สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
ถ้าเป็นเมื่อก่อนเวลาได้อ่านอะไรแบบนี้ผมจะแหวะทันทีเลยครับ อะไรจะเพ้อเจ้อโลกสวยขนาดนี้ แต่เมื่อวันหนึ่งสิ่งที่เป็นอยู่มันไม่ได้ช่วยให้ตัวผมหลุดพ้นจากความทุกข์ ก็เลยจำต้องเริ่มละทิ้งตัวตนเก่า เริ่มมองทุกอย่างในตัวเราเป็นความรับผิดชอบของเราเอง เริ่มทำความรู้จักตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง เรียนรู้ที่จะรักตัวเอง เรียนรู้การดับทุกข์ด้วยการให้อภัยทั้งให้อภัยตัวเองและคนที่ทำร้ายเรา เรียนรู้การเผชิญหน้ากับความจริง เรียนรู้ที่จะปล่อยวาง จนทุกวันนี้ผมเป็นทั้งหมดที่คุณเขียนมาเลยครับ จริง ๆ ก็ไม่ได้เข้มแข็งขึ้นกว่าเมื่อก่อนมากมายอะไรหรอก แต่จัดการกับสุข/ทุกข์ของตัวเองได้ดีกว่าเมื่อก่อนมาก ทัศนคติที่เปลี่ยนไปทำให้แนวทางชีวิตเปลี่ยนตามไปด้วย...
ทุกวันนี้ผมให้ความสำคัญกับการสื่อสารกับตัวเองมาก ๆ เพราะคำพูดที่ใช้พูดคุยกับตัวเองมีผลต่อการกำหนดทิศทางของชีวิตค่อนข้างมาก จะไม่สร้างอะไรที่เป็นพลังงานด้านลบกับตัวเองเลย ซึ่งก็สังเกตได้ชัดเจนเลยว่าปัญหาและความทุกข์ของผมน้อยกว่าเพื่อนมาก ผมแทบจะไม่เคยต้องขอคำปรึกษาหรือระบายอะไรกับใคร จัดการความทุกข์และสร้างความสุขได้จากการใช้ชีวิตของตัวเอง ผมตำหนิตัวเองเพื่อให้รู้ว่าตัวเองผิดและหาคำตอบว่าผิดเพราะอะไร ไม่ใช่ตำหนิเพื่อเหยียบย่ำคุณค่าภายในตัว ในวันที่ผมบอกกับตัวเองว่า "ทำไม่ได้" นั่นแปลว่าได้ผ่านการคิดมาแล้วว่าทำไมถึงทำไม่ได้ ยอมรับได้ในส่วนที่ไม่ดีพร้อมและก็ยินดีกับส่วนที่ดีพร้อมของตัวเองด้วยเช่นกัน...
ครั้งแรกที่ผมสามารถรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเองได้คือการได้เห็นรอยยิ้มของตัวเองครับ มันไม่ใช่ร้อยยิ้มที่ไร้ความสุขเหมือนที่ชินตาก่อนหน้านั้น มันเป็นรอยยิ้มเดิมแต่กลับมองแล้วมีชีวิตชีวาและความสุข สัมผัสได้ว่าคนรอบข้างก็มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเสมอเวลาที่ปฏิสัมพันธ์กับผม ซึ่งต่างจากตอนที่ยังแบกความทุกข์อยู่ รู้สึกว่าทุกวันนี้ตัวเองเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ขึ้น ไม่ได้สมบูรณ์พร้อมแต่สมบูรณ์พอที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แข็งแรงพอที่จะป้องกันตัวเองจากพลังงานลบรอบตัว พอผมเปลี่ยน สิ่งที่ได้รับจากคนรอบข้างก็เปลี่ยนไปด้วย ผมถึงขอบคุณความผิดหวังครั้งนั้นเสมอที่พาผมไปยังจุดที่เหลือเพียงทางเลือกเดียว ก็คือการรักตัวเอง...
ทุกวันนี้ผมให้ความสำคัญกับการสื่อสารกับตัวเองมาก ๆ เพราะคำพูดที่ใช้พูดคุยกับตัวเองมีผลต่อการกำหนดทิศทางของชีวิตค่อนข้างมาก จะไม่สร้างอะไรที่เป็นพลังงานด้านลบกับตัวเองเลย ซึ่งก็สังเกตได้ชัดเจนเลยว่าปัญหาและความทุกข์ของผมน้อยกว่าเพื่อนมาก ผมแทบจะไม่เคยต้องขอคำปรึกษาหรือระบายอะไรกับใคร จัดการความทุกข์และสร้างความสุขได้จากการใช้ชีวิตของตัวเอง ผมตำหนิตัวเองเพื่อให้รู้ว่าตัวเองผิดและหาคำตอบว่าผิดเพราะอะไร ไม่ใช่ตำหนิเพื่อเหยียบย่ำคุณค่าภายในตัว ในวันที่ผมบอกกับตัวเองว่า "ทำไม่ได้" นั่นแปลว่าได้ผ่านการคิดมาแล้วว่าทำไมถึงทำไม่ได้ ยอมรับได้ในส่วนที่ไม่ดีพร้อมและก็ยินดีกับส่วนที่ดีพร้อมของตัวเองด้วยเช่นกัน...
ครั้งแรกที่ผมสามารถรับรู้ถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวเองได้คือการได้เห็นรอยยิ้มของตัวเองครับ มันไม่ใช่ร้อยยิ้มที่ไร้ความสุขเหมือนที่ชินตาก่อนหน้านั้น มันเป็นรอยยิ้มเดิมแต่กลับมองแล้วมีชีวิตชีวาและความสุข สัมผัสได้ว่าคนรอบข้างก็มีรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเสมอเวลาที่ปฏิสัมพันธ์กับผม ซึ่งต่างจากตอนที่ยังแบกความทุกข์อยู่ รู้สึกว่าทุกวันนี้ตัวเองเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ขึ้น ไม่ได้สมบูรณ์พร้อมแต่สมบูรณ์พอที่จะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข แข็งแรงพอที่จะป้องกันตัวเองจากพลังงานลบรอบตัว พอผมเปลี่ยน สิ่งที่ได้รับจากคนรอบข้างก็เปลี่ยนไปด้วย ผมถึงขอบคุณความผิดหวังครั้งนั้นเสมอที่พาผมไปยังจุดที่เหลือเพียงทางเลือกเดียว ก็คือการรักตัวเอง...
แสดงความคิดเห็น
คนเก่าที่เลิกกันไป เค้าจะกลับมาไหม
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น สำหรับคนที่ถูกเททั้งหลาย ที่อยากจะให้คนรักกลับมา สิ่งที่ทำได้ก็คือ การหยุดนิ่ง แล้วลองทบทวนปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นก่อนว่า ในช่วงที่คบกัน ก่อนที่จะเลิกรากันไป คุณทะเลาะกันทุกวันไหม หรือถึงขั้นลงมือทำร้ายไหม คุณมีความสุขไหม คุณได้เป็นตัวของตัวเองไหม คุณต้องถามตัวเองก่อนด้วยคำถามเหล่านี้ และต้องตอบคำถามเหล่านี้ด้วยความซื่อสัตย์ต่อใจตัวเอง(คุณไม่สามารถหลอกตัวเองได้ เพราะจิตใต้สำนึกของคุณนั้นย่อมรู้ดีกว่าอัตตาของคุณ) ถ้าคำตอบของคุณทั้งหมดคือ "ไม่" ก็ขอให้คุณคิดต่อไปว่า แล้วคุณจะยังคิดที่จะดึงเค้ากลับมาทำไม ดึงกลับมาแล้วก็ใช่ว่าจะเหมือนเดิม สุดท้ายก็ลงเอยที่การทะเลาะกันหนักกว่าเดิม และการเลิกราในที่สุด
หลังจากที่คุณพิจารณาถึงปัญหาตรงนี้แล้ว ขั้นตอนต่อไปก็คือ การทำตัวคุณ ให้มีคุณค่า ด้วยการรักและเคารพตัวเองก่อนเป็นอับดับแรก ด้วยการขอบคุณตัวเอง ขอบคุณตัวเราที่ได้ทำหน้าที่ตรงนี้ได้อย่างดีที่สุด และอย่าลืมขอบคุณจักรวาลในตัวคุณ ที่ได้มอบสิ่งดีๆให้กับตัวคุณ ที่ได้มอบประสบการณ์ความรักดีๆ จากนั้น ในตอนนี้ คุณได้เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น อะไรที่ไม่ได้เคยทำมาก่อน ก็ลงมือทำเลยในตอนนี้ แล้วคุณจะมีความสุขกับชีวิตที่มากขึ้น อย่ากลัวความเหงา หรือความโดดเดี่ยวเลย ในตัวคุณนั้น ยังมีจักรวาลอีกมากมายนับไม่ถ้วน ที่คอยดูแลคุณ คอยช่วยเหลือคุณอยู่ตลอดเวลา ขอให้คุณจงมอบความรักให้กับจักรวาลในตัวคุณด้วย เพราะจะทำให้เค้ารู้สึกยินดี และมีกำลังใจในการช่วยเหลือคุณได้มากขึ้น รวมถึงจัดสรรสิ่งดีๆมาให้กับคุณได้มากขึ้น
ส่วนคนเก่าที่ทิ้งคุณไป รวมถึงคนที่คุณคบกันอยู่ แล้วอยากจะมีประสบการณ์กับสิ่งใหม่ๆ เนื่องจากประสบการณ์เดิมๆนั้นไม่ตอบโจทย์ ผมอยากจะบอกพวกคุณว่า เราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ แต่สิ่งที่เราทำได้ก็คือ การเปลี่ยนตัวเอง นอกจากการสร้างคุณค่าให้ตัวเองแล้ว รักตัวเอง ขอบคุณตัวเอง และจักรวาลที่จัดสรรสิ่งดีๆให้กับคุณแล้ว การมอบความรัก และการมอบสิ่งดีๆให้กับคนที่ทำให้เราเจ็บปวด คนที่ทำไม่ดีกับคุณ ถือว่าเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด เพราะถ้าคุณสร้างความรักในระดับนี้ได้ นอกจากจะสั่นสะเทือนไปในระดับจิตสำนึก และจักรวาลในตัวคุณแล้ว ความรักระดับนี้ยังสั่นสะเทือนไปทั้งนอกจักรวาล และเอกภพแห่งนี้อีกด้วย
การมอบความรักระดับนี้ สามารถทำได้โดยการขอบคุณ ขอบคุณเค้าที่มอบประสบการณ์ความรักที่ดีกับเรา และถ้าเค้าอยากไปมีประสบการณ์ใหม่ๆ หรือมีประสบการณ์ใหม่แล้ว หรือได้เดินไปตามเส้นทางของเค้าแล้ว ขอให้คุณจงยินดีกับเส้นทางของเค้าด้วยความรักอันบริสุทธิ์ของคุณเอง ภาวนา ส่งพลังงานดีๆให้กับเค้า ให้เค้าได้พบกับเส้นทางที่ดีกว่า เจอคนใหม่ที่คู่ควรกว่า ฯลฯ ถ้าคุณมอบความรักในระดับนี้ได้ คุณจะรู้สึกได้เลยว่า ตัวคุณเองนั้นมีค่ามากที่สุด อย่าเอาอัตตาของคุณมาตัดสินว่า "ฉันทำไม่ได้หรอก" "จะทำได้หรอ" ฯลฯ อย่าลืมนะว่า น้ำเซาะหิน ยังไงสักวันหินมันก็ต้องกร่อนอยู่ดี อัตตาของคุณก็เช่นกัน
เมื่อใดที่คุณรู้สึกถึงความเกลียดชัง ชิงชัง อิจฉาริษยาต่อคนเก่าที่ทำให้คุณเจ็บปวด(รวมถึงคนที่ทำไม่ดีกับคุณ ทำร้ายคุณมาก่อน) ก็ขอให้แปรเปลี่ยนพลังงานตรงนี้เป็นพลังงานความรัก เข้าไปดูที่ตัวเค้า เค้าอาจจะมีปมมาก่อนก็ได้ แล้วทำความเข้าใจกับเค้า ให้อภัยเค้าด้วยการส่งความรักไปให้เค้า (ในทางพุทธคือ การแผ่เมตตา ไม่ใช่ทำตอนเฉพาะนั่งสวดมนต์เท่านั้น แต่คุณสามารถทำได้ทุกขณะของจิต ที่คุณสามารถระลึกถึงได้ หรือสร้างคลื่นความรักในจิตให้ตลอดเวลา โดยการปล่อยให้เป็นไปในธรรมชาติของจิต ไม่ต้องไปกด เกร็ง หรือฝืนมัน)
ในช่วงแรกๆนั้น คนรักเก่าของคุณ หรือคนที่กำลังจะทิ้งคุณไป เค้าอาจจะไม่คุ้นชินกับพลังงานความรักที่คุณส่งมาให้เค้า แต่หลังจากที่คุณส่งไปเรื่อยๆ อาจจะทำให้เค้ารู้สึกสำนึกผิดในสิ่งที่ทำมา หรือเสียดายที่ทิ้งคุณไปก็ได้
ถ้าคุณพยายามที่จะให้เค้าไม่ไปมีประสบการณ์ใหม่ หรืออยากกักเก็บเค้าไว้เพียงคนเดียว เค้าจะยิ่งออกไปจากชีวิตคุณ และถอยห่างออกจากคุณมากขึ้น
ความรักที่แท้จริงนั้น จะต้องเป็นความรักที่บริสุทธิ์ทั้งสองฝ่าย จะต้องไม่เป็นความรักที่เกิดจากการครอบครอง เพราะการครอบครองนั้น เกิดจากความกลัวและความขาดแคลน รวมถึงเงื่อนไข และการคาดหวังที่จะให้คนๆนั้นทำตามในสิ่งที่คุณต้องการ พอไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ ก็เกิดความรู้สึกผิดหวัง เสียใจ อ้างว้าง และโดดเดี่ยว ถ้าคุณมีความรู้สึกอยากผูกมัด หรืออยากครอบครอง ก็จงมอบความรักนี้ให้กับทุกๆสรรพสิ่ง มอบความรักให้กับตัวคุณเอง ให้กับคนที่คุณรักทุกๆคนที่เข้ามาหาคุณ รวมถึงจักรวาลในตัวคุณ นอกตัวคุณ และเอกภพแห่งนี้ และเมื่อใดที่คุณมอบความรักให้กับทุกๆสรรพสิ่งแล้ว คุณจะมีความรู้สึกที่ไม่อยากจะครองครอบหรือกักเก็บความรักไว้ตัวคนเดียว หรือเฉพาะกับคนๆนั้นอีกต่อไป
บทความนี้อาจจะยาว แต่หวังว่าจะเป็นแนวทางให้กับคนที่อกหัก โดนเท ได้เป็นอย่างดี เพราะสิ่งนี้ก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง และเป็นประสบการณ์ทางจิตวิญญาณของผม ยังไงก็ขอบคุณทุกๆคนที่เข้ามาอ่านจนจบนะครับ