ความต่าง สังขาร ในปฏิจจสมุปบาท กับในขันธ์5 / ผัสสะใน อวิชชาผัสสะ ผัสสะในนาม(เวทนา สัญญา ผัสสะ มนสิการ) ผัสสะเหตุเวทนาฯ

มูลเหตุแห่งการบัญญัติขันธ์ ๕ ภิกษุ ! มหาภูต (ธาตุ) สี่อย่าง เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ รูปขันธ์; ภิกษุ ! ผัสสะ (อายตนะใน + นอก + วิญญาณที่อายตนะ) เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ เวทนาขันธ์

การไม่เข้าใจอะไรบางอย่าง ผมเข้าใจว่าเกิดจาก การขาดข้อมูลบางอย่างที่ยังไม่รู้ไม่มี หรือไม่ก็ในคลังข้อมูลที่มีอยู่ต้องมีความเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง หรืออาจจะทั้งสองอย่าง เมื่ออวิชชาดับ.....ฯ วิญญาณดับ ..

วัฎฎะอันไม่มีที่สิ้นสุดนี้คือการ แล่นไปของวิญญาณ เพื่อไปเสวยวิบากแห่งกรรมดีกรรมชั่วทั้งหลาย ในภพนั้นๆ การที่สัตว์เกิดมามีความ ปราณีต หรือ หยาบ ต่างกัน เป็นผล --> จากเหตุของกรรมเก่าที่ทำไว้ หรือ กรร

ปฏิจจสมุปบาทใหญ่เริ่มจากอวิชชา แต่หลายท่านดับที่วิญญาณ หลายท่านดับที่นามรูป หลายท่านดับที่ตัณหาเมื่อดับได้ อวิชชาก็สลายไปด้วยก็ไม่จำเป็นต้องดับที่อวิชชาอีก ดังนั้น ใครดับตรงไหน ก็มักแสดงปฏิจจสมุปบาทถึ

(เป็นความเห็นส่วนตัว) บัณฑิตทุกท่านมีความคิดเห็นอย่างไร อริยสัจจ์ 4 ทุกข์ เป็น ผล สมุทัย เป็นเหตุ (ตัณหาเป็นเหตุ) นิโรธ เป็น ผล อวิชชา (ความไม่รู้อย่างแจ่มแจ้ง) ดับ มรรค รู้ปริยัติ สัจจญาณ เป็นเหตุ

ปรารภเหตุ กระทู้ http://pantip.com/topic/30853051/comment49 หวังว่า คงได้คำตอบบ้าง นะครับ ยังไม่เลยไปอื่นครับ เอาแค่นี้ให้จบก่อนครับ อย่าออกนอกทะเลเสียก่อนนะครับ ^^^^^^ ผลคือ ปฏิจจสมุปบาท แบบ วิเคร