ก่อนอื่น ดิฉันมีพี่ชาย 1 คน ดิฉันเป็นลูกคนเล็ก ดิฉันอยู่กับตายายตั้งแต่เด็ก และ มา อยู่ กับ พ่อแม่ ตอน ม. 1 ดิฉันจำได้ว่าตอนม. 1 พี่ชายอยู่ม. 2 พี่ชายขอแม่ซื้อคอมผ่านไปไม่กี่วันแม่ก็ไปซื้อคอมให้ ผ่าน ไป ได้ปีหนึ่ง คอมเครื่องแรกพังพี่ชายก็ขอแม่ซื้อคอมอีกผ่านไปอาทิตย์หนึ่ง แม่ก็พาพี่ชายไปซื้อ แต่กลับกันดิฉันเคยขอแม่ซื้อโน๊ตบุ๊คให้ตอนที่อยู่ม. 2 จนตอนนี้ดิฉันอยู่ปี 2 แล้วแม่ยังไม่ซื้อให้เลย เวลาพี่ชายขออะไรแม่ซื้อให้หมด เวลาที่ดิฉันขอแม่ได้แต่เงียบและไม่ซื้อให้ เป็นแบบนี้มาตลอด ดิฉันเสียใจและน้อยใจมาก ตอนที่พี่ชายเข้าไปเรียนปวช. เทคนิคใหม่ๆ พี่ขอแม่ซื้อรองเท้าคอนเวิสแม่ก็พาดิฉันขี่รถจยย. ไปซื้อที่ห้างซึ่งไกลจากบ้าน 35 กม. ดิฉันไม่รู้ว่าจะต้องจัดการกับความรู้สึกอย่างไร ไม่รู้ว่าตัวเองต้องเป็นแบบนี้ไปอีกนานเท่าไร ดิฉันเป็นโรคซึมเศร้าด้วย แต่ดิฉันไม่เคยบอกแม่เลย บางครั้งดิฉันก็น้อยใจจนรู้สึกว่าไม่มีใครรักดิฉันเลย...
ควรจัดการกับความรู้สึกตัวเองอย่างไร