สวัสดีค่ะชื่อ อ. นะคะเป็นอักษรย่อค่ะ
พอดีมีเรื่องจะถามเเละอยากเล่าให้ฟังค่ะ
เริ่มเลยละกันนะคะ
😊😊😊มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งชื่อ ต เรียนด้วยกันมาต้องเเต่มัธยมเขาเป็นดีมากตามความคิดของเรานะเริ่มเเรกเรากับเขาเรียนห้องเดียวกันตอนม. 2เวลามีอะไรเราก็จะปรึกษาเขาเพราะคิดว่าเขาเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดียวที่เรามีเขาดีกับเราทุกอย่างพอขึ้นม. 3เราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันแต่เราก็ยังสนิทกันมีอะำรก็คุยกันเราซื้อขนมหรือเขาซื้อขนมมาเราจะแบ่งกันตลอดขนาดโทรศัพท์เขาเราขอยืมมาเล่นเขาก็ให้ตลอดไม่เคยปฏิเสธเราเลยจนเพื่อนทุกคนคิดว่าเราสองคนต้องชอบกันแน่ๆแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดเเค่ว่าเพื่อนกันเพื่อนรักอะไรประมาณนี้ค่ะ พอปิดเทอมขึ้นม. 4เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเขาโทรมาคุยกับเราทุกเย็นจนเเม่เรากับพี่เราก็บอกว่าเขาชอบเรา เราก็เหมือนเดิมก็ยังคิดว่าเป็นเพื่อนกัน จนเปิดเทอมขึ้นม. 4ความสัมพันธ์ของเราก็ยังเหมือนเดิมค่ะเพื่อนกันเขาก็ยังทำทุกอย่างที่เคยทำกับเราเหมือนเดิมยังโทรมาคุยยังซื้อขนมมาให้ยังให้โทรศัพท์มาเล่นเหมือนเดิม จนมีช่วงหนึ่งเราก็คิดว่าเขาอาจจะชอบเราอย่างที่ทุกคนบอกก็ได้แต่ไม่กล้าบอก แต่เราก็แอบคิดนะคะว่าเราก็ชอบเขาเหมือนกันแต่ด้วยคำว่าเพื่อนเพื่อนรักนี้เเหละค่ะมันทำให้ต้องเก็บไว้ในใจตลอด
😢😢😢จนเข้าม. 4เทอม2ค่ะเรามีปัญหากับเพื่ออนในห้องเราร้องไห้ตลอดเวลาค่ะเรียนไม่เป็นอันเรียนก็ได้เขานี่เเหละค่ะค่อยปลอบค่อยมาอยู่เป็นเพื่อนช่วงพักเที่ยงซื้อขนมมาให้เราตลอดจนเรารู้สึกว่าเรายิ่งชอบเขามากขึ้นทุกวันทุกเย็นเขาก็โทรมาคุยด้วยตลอดค่ะเขาทำแบบนี้ตลอดมา
พ่อเเม่เราพี่สาวเราก็รู้ทุกคนคิดอย่างเดียวว่าเขาต้องชอบเราแต่เราก็เถียงพ่อกับแม่เเละพี่สาวเราตลอดค่ะว่าไม่ใช่เป็นแค่เพื่อนกัน
พอขึ้นม. 5เราก็ต้องย้ายโรงเรียนเพราะเราอยู่ไม่ได้เพื่อนแกล้งเราตลอด (ขอบอกนะคะว่าเป็นคนไม่สู้คนค่ะ) ! ! ! ถึงเราจะย้ายโรงเรียนเเต่ความสัมพันธ์เรายังเหมือนเดิมนะคะรู้สึกว่าจะหนักขึ้นด้วยค่ะ ยังโทรคุยกันเหมือนเดิมค่ะเสาร์-อาทิตย์เราต้องไปทำรายงานที่โรงเรียนไม่มีเพื่อนไม่มีรถเราก็โทรหาเขา เขาก็มารับและพาไปแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ หรือวันไหนเราไม่มีรถกับเเม่ไม่ไปรับเราโทรหาเขาเตะบอลอยู่เขาก็มารับเราค่ะ มีช่วงหนึ่งมีงานแถวบ้านเขาก็มารับเราพาเราไปทั้งๆที่ตอนนี้เขาก็มีคุยกับรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งนะคะเพราะรุ่นน้องคนนี้ชอบเพื่อนเราค่ะตามตลอดแต่เขากับพาเราไปเที่ยวเเทน แทนที่จะเป็นรุ่นน้องคนที่เขาคุย เราหนาวเขาก็ถอดเสื้อเเขนยาวให้เราใส่ทั้งๆที่เขาเองก็หนาวเหมือนกัน ตอนนั้นเรารู้สึกดีๆมากยิ้มตลอดเลยค่ะแล้วก็คิดไปถึงว่าเขาต้องชอบเราแน่ๆ (อันนี้คือทางครอบครัวของเรารู้หมดนะคะไปไหนมาไหนกันแล้วก็ยังเเอบเชียร์ให้คบกันโดยเฉพาะเเม่เราชอบมากค่ะเพื่อนคนนี้) แต่ก็เหมือนเดิมค่ะคิดเหมือนเดิมเพื่อนกันค่ะ
เพราะถ้าเขารู้แล้วเขาไม่ได้ชอบเราความเป็นเพื่อนมันจะหายไปแล้วมองหน้ากันไม่ติด
😭😭😭มีครั้งหนึ่งค่ะเพื่อนเราโสดเราก็แอบเชียร์ให้เขากับเพื่อนเราเป็นเเฟนกันค่ะแต่เขาก็แค่คุยนะคะเขาบอกเราว่าคุยกันแค่เพื่อนค่ะ เขาก็ทำทุกอย่างเหมือนที่เคยทำให้เราจนเราจบม. 6ค่ะเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเราก็ยังโทรยังคุยกันตลอดจนเรามีเรื่องทะเลาะกับครอบครัวค่ะรุนเเรงจนเราเก็บกระเป๋าหนีออกจากบ้านค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะคะทำงานแป๊บ🤗🤗🤗😍😍😍
อยากรู้ว่าเพื่อนคิดยังไงกับเรา
พอดีมีเรื่องจะถามเเละอยากเล่าให้ฟังค่ะ
เริ่มเลยละกันนะคะ
😊😊😊มีเพื่อนผู้ชายคนหนึ่งชื่อ ต เรียนด้วยกันมาต้องเเต่มัธยมเขาเป็นดีมากตามความคิดของเรานะเริ่มเเรกเรากับเขาเรียนห้องเดียวกันตอนม. 2เวลามีอะไรเราก็จะปรึกษาเขาเพราะคิดว่าเขาเป็นเพื่อนผู้ชายคนเดียวที่เรามีเขาดีกับเราทุกอย่างพอขึ้นม. 3เราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันแต่เราก็ยังสนิทกันมีอะำรก็คุยกันเราซื้อขนมหรือเขาซื้อขนมมาเราจะแบ่งกันตลอดขนาดโทรศัพท์เขาเราขอยืมมาเล่นเขาก็ให้ตลอดไม่เคยปฏิเสธเราเลยจนเพื่อนทุกคนคิดว่าเราสองคนต้องชอบกันแน่ๆแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะคิดเเค่ว่าเพื่อนกันเพื่อนรักอะไรประมาณนี้ค่ะ พอปิดเทอมขึ้นม. 4เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเขาโทรมาคุยกับเราทุกเย็นจนเเม่เรากับพี่เราก็บอกว่าเขาชอบเรา เราก็เหมือนเดิมก็ยังคิดว่าเป็นเพื่อนกัน จนเปิดเทอมขึ้นม. 4ความสัมพันธ์ของเราก็ยังเหมือนเดิมค่ะเพื่อนกันเขาก็ยังทำทุกอย่างที่เคยทำกับเราเหมือนเดิมยังโทรมาคุยยังซื้อขนมมาให้ยังให้โทรศัพท์มาเล่นเหมือนเดิม จนมีช่วงหนึ่งเราก็คิดว่าเขาอาจจะชอบเราอย่างที่ทุกคนบอกก็ได้แต่ไม่กล้าบอก แต่เราก็แอบคิดนะคะว่าเราก็ชอบเขาเหมือนกันแต่ด้วยคำว่าเพื่อนเพื่อนรักนี้เเหละค่ะมันทำให้ต้องเก็บไว้ในใจตลอด
😢😢😢จนเข้าม. 4เทอม2ค่ะเรามีปัญหากับเพื่ออนในห้องเราร้องไห้ตลอดเวลาค่ะเรียนไม่เป็นอันเรียนก็ได้เขานี่เเหละค่ะค่อยปลอบค่อยมาอยู่เป็นเพื่อนช่วงพักเที่ยงซื้อขนมมาให้เราตลอดจนเรารู้สึกว่าเรายิ่งชอบเขามากขึ้นทุกวันทุกเย็นเขาก็โทรมาคุยด้วยตลอดค่ะเขาทำแบบนี้ตลอดมา
พ่อเเม่เราพี่สาวเราก็รู้ทุกคนคิดอย่างเดียวว่าเขาต้องชอบเราแต่เราก็เถียงพ่อกับแม่เเละพี่สาวเราตลอดค่ะว่าไม่ใช่เป็นแค่เพื่อนกัน
พอขึ้นม. 5เราก็ต้องย้ายโรงเรียนเพราะเราอยู่ไม่ได้เพื่อนแกล้งเราตลอด (ขอบอกนะคะว่าเป็นคนไม่สู้คนค่ะ) ! ! ! ถึงเราจะย้ายโรงเรียนเเต่ความสัมพันธ์เรายังเหมือนเดิมนะคะรู้สึกว่าจะหนักขึ้นด้วยค่ะ ยังโทรคุยกันเหมือนเดิมค่ะเสาร์-อาทิตย์เราต้องไปทำรายงานที่โรงเรียนไม่มีเพื่อนไม่มีรถเราก็โทรหาเขา เขาก็มารับและพาไปแบบนี้อยู่หลายครั้งค่ะ หรือวันไหนเราไม่มีรถกับเเม่ไม่ไปรับเราโทรหาเขาเตะบอลอยู่เขาก็มารับเราค่ะ มีช่วงหนึ่งมีงานแถวบ้านเขาก็มารับเราพาเราไปทั้งๆที่ตอนนี้เขาก็มีคุยกับรุ่นน้องอยู่คนหนึ่งนะคะเพราะรุ่นน้องคนนี้ชอบเพื่อนเราค่ะตามตลอดแต่เขากับพาเราไปเที่ยวเเทน แทนที่จะเป็นรุ่นน้องคนที่เขาคุย เราหนาวเขาก็ถอดเสื้อเเขนยาวให้เราใส่ทั้งๆที่เขาเองก็หนาวเหมือนกัน ตอนนั้นเรารู้สึกดีๆมากยิ้มตลอดเลยค่ะแล้วก็คิดไปถึงว่าเขาต้องชอบเราแน่ๆ (อันนี้คือทางครอบครัวของเรารู้หมดนะคะไปไหนมาไหนกันแล้วก็ยังเเอบเชียร์ให้คบกันโดยเฉพาะเเม่เราชอบมากค่ะเพื่อนคนนี้) แต่ก็เหมือนเดิมค่ะคิดเหมือนเดิมเพื่อนกันค่ะ
เพราะถ้าเขารู้แล้วเขาไม่ได้ชอบเราความเป็นเพื่อนมันจะหายไปแล้วมองหน้ากันไม่ติด
😭😭😭มีครั้งหนึ่งค่ะเพื่อนเราโสดเราก็แอบเชียร์ให้เขากับเพื่อนเราเป็นเเฟนกันค่ะแต่เขาก็แค่คุยนะคะเขาบอกเราว่าคุยกันแค่เพื่อนค่ะ เขาก็ทำทุกอย่างเหมือนที่เคยทำให้เราจนเราจบม. 6ค่ะเราก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเราก็ยังโทรยังคุยกันตลอดจนเรามีเรื่องทะเลาะกับครอบครัวค่ะรุนเเรงจนเราเก็บกระเป๋าหนีออกจากบ้านค่ะ เดี๋ยวมาต่อนะคะทำงานแป๊บ🤗🤗🤗😍😍😍