อยากหนีจากสิ่งที่เป็นอยู่ค่ะ

หนูเป็นเด็กคนหนึ่งที่คนในครอบครัวมักด่าว่าไม่เอาไหน ไม่ได้เรื่อง แล้วชอบเอาไปเปรียบเทียบกับคนนู้นคนนี้เป็นประจำ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน และเรื่องอื่นๆ หนูอยากบอกพวกเขาเหลือเกินว่าหนูทำสุดความสามารถแล้ว  ด้วยความที่หนูเป็นพี่คนโตเลยต้องคอยเสียสละอะไรให้น้องอันนี้หนูเข้าใจดีค่ะ แต่หนูงงตรงที่ว่า ไม่ว่าน้องจะทำผิดหนักแค่ไหน สุดท้ายคนที่โดนด่า และต้องรับผิดชอบเรื่องที่น้องทำก็คือหนู เคยมีครั้งหนึ่งน้องทำบางอย่างที่ไม่สมควร หนูเลยจะเตือนน้อง แต่ก็โดนคนในครอบครัวด่าว่า เอาเรื่องตัวเองให้รอดก่อนเถอะ หนูผิดอะไรคะแค่หวังดีกับน้อง เสียความรู้สึกมากเลย เวลาคนในครอบครัวคนไหนอารมณ์เสียมา สุดท้ายก็มาลงที่หนู มาโวยวายใส่หนู หนูพยายามไม่ตอบโต้ ทำได้เพียงแอบร้องไห้ อดทนไว้ จนตอนนี้หนูรู้สึกว่าหนูอยากจะหนีไปไกลๆ ไปที่ไกลๆแบบไม่ต้องพบเจอคนในครอบครัวนี้อีกเลย หนูอยากจะทิ้งทุกอย่างไว้ข้างหลัง อยากไม่สนใจอะไรอีกแล้ว หนูสงสารตัวเอง แต่สุดท้ายมันก็เป็นแค่ความเพ้อเจ้อ เมื่อในโลกจริงๆหนูก็ยังคงต้องวนเวียนอยู่ที่เดิม ทั้งๆที่พยายามปล่อยวาง ไม่เก็บอะไรมากมายมาคิด แต่ทำไมหนูยังเจ็บอยู่ ยังต้องเจอกับอะไรแบบนี้อยู่ อยากจะหนีออกบวชก็ทำไม่ได้อีก เขาคงไม่ยอม เห้อ การใช้ชีวิตในโลกนี้มันยากจังเลย หนูว่าหนูคงสู้ได้อีกไม่นานหรอกค่ะ 55555 เอาจริงๆเหมือนหนูมาระบายมากกว่าอ่ะ