สวัสดีครับ ผมจะมารีวิวตัวเองกับความรักของผมครับ
ก่อนอื่นต้องเกลิ่นเลยตามหัวข้อครับว่า ผมเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้มากๆ ชอบคุยชอบอ่อยคนไปทั่วเอาบ้างไม่เอาบ้าง
และเรื่องสุดพีคคือ ผมดันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนพามาพบพ่อพบแม่เพื่อนสนิทในกลุ่มก็รู้จักกันเป็นอย่างดี
ทุกๆ คนจะเข้าใจและรู้กันดีว่าผมหน้าม่อ(คำนี้ใช่ได้ตลอด) และผมก็คบกับผู้หญิงคนนี้ที่กล้าเรียกว่าแฟนได้เต็มปากมาตลอด5ปี
คือ ชีวิตคู่ของเรามันอยู่กันมี3ช่วงใหญ่ๆ ครับ ช่วงแรก ช่วงกลาง และ ช่วงโค้งสุดท้าย
ผมกับเธอเคยเลิกกันได้ 2-3ครั้ง ทะเลาะกันมากกว่า 1000ครั้ง แต่ก็ยังดีกันมาได้ตลอด
ที่แปลกคือ ครั้งแรกเลิกกันเพราะผม ตัดขาดจากคนเก่าไม่ได้ครับ แต่พาขาดจากคนนั้น ผมกลับมาหาคนนี้
และคบกันต่อได้ โดยการแย่งเขามาจากแฟนที่ใกล้จะเลิกกันเต็มที (อันนี้เลวมาก)
และคบกันต่อมาได้ปีกว่า ๆ ผมก็มีเรื่องคนคุยเยอะเหมือนเดิมไม่ได้แก้ไขเลย มีทะเลาะกันทุกวัน เรียกได้ว่า
1สัปดาห์7วัน ทะเลาะกัน 15-16ครั้งครับ แต่ก็ยังรักและดีกันตลอด มันเป็นช่วงโค้งสุดท้ายของชีวิต ม.ปลาย (ลืมบอกตอนนี้ เรียนปี2ครับ)
ผมก็ไปอ่อยน้องของเพื่อนไว้คนนึงและดันติดเบ็ดด้วยอีก
น้องคนนี้ก็น่ารักครับ สายใสๆ แฟนจับได้ และทะเลาะกัน เราเลิกกัน ผมก็ตัดน้องคนนี้มาตามตื้อ และง้อ จนคืนดีอีก
ผมน่าจะปรับตัวตั้งแต่ตอนนั้น ใช่ครับ ผมปรับจริงๆ ปรับโดยการ ต่อหน้าและลับหลัง(เลวไปกว่าเดิม)
แต่กลับกันคนที่เปลี่ยนด้วยคือแฟนผมเขาคุยกับแฟนเก่าและผมจับได้เลยโกรธและทะเลาะจนบอกเลิก
เหมือนจะขาดกันจริงจัง แต่ผมกลับไปง้อขอคืนดีอยู่ดี ยื้อกันไปมาไม่ขาดกันจริงๆ สักที
เข้าช่วงกลางครับ เป็นช่วงชีวิตมหาลัย ผมลากเธอมาเรียนที่เดียวกัน ร่วมไปถึงให้ย้ายมาอยู่ด้วยกันเต็มตัว
ก็ใช้ชีวิตด้วยกันแบบครบวงจร ตื่น อาบน้ำ กินข้าว ไปเที่ยว กินรอบดึก ดูหนัง ฯลฯ ทำทุกอย่าง
เรียกได้ว่าไม่มีก็ไม่มีกู ประมาณนั้นเลยครับ และช่วงที่กลับบ้าน ผมดันจิตมากที่
ใช้แอพหาคู่พวกทินเดอร์อะไรพวกนั้นหาคนมาคุยมาจีบและผมไม่เอาครับติดนิสัยเสียมากๆ
เธอไม่เคยรับรู้และจับได้ ผมคุยกับทุกคนตอบเท่ากันเร็วหมด ให้ความสำคัญหมด จนกระทั่งมาถึง
ช่วงที่เธอกับผมอิ่มตัว ในชีวิตคู่สุดๆ คือช่วงสุดท้าย มันมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นในช่วงท้าย
ผมกับเธอเริ่มมีโลกส่วนตัวกันสูงขึ้นและห่างกันขึ้น ผมจะไปเล่นเกมกับน้องกับเพื่อนบ่อยขึ้น(ผู้ชายด้วยกัน)
และเธอก็อยู่ห้องคุยกับเพื่อนและคนอื่น(ผมรู้ตัวตลอดแต่ทำเป็นไม่เห็น)
และสิ่งที่ได้รู้ลึกสุดๆเลยคือชีวิตผมและเธอเริ่มเปลี่ยนไปในช่วงนี้
ผมที่เริ่มจะจริงจังคนคุยน้อยลงมีแค่เธอคนเดียว แต่เธอเริ่มกลายเป็นเหมือนผมที่ไม่ค่อยจริงจัง หาเรื่องทะเลาะและงอนวีนเหวี่ยงตลอด
มีคนคุย ผมเห็น(จริงๆ เห็นนานแล้ว)ผมถามว่าใคร เธอก็ว่า แค่น้อง ทั้งๆ ที่คนนี้เขาเคยเป็นแฟนเก่ากัน แต่ผมก็โอเคไม่ว่าอะไร
พอเป็นเรื่องผม แค่ผู้หญิงแอดมา ผมกดไลค์เพื่อนหญิงงี้ ก็จะเหวี่ยงและหาเรื่องทะเลาะกันตลอด
ยอมรับว่าช่วงหลังทุกอย่างมันดิ่งมากๆแต่ผมก็ยังคงอยู่และไม่ได้หนีหายไปไหนหรือไปหาใคร
จนมาวันหนึ่งเธอกลับบ้านคนเดียว ผมอยู่มอ ผมเริ่มจิตอีกครั้ง หาคนมาคุยมาจีบ (แต่ไม่นัดไม่อะไรใครเลย)
ผมจิตที่ชอบคุยชอบอ่อย แต่ไม่เอา ช่วงที่เธอกลับบ้านผมไม่ค่อยได้ทักหาหรือคุยกัน
จนวันที่กลับมา ก็เริ่มมีเรื่องให้ทะเลาะกันตลอดจนวันหนึ่ง ผมไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ค่อนข้างถูกใจ
และแอบคุยตลอดเวลา จนกระทั่งตอนนั่งกินข้าวกันแฟนผมจับได้ และร้องไห้ บอกเลิกกัน
ครั้งนี้ผมคิดว่าจบแล้วจริงๆ แต่ก็ยังมีการยื้อดึงกันมาได้อีกเดือนกว่าๆ ก็เลิกกันจริงๆ
จากตอนที่กลับบ้านด้วยกัน และเธอก็หาเรื่องมาทะเลาะโดยการที่ว่า ผมกดไลค์ผู้หญิงคนอื่น
และเธอก็บอกเลิกและเริ่มเหวี่ยงตลอดที่ผมจะไปง้อไปคืนดี เป็นช่วงเวลาที่มันดิ่งและหนักใจมากๆ
และช่วงนี้คือช่วงโค้งสุดท้ายที่เลิกกัน ผมคิดไว้ว่า ผมต้องมีใหม่ก่อนเธอแน่ๆ
ปรากฏว่าเธอต่างหากที่มีก่อนผมและผมกลายเป็นคนที่ดิ่งกว่ามากๆ ถึงขั้นทำร้ายตัวเองเล็กๆ น้อยๆ
แต่ก็คิดได้ตลอดว่าจะตายไม่ได้ชีวิตกูต้องไปต่อนะ
แต่ไม่ว่าจะทำอะไร ไปที่ไหนมันจะเห็นภาพและคิดถึงตลอดว่าตรงนี้เคยมี ตรงนั้นเคยไปกับ
ตรงนี้เราเคยกอดกัน มันเป็นอะไรที่ดิ่งมากๆ จากคนที่เจ้าชู้และผมคิดว่าผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้จริงจังด้วยซ้ำ
แต่ก็คบมาตลอด5ปี และได้รู้ความจริงคือ ผมมันเลวแค่ไหนที่รักษารักดีๆ ที่เธอยอมให้อภัยมาตลอดไม่ได้
ทั้งนี้ช่วงแรกที่เลิกกันผมเป็นคนที่หาคนอื่นมาคุยเยอะมากและคิดจริงๆ ว่าผมต้องมีคนใหม่ก่อนแน่ๆ
แต่เธอดันมีคนใหม่ก่อนสะงั้น ส่วนผมโดดเดี่ยวและดิ่งลงเรื่อยๆ ทุกครั้งที่กินอะไรที่เคยกินด้วยกัน ทำอะไรที่เคยทำด้วยกัน..
รีวิวผู้ชายเจ้าชู้ที่คบกับผู้หญิงรักเดียวมาตลอด 5ปี
ก่อนอื่นต้องเกลิ่นเลยตามหัวข้อครับว่า ผมเป็นผู้ชายที่เจ้าชู้มากๆ ชอบคุยชอบอ่อยคนไปทั่วเอาบ้างไม่เอาบ้าง
และเรื่องสุดพีคคือ ผมดันมีแฟนเป็นตัวเป็นตนพามาพบพ่อพบแม่เพื่อนสนิทในกลุ่มก็รู้จักกันเป็นอย่างดี
ทุกๆ คนจะเข้าใจและรู้กันดีว่าผมหน้าม่อ(คำนี้ใช่ได้ตลอด) และผมก็คบกับผู้หญิงคนนี้ที่กล้าเรียกว่าแฟนได้เต็มปากมาตลอด5ปี
คือ ชีวิตคู่ของเรามันอยู่กันมี3ช่วงใหญ่ๆ ครับ ช่วงแรก ช่วงกลาง และ ช่วงโค้งสุดท้าย
ผมกับเธอเคยเลิกกันได้ 2-3ครั้ง ทะเลาะกันมากกว่า 1000ครั้ง แต่ก็ยังดีกันมาได้ตลอด
ที่แปลกคือ ครั้งแรกเลิกกันเพราะผม ตัดขาดจากคนเก่าไม่ได้ครับ แต่พาขาดจากคนนั้น ผมกลับมาหาคนนี้
และคบกันต่อได้ โดยการแย่งเขามาจากแฟนที่ใกล้จะเลิกกันเต็มที (อันนี้เลวมาก)
และคบกันต่อมาได้ปีกว่า ๆ ผมก็มีเรื่องคนคุยเยอะเหมือนเดิมไม่ได้แก้ไขเลย มีทะเลาะกันทุกวัน เรียกได้ว่า
1สัปดาห์7วัน ทะเลาะกัน 15-16ครั้งครับ แต่ก็ยังรักและดีกันตลอด มันเป็นช่วงโค้งสุดท้ายของชีวิต ม.ปลาย (ลืมบอกตอนนี้ เรียนปี2ครับ)
ผมก็ไปอ่อยน้องของเพื่อนไว้คนนึงและดันติดเบ็ดด้วยอีก
น้องคนนี้ก็น่ารักครับ สายใสๆ แฟนจับได้ และทะเลาะกัน เราเลิกกัน ผมก็ตัดน้องคนนี้มาตามตื้อ และง้อ จนคืนดีอีก
ผมน่าจะปรับตัวตั้งแต่ตอนนั้น ใช่ครับ ผมปรับจริงๆ ปรับโดยการ ต่อหน้าและลับหลัง(เลวไปกว่าเดิม)
แต่กลับกันคนที่เปลี่ยนด้วยคือแฟนผมเขาคุยกับแฟนเก่าและผมจับได้เลยโกรธและทะเลาะจนบอกเลิก
เหมือนจะขาดกันจริงจัง แต่ผมกลับไปง้อขอคืนดีอยู่ดี ยื้อกันไปมาไม่ขาดกันจริงๆ สักที
เข้าช่วงกลางครับ เป็นช่วงชีวิตมหาลัย ผมลากเธอมาเรียนที่เดียวกัน ร่วมไปถึงให้ย้ายมาอยู่ด้วยกันเต็มตัว
ก็ใช้ชีวิตด้วยกันแบบครบวงจร ตื่น อาบน้ำ กินข้าว ไปเที่ยว กินรอบดึก ดูหนัง ฯลฯ ทำทุกอย่าง
เรียกได้ว่าไม่มีก็ไม่มีกู ประมาณนั้นเลยครับ และช่วงที่กลับบ้าน ผมดันจิตมากที่
ใช้แอพหาคู่พวกทินเดอร์อะไรพวกนั้นหาคนมาคุยมาจีบและผมไม่เอาครับติดนิสัยเสียมากๆ
เธอไม่เคยรับรู้และจับได้ ผมคุยกับทุกคนตอบเท่ากันเร็วหมด ให้ความสำคัญหมด จนกระทั่งมาถึง
ช่วงที่เธอกับผมอิ่มตัว ในชีวิตคู่สุดๆ คือช่วงสุดท้าย มันมีสิ่งผิดปกติเกิดขึ้นในช่วงท้าย
ผมกับเธอเริ่มมีโลกส่วนตัวกันสูงขึ้นและห่างกันขึ้น ผมจะไปเล่นเกมกับน้องกับเพื่อนบ่อยขึ้น(ผู้ชายด้วยกัน)
และเธอก็อยู่ห้องคุยกับเพื่อนและคนอื่น(ผมรู้ตัวตลอดแต่ทำเป็นไม่เห็น)
และสิ่งที่ได้รู้ลึกสุดๆเลยคือชีวิตผมและเธอเริ่มเปลี่ยนไปในช่วงนี้
ผมที่เริ่มจะจริงจังคนคุยน้อยลงมีแค่เธอคนเดียว แต่เธอเริ่มกลายเป็นเหมือนผมที่ไม่ค่อยจริงจัง หาเรื่องทะเลาะและงอนวีนเหวี่ยงตลอด
มีคนคุย ผมเห็น(จริงๆ เห็นนานแล้ว)ผมถามว่าใคร เธอก็ว่า แค่น้อง ทั้งๆ ที่คนนี้เขาเคยเป็นแฟนเก่ากัน แต่ผมก็โอเคไม่ว่าอะไร
พอเป็นเรื่องผม แค่ผู้หญิงแอดมา ผมกดไลค์เพื่อนหญิงงี้ ก็จะเหวี่ยงและหาเรื่องทะเลาะกันตลอด
ยอมรับว่าช่วงหลังทุกอย่างมันดิ่งมากๆแต่ผมก็ยังคงอยู่และไม่ได้หนีหายไปไหนหรือไปหาใคร
จนมาวันหนึ่งเธอกลับบ้านคนเดียว ผมอยู่มอ ผมเริ่มจิตอีกครั้ง หาคนมาคุยมาจีบ (แต่ไม่นัดไม่อะไรใครเลย)
ผมจิตที่ชอบคุยชอบอ่อย แต่ไม่เอา ช่วงที่เธอกลับบ้านผมไม่ค่อยได้ทักหาหรือคุยกัน
จนวันที่กลับมา ก็เริ่มมีเรื่องให้ทะเลาะกันตลอดจนวันหนึ่ง ผมไปเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ค่อนข้างถูกใจ
และแอบคุยตลอดเวลา จนกระทั่งตอนนั่งกินข้าวกันแฟนผมจับได้ และร้องไห้ บอกเลิกกัน
ครั้งนี้ผมคิดว่าจบแล้วจริงๆ แต่ก็ยังมีการยื้อดึงกันมาได้อีกเดือนกว่าๆ ก็เลิกกันจริงๆ
จากตอนที่กลับบ้านด้วยกัน และเธอก็หาเรื่องมาทะเลาะโดยการที่ว่า ผมกดไลค์ผู้หญิงคนอื่น
และเธอก็บอกเลิกและเริ่มเหวี่ยงตลอดที่ผมจะไปง้อไปคืนดี เป็นช่วงเวลาที่มันดิ่งและหนักใจมากๆ
และช่วงนี้คือช่วงโค้งสุดท้ายที่เลิกกัน ผมคิดไว้ว่า ผมต้องมีใหม่ก่อนเธอแน่ๆ
ปรากฏว่าเธอต่างหากที่มีก่อนผมและผมกลายเป็นคนที่ดิ่งกว่ามากๆ ถึงขั้นทำร้ายตัวเองเล็กๆ น้อยๆ
แต่ก็คิดได้ตลอดว่าจะตายไม่ได้ชีวิตกูต้องไปต่อนะ
แต่ไม่ว่าจะทำอะไร ไปที่ไหนมันจะเห็นภาพและคิดถึงตลอดว่าตรงนี้เคยมี ตรงนั้นเคยไปกับ
ตรงนี้เราเคยกอดกัน มันเป็นอะไรที่ดิ่งมากๆ จากคนที่เจ้าชู้และผมคิดว่าผมไม่ได้รักผู้หญิงคนนี้จริงจังด้วยซ้ำ
แต่ก็คบมาตลอด5ปี และได้รู้ความจริงคือ ผมมันเลวแค่ไหนที่รักษารักดีๆ ที่เธอยอมให้อภัยมาตลอดไม่ได้
ทั้งนี้ช่วงแรกที่เลิกกันผมเป็นคนที่หาคนอื่นมาคุยเยอะมากและคิดจริงๆ ว่าผมต้องมีคนใหม่ก่อนแน่ๆ
แต่เธอดันมีคนใหม่ก่อนสะงั้น ส่วนผมโดดเดี่ยวและดิ่งลงเรื่อยๆ ทุกครั้งที่กินอะไรที่เคยกินด้วยกัน ทำอะไรที่เคยทำด้วยกัน..