ความต่าง สังขาร ในปฏิจจสมุปบาท กับในขันธ์5 / ผัสสะใน อวิชชาผัสสะ ผัสสะในนาม(เวทนา สัญญา ผัสสะ มนสิการ) ผัสสะเหตุเวทนาฯ

นามรูป ในขณะนี้ ได้แก่ ผัสสะ เวทนา สัญญา เจตนา มนสิการ และรูป(28) เพราะมีนามรูปเป็นปัจจัย ผัสสะ จึงมี; เพราะมีผัสสะเป็นปัจจัย เวทนา จึงมี;(เป็นต้น) ฯลฯ ...... “เพราะเหตุนั้นแหละ ในเรื่องนี้, นั

เรื่องจิตเป็นขันธ์ 5 กับจิตไม่ใช่ขันธ์ 5 นี่แยกสติปัญญาสัตว์จริงๆ เถียงกันไม่มีทางจบ เพราะอวิชชามันบังไว้หมดแล้ว ถ้ายังปฏิบัติไม่ถึง ไม่มีทางรู้เรื่องจิตได้เลย จะอ่านตำราอย่างไรก็หลง เชื่อแบบผิดๆ สุดท

คำอธิบายเรื่องหนทางสายกลางนี้เป็นหลักธรรมสำคัญที่พระพุทธเจ้าทรงแสดงแก่พระมหากัจจานะะ ซึ่งเป็นการชี้ให้เห็นการดำเนินชีวิตและทัศนคติที่หลีกเลี่ยงสุดโต่ง 2 ประการ 1. หนทางสายกลางตามบทสนทนาของพระพุทธเจ้า

ความจริงแท้ เป็น กลศาสตร์ทางกายภาพ​ เป็นเพียง การก่อสร้างของ อนุภาคสสาร ก่อสร้าง จนมี กลไกที่เป็นจิตใจ ขึ้นมา โดยอนุภาคสสาร เริ่มต้น คือ อวิชชาธาตุ​(ธาตุเกิดดับเริ่มต้น) ตามกฏ อิทัปปัจจยตา “ภาว

แยกรูป-นามกับพิจารณาขันธ์5เป็นไตรลักษณ์กับเห็นปฏิจจสมุปบาท จะวิปัสสนาต้องทำแบบอันไหน แยกรูป-นามกับไตรลักษณ์ต่างกันที่ตรงไหนครับ

เพราะมีอวิชชา(ธาตุ) เป็นปัจจัยนั่นเทียว ย่อมปรุงแต่งซึ่งอภิสังขาร 3(กรรม) อันเป็นบุญบ้าง อันมิใช่บุญบ้าง อันเป็นอเนญชาบ้าง เป็นตัวก่อให้เกิดอัตตภาพ -> วิญญาณ(ธาตุ)อันให้วิบากแห่งความเป็นไปเพื่อปฏิส

พระสารีบุตรอธิบายขยายความเรื่อง อย่างไรจึงเป็นสัมมาทิฏฐิ ก็มีหลายหัวข้อ หัวข้อหนึ่ง คือ รู้เรื่องนามรูป ดังนี้ พระอริยสาวกรู้ชัดนามรูป เหตุเกิดแห่งนามรูป ความดับแห่งนามรูป และข้อปฏิบัติให้ถึงความดั

มูลเหตุแห่งการบัญญัติขันธ์ ๕ ภิกษุ ! มหาภูต (ธาตุ) สี่อย่าง เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ รูปขันธ์; ภิกษุ ! ผัสสะ (อายตนะใน + นอก + วิญญาณที่อายตนะ) เป็นเหตุเป็นปัจจัย เพื่อการบัญญัติ เวทนาขันธ์