผญ คนนึงที่ไม่เคยมีคนดูแลเทคแคร์ ก็เลยรู้สึกดี (แต่น้องเองเขาก็ไม่เคยรู้ หรือรู้ว่าเรามีคนคบก็ไม่แน่ใจ เพราะเราเองก็ไม่ค่อยโพสรูป หรือข้อความหาคนที่คบ เพราะอายเพื่อนร่วมงานทุกวันนี้ก็ถูกมองว่าเราวิ่งตามคนคนนี้มาโดยตลอด โดยที่เขาไม่เคยสนใจเราเลย เขาไม่เคยพูดว่าเราเป็นแฟนเขา หรือบอกใครๆว่าเราเป็นแฟนเลย เคยถามว่าสถานะอะไร เขาก็ได้แต่โมโหใส่หาว่าเราหาเรื่องทุกครั้งที่พูดเรื่องนี้)
ประจวบกับคนที่คบยังคงทำตัวเหมือนเดิมคือโพสอาลัยแฟนเก่าในเฟส เพื่อนๆก็เข้าไปเม้นแซวเหมือนเดิม เราเลยตัดสินใจคบกับน้องแล้วบอกเลิกคนที่คบอยู่เพราะทนนิสัยเดิมๆเขาไม่ไหว เรากลับมาเคลียห้อง เพื่อย้ายของไปอยู่ใกล้ๆที่ทำงานกับน้อง ตอนกลับมา กทม มีโอกาศได้เจอกัน เราก็คุยกันเล่นกันปกติ เราก็บอกเขาละว่าเราโคตรรักเขาเลย แต่เขาเองต่างหากที่ไม่เคยรักเราเลย เราอยู่แบบไม่มีตัวตนมาตลอด แล้วเขาก็ดันมาบอกว่า จริงๆแล้วเขาก็รักเรา บอกเราว่าไม่ต้องย้ายไปก็ทันนะ เปลี่ยนใจไหม เขางี้เง่าเองที่ผ่านมา เราร้องไห้หนักมากกับคำว่ารักของเขา เขาบอกจริงๆก็กะจะเริ่มคบกับเราแบบจริงจังเหมือนคนทั่วไป แต่เราดันตัดสินใจบอกเลิกเขาก่อน
ตอนนี้ที่บ้านของน้องเขาก็รู้ว่าเราคบกัน จะให้ไปอยู่ที่บ้านเขา เพราะจะได้ไม่ต้องไปเสียค่าเช่าทิ้งเดือนละหลายพัน
เราตัดสินใจอะไรไม่ถูกเลยตอนนี้ ได้แต่ร้องไห้ 😭😭😭