เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าค่ะ คือว่าพ่อกับแม่เราแยกทางกันตอนเรายังเด็กแล้วแม่ก็เอาพี่ชายเราไปอยู่ด้วย ส่วนพ่อก็เอาเราไปอยู่ด้วย ด้วยความที่ว่าพ่อคิดถึงพี่ชายพ่อเลยไปรับลูกบุญธรรมมาเป็นพี่ชายเรา พี่ชายเราคนนี้อายุห่างกับเรา 4 ปี แล้วเรื่องมันเริ่มต้นที่ว่า เราสอบเข้า ม.ปลาย โรงเรียนแห่งหนึ่งไม่ได้แล้วเราก็โดนพ่อด่า พ่อว่า ว่าไม่สนใจเรียนเลยทำให้สอบไม่ติดเราเสียใจและท้อมากๆ จนได้พี่ชายช่วยติว ช่วยสอนให้จนเราสอบเข้าได้ เราก็เริ่มสนิทกับพี่ชายเรามากขึ้นเพราะเราคิดว่าพี่ชายเราเข้าใจเรามากที่สุดแล้วเราก็เริ่มสนิทกับพี่เรามากขึ้นเราชอบไปกอดพี่ ไปนั่งตักพี่เวลาเล่นเกมทุกวันนี้เราอยู่กับพี่ตลอดตอนนอนก็นอนกอดพี่เราไม่อยากห่างพี่ไปไหนความสัมพันธ์มันก็เกินเลยไปเรื่อยๆจนจะเหมือนคนรักกันกอดกันจูบกันบ้าง พอพ่อเราเริ่มสงสัยก็เลยแยกเรากับพี่ออกห่างกัน มองเราสองคนตลอดเวลาแต่มันก็ไม่เป็นผลตอนกลางวันเราอาจได้อยู่ด้วยกันน้อยลงแต่เวลานอนพี่เราก็แอบมานอนกับเราตลอดหรือไม่ก็เป็นเราเองที่ไปหาพี่ ก็นอนกอดกันแล้วหลับ เป็นปกติแต่เราสองคนไม่เคยมีอะไรกัน เราเคยแอบถามพี่ชายว่าพี่คิดยังไงกับเรากันแน่ พี่ชายเราก็เลยพูดออกมาว่า ไม่อยากเป็นพี่ชายแล้ว อยากเป็นมากกว่านั้น เลยอยากรู้ว่าควรจะทำยังไงดีคะ ควรหยุดความสัมพันธ์ไว้แค่นี้ หรือควรไปบอกพ่อเราตรงๆว่าเราไม่ได้คิดกันแค่พี่น้อง
แอบรักพี่ชายตัวเอง