สวีดัส..สวัสดีครับทุกท่าน 🙏🙏🙏
...ก็ตามหัวข้อกระทู้ “เรียนต่อหรือพอแค่นี้”
ตอนนี้ผมอายุ 26 ปีแล้ว ผมเรียนจบ ป.ตรี สาขาไอที ปี 58 (ม.ราชภัฎนะครับ จบภายใน 3ปี ครึ่งแล้วทำงานเลย) ทำงานมาได้ปีครึ่งก็คิดว่ามันไม่ใช่ มันสบายเกินไปและหน้าเบื่อไปนิดสังคมก็แคบมาก เลยตัดสินใจ(แบบคิดเองเออเองเผื่อจะดี) เปลี่ยนออกมาทำงานบริษัทแบบลูกจ้างที่ใช้แต่แรงอย่างเดียว 2 ปี ก็รู้ว่ามันไม่ไปไหนแน่ แต่เพื่อนโคตรเยอะและช่วยเหลือเราเสมอ (เรื่องความก้าวหน้ามันช้ามาก) ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านทำงานออนไลน์ไปด้วย รายได้ก็พอประมาณไม่ขาด 2x,xxx แต่ดันชอบสิ่งที่ทำตอนนี้ด้วยคือ เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ เลี้ยงวัว และอากาศที่บ้าน (สาเหตุที่ออกจากงานคือผมแพ้สารเคมีและฝุ่นที่โรงงาน เป็นลมพิษทุกวัน ทรมานมากในการใช้ชีวิต ตอนนี้อาการดีขึ้นมาก) เลยต้องลองหาสิ่งใหม่ๆ
...กลับมาตอนเรียน ตั้งแต่ตอนเรียนแล้วผมก็ว่ามันยังไม่ลึกซึ้งแบบสาแก่ใจพอ ผมเป็นคนชอบเทคโนโลยีใหม่ๆ เป็นคนจำจดในสิ่งที่ทำบ่อยๆเท่านั้น ชอบคณิต วิทย์ ชีวะ อังกฤษ ทำให้ผมเรียนรู้เร็วแต่ก็ลืมเร็วเช่นกัน ตอนนี้ผมคิดจะต่อ ป.ตรี อีก 1ใบมหาลัยดังๆ และเด่นด้านนี้คือ วิศวะคอมฯ หรือเขียนโปรแกรมจ๋า (ที่สำคัญโรงงานรับแต่ ม. แถวหน้า) มันจะสายไปมั้ย แต่ในใจก็กลัวไม่ไหวเรื่องค่าใช้จ่าย ยังลังเลอยู่คือไม่รู้จะคุยปรึกษาใครได้บ้าง คือตอนนี้ตามหาสิ่งที่ชอบและยังหาไม่เจอ คือทุกวันคิดมาตลอด ทางบ้านก็บอกให้อยู่บ้านทำงานออนไลน์ไปด้วยก็พอมีกินมีเก็บ แต่ตัวเราก็ยังคิดว่าไม่ใช่อีก รึเราชอบ Social ตูละเบื่อตัวเองมาก
...ผมยังคิดอยากออกเดินทางค้นหาตัวเองกับรถไฟสายทรานไซบีเรีย จริงจังนะเนี๊ยะ เผื่อจะเจออะไรดีๆ
👉👉 “ขอคำปรึกษาและแนะนำหน่อยครับใครเคยเป็นแบบเราและเคยประสบผลสำเร็จในการตัดสอนใจ Please!!”
ปล.ที่บ้านเราทำนา ทำไร่ ไม่ได้มีรายได้มากมาย แต่เราขยันอยู่นะ อวยตัวเอง ทุกวันไม่ได้ทำงาน บ. แต่ก็รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทางบ้านได้สบาย ทำงานบ้าน ทำกับข้าวทำหมด 55 จะทำไงดี เหมือนลอยในอวกาศ ต้องหาที่ยึดเหนี่ยวด่วนๆ
เรียนต่อ...หรือพอแค่นี้
...ก็ตามหัวข้อกระทู้ “เรียนต่อหรือพอแค่นี้”
ตอนนี้ผมอายุ 26 ปีแล้ว ผมเรียนจบ ป.ตรี สาขาไอที ปี 58 (ม.ราชภัฎนะครับ จบภายใน 3ปี ครึ่งแล้วทำงานเลย) ทำงานมาได้ปีครึ่งก็คิดว่ามันไม่ใช่ มันสบายเกินไปและหน้าเบื่อไปนิดสังคมก็แคบมาก เลยตัดสินใจ(แบบคิดเองเออเองเผื่อจะดี) เปลี่ยนออกมาทำงานบริษัทแบบลูกจ้างที่ใช้แต่แรงอย่างเดียว 2 ปี ก็รู้ว่ามันไม่ไปไหนแน่ แต่เพื่อนโคตรเยอะและช่วยเหลือเราเสมอ (เรื่องความก้าวหน้ามันช้ามาก) ตอนนี้กลับมาอยู่บ้านทำงานออนไลน์ไปด้วย รายได้ก็พอประมาณไม่ขาด 2x,xxx แต่ดันชอบสิ่งที่ทำตอนนี้ด้วยคือ เลี้ยงปลา เลี้ยงไก่ เลี้ยงวัว และอากาศที่บ้าน (สาเหตุที่ออกจากงานคือผมแพ้สารเคมีและฝุ่นที่โรงงาน เป็นลมพิษทุกวัน ทรมานมากในการใช้ชีวิต ตอนนี้อาการดีขึ้นมาก) เลยต้องลองหาสิ่งใหม่ๆ
...กลับมาตอนเรียน ตั้งแต่ตอนเรียนแล้วผมก็ว่ามันยังไม่ลึกซึ้งแบบสาแก่ใจพอ ผมเป็นคนชอบเทคโนโลยีใหม่ๆ เป็นคนจำจดในสิ่งที่ทำบ่อยๆเท่านั้น ชอบคณิต วิทย์ ชีวะ อังกฤษ ทำให้ผมเรียนรู้เร็วแต่ก็ลืมเร็วเช่นกัน ตอนนี้ผมคิดจะต่อ ป.ตรี อีก 1ใบมหาลัยดังๆ และเด่นด้านนี้คือ วิศวะคอมฯ หรือเขียนโปรแกรมจ๋า (ที่สำคัญโรงงานรับแต่ ม. แถวหน้า) มันจะสายไปมั้ย แต่ในใจก็กลัวไม่ไหวเรื่องค่าใช้จ่าย ยังลังเลอยู่คือไม่รู้จะคุยปรึกษาใครได้บ้าง คือตอนนี้ตามหาสิ่งที่ชอบและยังหาไม่เจอ คือทุกวันคิดมาตลอด ทางบ้านก็บอกให้อยู่บ้านทำงานออนไลน์ไปด้วยก็พอมีกินมีเก็บ แต่ตัวเราก็ยังคิดว่าไม่ใช่อีก รึเราชอบ Social ตูละเบื่อตัวเองมาก
...ผมยังคิดอยากออกเดินทางค้นหาตัวเองกับรถไฟสายทรานไซบีเรีย จริงจังนะเนี๊ยะ เผื่อจะเจออะไรดีๆ
👉👉 “ขอคำปรึกษาและแนะนำหน่อยครับใครเคยเป็นแบบเราและเคยประสบผลสำเร็จในการตัดสอนใจ Please!!”
ปล.ที่บ้านเราทำนา ทำไร่ ไม่ได้มีรายได้มากมาย แต่เราขยันอยู่นะ อวยตัวเอง ทุกวันไม่ได้ทำงาน บ. แต่ก็รับผิดชอบค่าใช้จ่ายทางบ้านได้สบาย ทำงานบ้าน ทำกับข้าวทำหมด 55 จะทำไงดี เหมือนลอยในอวกาศ ต้องหาที่ยึดเหนี่ยวด่วนๆ