เรารู้ว่าการเกลียดพ่อมันบาป แต่นานวันเข้าจากที่รู้สึกเฉยๆ กลับกลายเป็นเกลียด จนตอนนี้เกลียดเข้าไส้ เข้ากระดูกดำไปแล้ว ด่าทุกวัน ด่าแบบไม่มีเหตุผล ไม่มีเรื่องอะไรให้ด่า ก็สรรหามาด่าจนได้


บ้าง ในโลกนี้คงไม่มีใครฉลาดเท่าพ่อแล้วล่ะมั้ง โมโปใครมาก็มาลงที่เรา เราก็งงทำไมต้องมาลงที่เรา เราผิดอะไร พ่อเป็นคนที่ชอบด่าคนอื่นมากใครเถียง หรือขัดใจไม่ได้เลย ชอบใช้ความรุนแรงด้วย เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ เราก็งงแม่ทนอยู่กับพ่อได้ยังวงพวกญาติๆพี่น้องไม่มีใครมาสุงสิงพ่อเลย คิดดูเอาเองว่าต้องเอาแต่ใจขนาดไหน เพื่อนฝูงก็ไม่ค่อยมี เพราะชอบข่มคนอื่น ใครเขาจะชอบล่ะขนาดลูกตัวเองยังไม่ชอบเลย เล่นการพนันด้วย พอแพ้ก็มาอารมเสียใส่ คือตอนนี้อยู่เหมือนเป้นที่ระบายพ่ออ่ะ ก็ต้องยอมต่อไป ขอเวลาอีก4ปี เรียนจบได้ทำงานเอง จะไม่กลับมาให้รบกวนเลย พิมพ์ไปร้องไห้ไปไม่รู้ทำไมเหมือนกัน คืออั้นไว้นานแล้ว ไม่มีใครให้ระบายเลย เพราะไม่ได้ออกไปไหนเลยนี่จะขึ้นมหาลัยแล้วเชื่อไหมว่าไม่เคยได้ไปบ้านเพื่อนเลย เก็บกดสุดๆ พอได้ระบายแล้วรู้สึกโล่งมานิดนึง ต้องกลับไปเผชิญหน้ากับนรกต่อ เห้อ
ใครเกลียดพ่อบ้าง