ทำไมแม่ต้องพูดให้เรารู้สึกผิดอยู่ซ้ำๆด้วย

เรารู้ดีว่าเราใช้เงินเปลือง เราบอกแล้วเราพยายามแล้วเรื่องเก็บเงิน เรามีเงินเก็บมีบัญชีตัวเอง แต่แม่ก็เอาแต่ด่าว่าใช้เงินเปลือง พอเห็นเพื่อนที่เป็นลูกคนเดียวคุยกับแม่เขาแล้วตัดภาพมาที่เรา5555 เราไม่รู้อ่ะว่าจะไปหาเงินมาตากไหน เรียนอยู่แค่ ม.5 รู้สึกผิดจรอยากตาย เราเหนื่อยจะแย่กับคำพูดของแม่ เรารู้สึกผิดมากแค่ไหนที่ใบ้เงินท่านแบบนี้ เรารู้สึกผิดตลอดที่ต้องเกิดมาใช้เงินคนอื่น แต่แม่กูเอาแต่พูดย้ำๆซ้ำซาก ไม่ใช่แค่เราที่โดนว่าใช้เงินเปลือง พ่อก็โดน แม่เราเป็นเครียดๆน่ะค่ะ แค่หน้าก็ไม่รับแขกแล้ว เราจนปัญญารู้สึกไม่อยากขอเงินแต่เราก้ไม่รุ้ว่าจะหาเงินมาจากไหนมาใช้ บ้านก็บ้านนอกไม่มีงานให้ทำพาทไทม์อะไรทำนองนั้นไม่มี เราต้องขายยาเอาเงินมาเรียนเองหรอท่านถึงจะพอใจ เพราะเป็นแบบนี้แหละเราถึงไม่อยากอยู่ที่นี่อีกแล้ว เราเป็นลูกคนเดียวจะผิดถ้าจะย้ายบ้านไปอยุ่ที่อื่นคนเดียวตอนมีงานทำ แต่ส่งเงินชดใช้ท่านเอาค่ะ เหนื่อยจะแย่ การเรียนก็ว่าเราได้เกรดน้อย อินู่นอินี่ได้เยอะกว่าทำไมไม่ทำให้ได้แบบเขา พอเวลาไปเรียนพิเศษก็จะโดนเปรียบเทียบกับคนเก่งๆว่าเก่งแล้วไม่ได้เรียนะพิเศษ เราไม่อยากอยู่สังคมแบบนี้เลย