จากนิสัยในคติโบราณที่ว่า รากษสไม่ปรารถนาสิ่งใดเลย นอกจากการได้กินเนื้อสัตว์เท่านั้น และนามอื่นๆที่ใช้เรียก รากษส...ดูไม่สง่างามอย่างภาพลักษณ์เทวดาเลย เช่น
อิษฏิปัจ ...ผู้ขโมยเครื่องสังเวย
นฤจักษ์ ...กินคน
กราพยาท ...กินเนื้อ
รักตป ...ผู้กินเลือด
ทันทศุก ...ผู้กัด
ปรฆัส ...ตะกละ
ทั้งไม่ปรากฏการนับถือของคนโบราณโดยทั่วไป...ผิดกับพวกผีเสื้อที่แม้ว่ากันว่าดุร้าย...แต่ก็ยังปรากฏการบูชาในบางถิ่น เช่นไหว้ผีขุนน้ำ(ผีเสื้อน้ำ)
แม้แต่ผีเสื้อเอง...ในชาดกก็มีการถามพระโพธิสัตว์ถึงคำว่า เทวะธรรม...ก็น่าคิดว่า มุ่งหมายจะเป็นเทวดาในอนาคต...มากกว่าเป็นเทวดาประเภทหนึ่งอยู่แล้ว (ถ้าตอบไม่ได้ ก็จะจับกิน...ด้วยได้รับอนุญาติให้จับกินได้เฉพาะสัตว์ที่เข้ามาในเขตของตนเท่านั้น...)
รากษส บริวารท้าววิรุฬหกเป็นเทวดาประเภทหนึ่งหรือเปล่าครับ