เรื่องของความรักที่ไม่เคยสมหวังสักที

ขอเรียกตัวเองว่าหนูเเล้วกันน่ะคะแต่อายุก็ไม่ใช่น้อยแล้วน่ะ55555หนูมีเเฟนจริงๆจังๆตอนอายุ20ปีค่ะโครตช้าในกลุ่มน่ะมีสาวอยู่5คนแต่ตอนนี้มีลูกกันหมดแล้วคิดในใจตัวเองแรดที่สุดในกลุ่มทำไมโสดมาถึงขนาดนี้ได้ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันนะหรืออาจจะหน้าตาไม่ดีด้วยล่ะมั้งตอนนี้ก็อายุ25ปีเเล้วทำไมถึงไม่เจอคนที่อยากอยู่กับเราไปตลอดสักทีอายุก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆหน้าที่การงานก็มั่นคงแต่ยังเรียนอยู่น่ะคะเเต่ไม่รีบจบเรียนไปเรื่อยๆเคยคิดกันไหมว่าตัวเองเหมาะกับการอยู่คนเดียวไม่เหมาะสมกับใครคุยกับใครก็ต้องเลิกหมดเป็นเพราะว่าไม่เข้าใจกันหรือเป็นเพราะเข้ากันไม่ได้ก็ไม่รู้น่ะเคยไปนั่งทบทวนว่าเป็นเพราะเราทำได้ไม่ดีมากพอหรือเปล่าถึงได้ไม่มีใครสักที  เคยเป็นกันไหมแบบอารมณ์ไม่อยากมีเเฟนแต่ในใจโครตอยากมีคนอยู่ข้างๆคอยให้กำลังใจคอยปลอบใจคอยเพิ่มความสุขรู้อยู่ในใจว่าครอบครัวคือคนที่ให้เราได้มากสุดแต่มันตกอยู่ในฟิวส์นั้นอ่ะมันต้องการแฟนไม่ใช่ครอบครัวไม่ใช่ว่าไม่เห็นครอบครัวน่ะเเต่จะให้ไปอ้อนพ่อแม่หรอแบบกอดรัดงอแงอย่างงี้หรอมันก้อไม่ได้โตเเล้วเเถมจะโดนบาทากลับมาด้วยแล้วเวลาผ่านๆๆไปมันรู้สึกว่า safe zone เรามันเริ่มมีล่ะเริ่มหวงตัวเอง เริ่มเฉยๆ เริ่มไม่ร้องไห้ เริ่มไปไหนมาไหนคนเดียว นี่เลเวล 99.99% ไปเกาหลีคนเดียวแบบฟิวส์คือเศร้ามากมากจนแบบร้องไห้คนเดียวว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ว่ะไม่เข้าใจเลยคนรอบข้างไปไหนหมดแล้วมันก็เริ่มมีอาการที่แบบไม่อยากเสียใจ ไม่อยากคิดมาก ไม่อยากร้องไห้ ไม่อยากจะไปหวังใครอีก มันเลยทำให้คนอื่นๆที่อยากจะเข้าหาเราเเต่เเมร่งเข้าไม่ได้เพราะเราให้เขาได้เเค่นั้นถามหนูบ่นอยากมีเเฟนเเต่ทำไมถึงทำแบบนี้ก็คนที่เข้ามาเขาไม่พยายามถ้าเขาพยายามที่จะเข้ามามันก็สำเร็จไปแล้วป่ะไม่ใช่ถอดใจกันง่ายๆแบบนี้///ฝากถึงผู้ชายแค่การขอเป็นแฟนมันยากนักหรอปากแข็งมากไหมอ่ะเอาเท้าตบปากสักทีสองที/// ในใจหนูคิดว่าการเริ่มต้นเป็นแฟนกันคือการขอเป็นแฟนเว้ยไม่ใช่มาทำตัวเป็นเจ้าของมาหึงมาหวงเเล้วบอกว่าเราทำตัวไม่ดีเห้ยคุณเป็นแค่คนคุยกำลังจะพัฒนาความสัมพันธ์ไม่ใช่เเฟนกันสักหน่อยเพราะคุณไม่เคยบอกเเล้วทำไมผู้หญิงจะต้องถามเพราะคิดว่ามันคือหน้าที่ของผู้ชายที่ต้องทำ แต่พอโตขึ้นหนูก็เริ่มรู้ว่าความรักมันมีมากกว่านั้น บางคนก็อยู่กันแบบเพื่อน แบบพี่น้อง แบบพ่อ หรือ แบบแม่ หรือแบบลูก ดูแลกันแบบนี้ไปเรื่อยๆจนแต่งงานหรือจนแก่เฒ่า มันยากมากที่ใครสักคนต้องมีการอดทน  เสียสละ  ปลอบใจ  เสียใจ และอื่นๆมากมายที่มันเกิดขึ้นกับตัวของเราเอง เคยเป็นไหมที่แบบบ่นว่าอยากมีแฟนบ่นๆๆๆๆๆๆๆๆ แต่พอมีคนเข้ามาก็ไม่สนใจเขา ก็มันไม่ใช่ความรู้สึกแบบนั้นอ่ะ มันทำไม่ได้อ่ะคุยๆกันไปเดี๋ยวก็ชอบเอง ถ้าเป็นหนูในการหาแฟนคุยครั้งเเรกเเล้วรู้สึกดีหรือเวลาที่อยู่ด้วยกันเเล้วทำให้เราพูดคุยกับเขาหรือเขาทำให้มีความสุขนั่นแหละครับได้ใจไปแล้ว 1% อีก 99% ไปตามหาเอานะเคยมีความรักอยู่คนนึงเรารักเขามากๆๆๆๆๆๆๆมากจนเสียสละ  อดทน  ยอมเจอปัญหา  ดูแลเอาใจใส่ไม่บกพร่องไว้เป็นอย่างดีแต่มันก็จะมีบางช่วงที่ท้อ ไม่ไหว เหนื่อย มันล้าไปหมดมันรู้สึกได้ถึงหัวใจเรามันเหนื่อยน่ะต้องการพักผ่อนนะ มันเลยต้องทำให้จบสิ้นความสัมพันธ์ไว้แต่เพียงเท่านี้แต่หนูก็ไม่เคยลืมเขาน่ะเขาเป็นคนที่รักมากที่สุดคนนึงก็เป็นได้ไม่เสียใจเลยที่ได้เจอเขาไม่เสียใจเลยที่ได้รักเขาแต่มันจะเป็นความทรงจำที่ดีตลอดไป 🙂🙂🙂
#เหมือนเหงาอ่ะเหมือนมาบ่นให้คนที่ไม่รู้จักสักอ่ะ 55555 มีตอนนึงไปฉลองวันเกิดตัวเองเเต่งตัวสวยมากกกกก คือชอบชมตัวเองว่าสวยเพราะมันเพิ่มความมั่นหน้าไปได้ 50% พอไปร้านเหล้าไปเม้ามอยกับเพื่อนไปหัวเราะ เฮฮามีความสุข แต่ก็มีโต๊ะข้างๆนี่แหละเขาหาว่าเพื่อนเป็นเเฟนเรานี่บอกไม่ใช่คุยกันถูกคอด้วยนะเเล้วก็ให้เบอร์ไปสรุป อีนี่นกคืออะไรทำอะไรผิดหรือขอไปงั้นๆๆ รกสมองอ่ะ 55555 อย่าขอเลยถ้าขอเเล้วไม่ยอมโทรมา พอถามเพื่อนเพื่อนบอกคงเมา 55555 เอ่อดีเหมือนกันแบบนี้ก็มีด้วย =โสดยันลูกเพื่อนโตเข้าอนุบาลเเล้วอีนี่ยังไม่มีเป็นตัวตนสักที= พี่ที่ทำงานก้อบอกว่าเมื่อไหร่จะหาแฟนก็บอกไปมันหาได้ง่ายสะทีไหนกันล่ะมันยากนะไม่ใช่หากันได้ง่ายๆๆหาเงินยังง่ายกว่าหาแฟนเลย ถึงขั้นโหลดแอพหาคู่เยอะมากๆๆๆๆ6-7แอพแต่พอสุดท้ายเเล้วมันไม่ใช่ทางนี้อ่ะเล่นได้ 3-4วันลบแอพทิ้งทั้งหมด แต่ยังไงก็ใช้ชีวิตปกติของเราไปอะไรจะเกิดต้องเกิด  อะไรมันจะมามันก็คงมาเอง ☺☺ ได้แต่ยิ้มให้กับตัวเองว่าเดี๋ยวถ้ามาก็มีเอง 💜💜💜 รัก Myself
@รักตัวเองให้มากๆนะ