ตัวตน,ชีวิตฯลฯเราแท้จริงแล้วไม่ได้ต้องการอะไรเลยนอกจากความพอดีเท่านั้น(ถ้าไม่พอดีจะถูกบีบคั้นให้เราเลือกความพอดีอยู่ดี).

บ้านไหนที่อากาศร้อน เราก็อยากจะได้แอร์กัน พอได้แอร์มาแล้วเราก็อยากจะได้ที่ทำความร้อน(เพราะแอร์มันหนาวเกินไปจึงบีบคั้นให้เราไปหาแหล่งผลิตความรัอนมาเพิ่ม)

บางคน ชอบดูละครดราม่า พอดูไปเรื่อยๆซักระยะหนึ่ง เราก็อยากให้มีสอดแทรกตลกบ้าง(เพราะดราม่ามีแต่เนื้อเรื่องชวนเครียดและความเครียดนี้เองที่บีบคั้นให้เราอยากดูฉากตลกๆบ้าง)

บ้านไหนไม่มีไมโครเวฟ ก็อยากจะได้ไมโครเวฟ พอได้มาแล้ว เราอุ่นกับข้าวเราก็บอกว่ามันร้อนเกินไปแล้วใช้ปากเป่า(ความร้อนบีบคั้นเราทำให้เราต้องเป่ามิฉะนั้นปากของท่านจะสุกพอง)

หลายๆคนชื่นชอบรสหวาน แต่พอกินไปนานๆเข้าก็อยากจะกินอย่างอื่นบ้าง
(ความเบื่อจะบีบคั้นให้เราอยากจะไปกินรสอื่นนั่นเอง)

คนที่ไม่มี จักรยาน ก็บ่นอยากจะได้กัน
แต่พอได้มาเรากลับบ่นว่า เดินไปสะดวกกว่า เพราะถ้ายางแบนก็ปั่นไม่ได้ต้องมานั่งสูบ แถมบางที่ไม่มีที่จอดให้ด้วยต้องจูงจักรยานไปด้วยเกะกะ(เพราะความสะดวกมาบีบคั้นให้เราหันกลับมาชอบอย่างเดิม)

บางคนมีมอเตอร์ไซค์อยู่แล้ว ก็บ่นอยากจะได้รถเท่ๆซักคัน พอได้มาเรากลับบ่นว่าอยากนั่งมอไซค์เพราะรถติด(เราถูกบีบคั้นให้เอาอย่างเดิมอีกแล้ว)

บางคนอยากได้โทรศัพย์มือถือแพงๆแต่ไม่มีตังซื้อ ก็จะถูกบีบคั้นให้เลือกโทรศัพย์ถูกๆ แต่ไม่ถึงกับถูกจนเว่อ เพราะเรากลัวของจะไม่ดี(อันนี้คือความพอดีอีกอย่าง)

และอื่นๆ

จากตัวอย่างข้างบนแสดงให้เห็นว่าชีวิตของเราๆท่านๆไม่ได้ต้องการสิ่งใดเลยนอกจากความพอดีเท่านั้น
ถ้าคุณบอกว่าไม่ใช่ หรือคุณไม่เลือกความพอดี คุณก็จะถูกธรรมชาติบีบคั้นลงโทษคุณบังคับให้คุณไปหาสิ่งตรงข้ามที่จะหักล้างกับสิ่งที่มากเกินไปได้ฯ

คุณเห็นด้วยกับความคิดนี้ไหม
ขอบคุณทุกท่านที่แสดงความเห็นค่ะ ขอบคุณค่ะ ^_^

เขียนโดย วงกลมสามมิติ(นามปากกา)